Ruled by Distress

Kabanata 6

"Ohh! Nandito ka lang pala. Hows your sleep my dear Cyrene?.. Ohh bakit ang lungkot ng mukha napano ka? "

"Ahh alam ko na! You've witnessed!"

"Tama?"

"I guess tama! Nakita ko rin ehh. Come, Let me give you a hug"

I did'nt answer her. Instead, I just faced her with my full blooded eyes while she hugged me tightly. How I miss this warmth. The only thing I needed right now.

"Cry while you still can. Let go of that tears. Everything. I know you will be alright. I know you're strong enough to conquer this battle. And if not, I'm always here for you. I will never leave you. I know one day, you will laugh horribly about how you've been fucked up this day. Remember the day 10-31-2019 but forget your memories with him. Start Again."

She wiped my tears and I smiled her assuring I will be okay. Hopefully. Pagod na rin kasi akong magpakawasak. Ayoko nang magmukhang tanga. Tama na.

"By the way Marts. Bakit sa ibang kwarto ako nagising kaninang umaga? I was finding you but torn out I found something else"

"Ohh! You don't remember anything again? Cy! Get your memories back! Bakit parang namimili yan"

"Seriously I don't know. The last time I checked I was drunk?"

"Oh ayan! Nakalimutan na naman ang mga importanteng detalye. Fin carried you to his room"

"Whaat?"

"Fin carried you to his room. Doon kayo natulog ganern.! Ano? May nafeel ka?"

Nahampas ko na siya. Kung makagawa ng kwento.

"Please Marts. I need a reasonable answer!" Yung altapresyon ng dugo ko tumataas na

"I telling the truth! Bakit ba ayaw mong maniwala pag ako na nagsabi? Look, kung ayaw mong maniwala bahala ka. Hahahaha Baka may pamangkin na ako after 9 months ha"

"9 months ka jan! Paano nga kasi? Edi nag threesome kami sa loob? Alam mo namang may jowa yung lalaking yun"

"Hhahahahahaha tang*nang 3some. Hahahahahaha"

"Martina!" I covered her mouth. Ayan na naman ang pagiging bungangera. Walang pakialam kung sino sino na nakarinig sa kanyang boses.

"hahahahaha umuwi na si girl. May emergency daw sa kanilang bahay. Kaya ayun, todo rescue si Fin sayo. Siguro para na rin maka score? Hahahaha"

"Ehh bakit pa kasi siya? Pwede namang si kent? At bakit naman sa kwarto niya at hindi sa atin?"

"Aba! Malay ko. Wasted narin kami ehh. Wala nang willing na bubuhat sayo. Total gwapo naman kaya okay lang. haha"

"Mga walanghiya! So kapag hindi gwapo, Hindi kayo papayag. Kasi pogi kaya go nalang. Ganun?"

"Ganun talaga! Hahaha ooiee aminin.. nagagwapohan rin. Okay na yan atleast pogi lahi ng magiging pamangkin ko."

I sighed hopelessly. Edi magbunga kung magbunga! Eh wala akong matandaan. Fck that guy makiadvantage din.

"Nandito na pala sila" Martina raised her hand to call their attention.

Now, I can sense them coming towards us.

"Fin salamat nga pala sa kagandahang loob na ipinakita mo sa pagbubuhat ng aming munting prinsesa. Eto at gising na gising na mula sa mahimbing na pagkakatulog. hehe"

Maygad Martina! Anu yung hagikhik. They sat on the beach mat but Fins eyes directed on me. Ewan kung bakit peo nakakatunaw yung titig nya. His eyes asking me if I'm okay. He didn't retract his stare at me rather I feel a deep sympathy. Did he just saw me crying? Or wait.. Alam kaya niya yung nakita ko?

"No worries Martina. I willing to help any lady who had been wasted." He smiled while answering Martinas quest.

Babaero! Any lady daw! Kung alam ko lang iba parin ang habol may pa help2x pang nalalaman. Pwe!

Pero, Hindi naman ako nagalaw ah! Hindi nga ba? Sige maniwala ka sa sarili mo Cyrene! AHhhhhh!

