GÜÇ

"5.Bölüm"

Annemin sorularına kendimi hiç hazır hissetmesem de cevaplamak zorunda oldugumu biliyordum.

"Ecir denen çocukla anlaşabildiniz mi?" Dedi meraklı bir ses tonuyla.

" Senin Derya Hanımla anlaşman daha önemli değil mi ? " diyerek ona baktım ve ardından cama başımı yaslayıp yolu izlemeye başladım. "Bizim Ecirle anlaşmamız o kadar önemli degil."

Neşeli bir sesle " Yanılıyorsun tatlım " dedi ve ardından derin bir nefes alarak. "Biz sık sık Derya Hanımla toplantılar için şehirdışına , yurtdışına çıkacagız. Ve seni de Ecir'e emanet etmeye karar verdik. Böylece aklım sende kalmayacak işlerime yogunlaşabilecegim " dedi.

Ona dogru gözlerimi büyüterek baktım. Caddenin ışıkları yüzüne yansıyordu ve gözlerindeki keskinligi görmemi saglıyordu.

Kaşlarımı kaldırarak "Benim bir babam var biliyorsun" diyerek sertce çıkıştım..

"Babanın da işleri var tatlım biliyorsun aynı holdingteyiz. Benim işim oldugunda onunda oluyor. Hem Ecir eglenceli bir çocuga benziyor üstelik senden 4 yaş büyük koruyup kollayabilecek seviyede."

Ve gözlerinden sıcak bir yumuşaklık geçti ardından elimi elinin üstüne koydu ve " Biliyorum canım çok oluyorum ama hepsi senin iyiligin için.. "

Çekinerek birşey söyleme çalışıyor ama nasıl söyleyecegini bilemiyordu. Daha kötüsü ne olabilirdi ki .. Başımdan kaynar sular dökülüyordu . Bundan sonra diken üstünde bir egoistle vakit geçirecektim. Bu bedenimde acıya sebep oldu. Bütün hücrelerim itiraz eder gibi sızladı. Sinirden ve çaresizlikten gözlerim yanıyordu. Şimdiye kadar kırmamaya çalışmıştım ama bu olayla artık kendimi tutabilecegimi sanmıyordum.

"Ecirle aynı okulda okuyacaksınız" dedi fısıldadı. Tepkimden çekinerek.

Gözlerim fal taşı gibi büyürken bogazımda bir yumru oluştu ve nefes alamadım hızla gözlerimi kaçırdım ve ardından tekrar annemin korku dolu gözlerine baktım . Olayı idrak etmeye çalışıyordum hala. Bütün hücrem agzını şaşkınlıkla açmış etrafa soru sorar gibi ellerini kaldırıp bakıyordu.

"Ha-hayır bu kadarı fazla " diyebildim gözlerime söz geçirememiştim ve anında acı içinde dolmuştu.

" Aysina sakin olur musun tatlım lütfen. Haklısın ama senin için en iyisi bu. Ecir'in okuldaki egitim çok üst seviyede zorluk çıkarmanı istemiyorum . Lütfen bitanem"

Birde okul mu degiştirecektim. Sima dan vaz mı geçicektim? Aynı okulda okuyacaksınız dediginde bizim okula gelecegini sanmıştım bu bile beni bu kadar etkilerken benim onun okuluna gitmem.. Daha fazla dayanamadım gerçekten berbat ve kabus gibiydi.

" Erkan abi durdur arabayı" diye korkutucu sakin bir sesle dedim. Annem şaşırarak Erkan abiye bakıp ardından gözleri beni buldu. Erkan abi dikiz aynasından anneme sorar gibi baktı. Gözlerimi sıkıca yumdum ve " Sana durdur dedim durdurmazsan kapıyı açacagım " dedim öncesinden biraz daha yüksek bir sesle.

"Aysina ne yapmaya çalışıyorsun " dedi şaşırarak. Ardından devam etti.

" Ecirle anlaştıgınızı sanıyordum. Bir sorun mu var?" Dedi. Ona dogru dönüp kendimi kontrol etmeye çalışsam da pek başarılı olamadım. Öfkeyle bakıp;

"Yok sorun . Hiçbir sorun yok senden başka ! "

Erkan abi saga sinyal vererek hızını yavaşlatıp durdu. Kapıyı hızla açarak sertce kapattım.

Arabanın uzaklaşmasını izledim. Bir an da insanın hayatı nasıl bu kadar berbat olabilirdi. Evden çıkmadan önce böyle birşey olacagını bilsem intihara bile kalkışırdım. Ecir'in de dedigi gibi bir gereksiz kız eksilmiş olurdu sadece.

Sinirle gövdemde kollarımı birbirine kenetledim elimdeki çanta kolumu rahatsız etmesini umursamadım. Aglamıyacaktım , o okula gitmeyecektim , onun beni korumasına izin vermeyecektim. Gerekirse babamın evinde tek kaldırdım. Ama asla annemin dedikleri olamazdı. Denize dogru yürüdügümde büyük taşlara oturdum. Elbisemin ince olmasına ve elbise giymeme içimden saydırdım . Ne gerek vardı bu kadar hazırlıga. Yine içimden Ecir'e hak vermiştim. İstemsizce gitmeme ragmen bir istekle hazırlanmıştım . Ama Ecir için degildi annemi kırmamak adınaydı. Çünkü Ecir'in varlıgını annem arabadan inmeden önce söylemişti.

Anneme hak vericek en ufak bir kırıntı aramaya çalıştım. Benim için iyi yönde ne degişebilirdi ki? Ecirle aynı okulda okumam beni olumlu yönde nasıl etkilerdi? Beni koruması .. Bunun neresi iyiydi ? Ben kendimi koruyup kollardım her zaman oldugu gibi.

Kesin o Derya denen kadın içten içe annemi etkilemişti. O odaya kapanıp bunları konuşmuşlardı demek ki. İçim o kadına karşı , o ogluna karşı , o eve karşı ,üzerimdeki bu olayı hatırlatacak elbiseye karşı , o eve giden yollara karşı en önemlisi anneme karşı.. Büyük bir öfke ile dolup taştı.

Sima aklıma gelince içimdeki öfkenin yarısı acıya dönmüştü. İçin adeta yanıyordu ve nasıl geçecegini , herşeyin nasıl düzelecegini düşünemiyordum. Belki aglayıp bagırsam düzelirdim ama yapmayacaktım. Etrafta tek tük insanlar geçiyordu. Kimi sevgilisiyle kimi yalnızca dertli dertli yürüyordu. Ben ise taşa oturmuş denizi izliyordum. Çantam beklenmedik bir şekilde titrerken irkildim ve açıp içinden telefonumu çıkardım "ANNEM" tabii ki de açmayacaktım.

Burada oturalı tam 1 bucuk saat olmuş ve annem 18 cevapsız aramayla bana ulaşmaya çalışmıştı ve en sonunda telefonumu kapatmıştım. Gözlerimi denizden ayırmıyor ara ara dalgalanmasını ve kıyıya vurmasını izliyordum.

" Gökyüzü daha güzel" dedi. Bir erkege yakışan en hoş ses tonuyla. •