Undiscovered Stories

Unseen Reminiscences

UNSEEN REMINISCENCES
By:Purple_Maehan
Genre: Mystery
Status: On-going

Prologue:

"ARRGGH!" Halos hindi magkamayaw sa pagsigaw ang matandang lalaki sa harap niya dahil sa sakit nang barilin niya ito sa kaliwang binti.

Natatawa lamang siyang pinagmasdan itong namimilipit sa sakit habang nakatayo at nakatali ang mga paa't kamay sa mga bakal na nakakonekto sa dingding na sinasandalan nito.

Kinalabit niya ulit ang gatilyo at tumama naman iyon sa kanang paa ng matanda. Umalingawngaw ulit sa buong silid ang mga daing nito.

"F*ck you kid!" Sigaw nito sa kanya habang namimilipit.

Napairap siya sa sinabi nito at ipinutok ang baril sa kisame.

"Oh shut up! Stop calling me 'kid'!" Naiinis na sabi niya rito na hindi naman siya pinansin at patuloy pa rin sa pagsigaw at pagdaing.

Bakas na bakas na rito ang sobrang sakit, panghihina at takot.

Takot para sa kanyang sariling buhay dahil unti-unti na siyang pinapatay ng demonyong nasa harap nito na walang iba kundi siya.

Imbes na magsisi sa ginagawa niya ay nasisiyahan pa siya.

Hindi pa nakakahulma sa sakit ang matanda ay binaril niya na naman ito sa kanang balikat.

"Arggghhh! Sh*t! Y-you're gonna regret for doing this to me!" Nasabi na lamang nito sa kanya sa kabila ng sakit na nararamdam.

"I'm not gonna regret it old hag! I'll make sure that you're the one who will regret before you die!" Sagot niya rito at binaril ulit sa kaliwang balikat.

Halos hindi na kayanin iyon ng matanda dahil sa marami na rin itong tama. Ngunit kahit hinang hina na ay nakakasigaw at nakakapagsalita pa rin ito sa sakit.

Not enough for her.

"AHHH! ARGGGH! SH*T!"

"Hahaha! Is it hurts? Did you feel a lot of pain? Don't worry. Apat na bala pa lang yon. Dapat lima— ay anim na lang pala—wait— pito na lang kaya? Gawin na lang nating sampu para masaya!" She said as a smile of a devil formed on her lips.

Putlang putla nang napatingin sa kanya ang matanda. Hindi alam kung anong gagawin at naghihintay na lang ng pag-asa. He really feels hopeless.

"H-hindi ko pagsisisihin ang ginawa ko sa'yo! A-after all, you deserve it!

You're a monster!" Galit na galit siyang kumuha pa ng isang baril sa lamesa malapit sa kanya.

Walang awa niyang pinagbabaril ang matanda sa iba't ibang parte ng katawan.

Walang emosyong makikita sa kanyang magandang mukha kahit labis nang masakit ang kanyang nararamdaman sa kalooban.

"Old hag!" Sabi niya na may malakas na boses matapos niyang barilin ito sa ari.

Walang tigil niya itong pinagbabaril ng walang nararamdamang awa, pagsisisi at tamang pag-iisip. Hindi siya tumigil kahit nangagalay na ang kanyang mga braso at binti. Tanging nararamdaman niya na lang ay pighati, sakit at pagkamuhi na pinupuno ang kanyang puso.

Hanggang paubos na ng paubos ang kanyang bala ay nasa isip niya lamang ay mga pangloloko ng mga tao sa paligid niya, mga sakit na ipinaramdam sa kanya ng mundong ikinamulatan niya at mga katotohanang hindi niya labis maisip na totoo na siyang unti-unting sumisira sa kanya.

Napahinga na lamang siya ng malalim bago walang pag-aalinlangang binaril ang matanda sa ulo.

Nabitawan niya na lamang ang mga baril at napaupo sa sahig. Hindi na siya nag-aksaya ng oras para punasan ang mga luhang isa-isang tumutulo mula sa kanyang mga mata.

Ang kaninang walang emosyong mga mata ay napalitan ng sakit.

Di kalaunan ay napatawa na lamang siya na parang baliw kahit tuloy tuloy pa rin sa pag-agos ang kanyang mga luha.

"Hahaha!" Tawa niya na puno ng pakla at unti-unti tumayo mula sa pagkakaupo at tumalikod sa matandang walang awang pinatay. Mapaklang ngiti ang humurma sa kaniyang mga labi.

"Lies."