"Anong ahhh! Hoy para kang ginahasa jan!" "Hahahahaha"

Gad! Nasabi ko pala yun. Please earth, eat me now!

"Can we talk? Privately. Saglit lang to" I ask fin. I have plenty of questions to ask and this is the only thing to ease my curiosity.

"Hoy ano yan! Haha" I grin at her. Panira talaga tong babaeng to.

"Sure!"

"Una sa lahat, salamat nga pala sa pagbitbit mo sa akin kagabie. Pero matanong ko lang, sa dinami dami ng kwartong pagpapasukan bakit sayo pa? Pwede namang dalhin ako sa kwarto naman ni Martina ah! Ano? Nalilibog ka? May nangyari ba? Mga lalaki talaga ngayon konti nalang yung mat-" He cut me off. Hindi ko na matiis eh. Nangangati na ako sa sagot.  Agad akong nagtanong nung kaming dalawa nalang.

"Tekaaa nga... Ako na nagmamagandang loob na buhatin ka, ako pa ang masama? And wait, ano yung sabi mo? Nalilibog ako? Pagsamantalahan ka? Una sa lahat rin.. Yung katawan mong yan pagsasalamantahin ko? You must be kidding. Haha Eh hindi nga pasok sa panlasa ko eh"

"Wow! Nanlait pa sa katawn ko. Hoy mister!-" Nakapamulsa siya ngayon habang tinitimbang yung expresyon ng mukha ko.

"Hoy ka rin! At pwede ba, wag masyadong mag expect? Look kung anong nangyari sayo kaka assume na sayo umiikot ang lahat ng bagay. Sorry to tell you but I feel nothing towards you.. Yung hinalikan mo ako sa bar? Yung nagdikit mga katawan natin sa pagbubuhat sayo, even the fact na natulog ka sa kwarto ko... lahat walang epekto."

Alam ba niya na babae ako? Napaka straightdorward kung makpagsalita. Ewan ko kung baket pero nakikinig parin ako sa maaari niyang sabihin kahit nakakasakit na

"And please.. walang nangyari. Sumuka ka at iba ang nagpalit sayo ng damit. I sleep in the couch while you is in bed. Sa kwarto kita dinala kasi lahat sila puro na rin wasted.. even Martina. Hindi ka narin maasikaso. They trust me to accompany you. Now, If you have doubts in me, sana hindi ka uminom ng marami. Sana yung may kaunti pang tino sa utak mo. Ako na nga yung napurwisyo, ako pa yung masama. Tss." kung makapagsalita to.. 

How I hate his guts. How I hate everything about this guy.

"Ohh! And last one, I hate crying ladies. They made themselves weak. Okay lang yung isa, dalawa oh tatlong beses na umiyak pero kung naparami na, that's toxicity"

I punch his chest. Hard. Umiwas naman siya at ngayon ay hinahawakan na yung palapulsuhan ko stopping me from doing something on his body. I Want to get even. I want to hurt him physically in behalf. Kung sana matino lang sila, walang babeng iiyak ng ganito.

"I HATE YOU." I screamed. Kung makapagsalita siya kala mo kung sino. "Bakla lang ang hindi magkakagustos sa akin. Bakla ka hanu?" akma kong babawiin yung kamay ko but I failed. He meet my glare and throwing me his hurtful words.

"Well, the feeling is mutual. I hate you too. Ayoko sa mga babaeng naghahabol ng lalaki. Yung pinagsiksikan ang sarili sa taong alam naman niyang pinaglalaruan lang siya. You must grow kid. Stop pestering someones life for you to satisfy your wants. Learn to quit, let go, and move on"

"Ano ba ang alam mo sa akin ha? Your words are as if saying that you knew me from the start. If you haven't loved someone so deeply, then you woudn't understand. " He just smirked.

Bniitawan na niya ako. Umatras naman ako habang nakatanaw sa kanya in disbelief. Just wow.

"And again.. Let me remind you, don't assume too much. You might be hurt in the end. The casualties are sometimes unbearable."

"Ohh! Wala nang tanong? Ciao"

And without further adieu, He left.

Nanginginig ako sa galit.