Kabanata 2

72 0 0
                                    

Kung ex, ex na dapat. Hindi na kinokontak. Hindi na dapat nagpaparamdaman kasi kung ganun, edi magbalikan nalang dapat.

People who are pretending to be happy tho they're actually not, deserves an Oscar award.

Maybe I am bound to be unhappy, unloved and uncared. I felt so lost in a battle. I envy everytime I saw couples so happy and inloved with each other. How I wish I am in their place. A loving and caring girl who have a faithful and loyal man.

Pinalis ko ang luhang lumandas sa aking pisnge habang tinatanaw ang mag-jowang nagtatawanan sa di kalayuan ng parkeng aking tinatambayan. I sense some adoration between the two who are eating streetfoods without minding the crowd. The boy is attentive to the girl while she says something at may papunas pang nalalaman ang guy nung may dumikit na sauce sa kanyang labi.

Ganyan din kami ni Donny nung kami pa. Pinaparamdam niya sa akin na isa akong mamahaling bagay na dapat ingatan. Apat na buwan nga lang kami pero sa apat na yun, bihira lang kaming nag-aaway. Naalala ko pa nga yung unang away namin ay dahil nag send siya nang text sa kanyang ex informing na talagang wala na sila. Na ang sabi niya sa limang taon ng kanilang pagsasama tuluyan na nilang wakasan ang kung ano mang namamagitan sa kanila. Nag hysterika ako kung bakit pa niya kokontakin pero nang nagpaliwanag siya'y naintindihan ko naman.

Ngayon ko lang narealize na isa pala akong dakilang uto-uto. Pinag-iisipan kong mabuti kung ano nga ba ang nagawa kung mga kasalanan noong nakaraang buwan o taon dahil ang sakit ng balik ng karma. Parang pinipiga yung puso ko habang inaalala ang mga panahong nagmahal ako ng sobra.

"Nasa People's Park pa ako. Bakit"?

I answered Martina's call when she asked if where I am. I don't want to go home yet. I don't want to face my parents' wrath now that they knew what I did days ago. Sa bilis ba naman ng balita. Hindi pa nga ako naka recover sa unang sakit, ito at may pangalawa na.

"Your mom is fuming mad Cy. She's asking millionth times if where are you. Why didn't you answer her calls? Sinabi ko nalang sa kanyang nag mo movie marathon ka sa mall" pati si Martina tunog natataranta na.

"Yup nanuod nga ako. Uuwi din ako Marts. Mamaya siguro. Pupunta muna akong Planet Square for the last time. Sama ka? I have something to tell you too. This is interesting"

"Iinom na naman tayo? Madadagdagan na naman yung video mo? May balak ka bang sasabak sa pornhub dahil lubos lubosin na natin to"

"haha. Gaga! Sigee na please. One last time. I know you can't say no to me." Narinig ko ang kanyang buntong hininga. I smiled a bit. "OO na. wait me in 15 minutes" and shit I'm so lucky to have her as my bestfriend.

"Jack daniels for me please", I said to the waiter when he asks us our order. Umorder na rin si martina. We were just two in a couch in front of the mini stage while the band echoed their songs throughout the bar. High end ang bar na ito at kadalasan mga bachelor or elite party girls ang mga dadaong. Hindi tulad ng bar na unang kung napasukan na medyo magulo at crowded na paranag kalaswaan lang lahat ang inaatupag. High end din yun pero may pagka exclusive lang ang aura dito. Hindi na sila nagpapapasok kung fully booked na. Kaya walang siksikan at chill lang. Hindi ganoong wild ang mga tao.

"No monkey business this time ha Cyrene. Please naman wala na sanang kakalat na video."

"Wala nga. See? Im okay now. Last na talaga to."

"Last na talaga? Pustahan pa tayo sa hindi ito last."

"Haha. Ewan. Basta support ka nalang."

She gave me a bored look. "Sana naman makaka move on kana para tuluyan nang babalik ang lokaloka kung bestfriend. Na miss ko kaya yun."

Ruled by DistressTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon