Niet zomaar een weesmeisje (voltooid)

Chapter 26

Hij legt zijn hand op zijn borst en zegt

"Met heel mijn hart"

Ik glimlach.

Dit had ik echt niet verwacht.

Ik geloof hem ook wel want het zag en klonk ook niet alsof die het niet meende.

Ik heb hem onderschat.

Stef had gelijk.

"Dat vind ik lief van je"

We kletsen nog wat door tijdens het reuzenrat en tijdens dat we naar de auto aan het lopen zijn.

Zodra we bij de auto zijn laat ik me in de bijrijdersstoel vallen en laat ik een diepe zucht.

"Moe?"

Ik knik.

"Je kan met die handel de leuning naar achteren doen" hij wijst naar hendel en ik trek eraan waardoor ik één keer naar achteren val.

Uit schrik laat ik een kleine gil waardoor Delano moet lachen.

"Niet lachen! Dat was een reflex"

"Ik geloof je"

We doen onze gordels om en rijden van de parkeerplaats af.

Meer krijg ik niet mee omdat mijn ogen te moe waren om nog iets op te nemen.

__

< Pov Delano >

"Amber, we zijn er"

Geen reactie.

Ze is diep in slaap.

Ik besluit om haar maar niet wakker te maken want dat zou ze niet leuk vinden en ze ziet er echt heel schattig uit.

Ik stap uit de auto en til haar op waardoor ze niet veel later in mijn armen ligt.

Ik doe de deur met mijn voet dicht en doe de auto op slot.

Als ik binnen ben na veel moeite loop ik gelijk naar boven en leg haar in bed, maar dat doe ik iets te hard waardoor het lijkt alsof ze wakker word.

"Sorry dat ik je wakker heb gemaakt"

Ze opent een klein beetje haar ogen en kijkt recht in die van mij.

Ik hang over haar heen en heb echt heel veel zin om haar te zoenen, maar ik doe het niet.

"Je moet je effe omkleden. Ik denk dat het niet chill is om in je kleren te slapen"

Ze komt omhoog dus ga ik van haar af.

Zonder iets te zeggen begint ze met omkleden dus draai ik me om.

Ik draai weer terug zodra ik haar weer op het bed hoor vallen, in haar pyjama.

Ik leg het deken over haar heen en besluit om zelf ook maar naar bed te gaan dus lig ik nog geen 10 minuten later ook in me bed.

__

< Pov Amber >

Ik word wakker door het geluid van de vogels die lopen te fluiten.

Ik open langzaam me ogen, maar doe ze gelijk weer dicht zodra al het zonlicht in me ogen komt.

Ik draai me om en open weer langzaam me ogen.

Ik pak me telefoon en zie dat het 11:00 is.

Mooie tijd.

Na ongeveer 10 minuten besluit ik om me bed, maar uit te komen wat helemaal mis gaat.