Kural:Vazgeçmek yok

5.Bölüm

Arabayı kullanırken gözünü yoldan çevirmiyordu hiç bir şekilde . Kulaklığımı çıkarıp şarkı dinledim. Yol boyunca hiç konuşmadık . Arada bana bakarken yakalıyordum ama yine önüne dönüyordu. Hastaneye geldiğimizde beni dürttü. Kulaklığı çıkarıp;

Çisil: Ne oldu? Geldik mi?

Buğra:Evet hadi in.

Emniyet kemerini açmak için kafamı yana çeviridim, ama açamadım bir türlü.

Çisil: Açar mısın şunu ya takıldı heralde.

Buğra: Becersen zaten birşey olur deme?

O ara yavaşça bana doğru eğildi. O kadar sıcaktı ki nefesi tenimde hissediyorum. Gözlerimi kapattım, ve kokusunu içime çektim o ara kafasını kaldırmış önümde bir karartı hissettim.

Buğra: Gözlerin niye kapalı?

Çisil: Yüzünü yüzümden çekersen soylicem!!

Buğra: Farketmedim kusura bakma.

Diyemedim ki ona ne kusuru diye kalbim çıkacak gibi hissetmiştim. O hisi bir daha yaşamak için neler yapardim neler.

Buğra: Eee niye gözlerin kapalıydı senin?

Çisil: Midem bulandi arabadan dolayı ondan neyse hadi inelim.

Arabadan indikten sonra, hastaneye girdik. Danışmanın oraya doğru gittik. Odayı öğrendikten sonra yukarı çıktık. Kapıyı görünce başım döndü sıkıca Buğra'yı tuttum.

Buğra:Çisil iyi misin ne oldu Çisil!!!

Çisil: Lavobaya gitmek istiyorum elimi yüzümü yıkamak istiyorum.

Çantamı Buğra'ya vermiştim. Buğra benimle kapıya kadar gelmişti . Kapının önünde beklemişti içeri girmiştim. Elimi yüzümü yıkayıp , etrafa tutunup lavobadan çıktım . Buğra'nın koluna girdim. Hiçbirşey sormadı bana. Ters cevap veririm diye korkmuştu. Niye benim için endişeleniyor ki? Odaya doğru
yaklaşınca  ister istemez goz yaşlarım dökülüyordu. Onca sene görmediğim adamı gorucektim. Kapiya geldiğimizde anneme sarıldım. Ona da hiçbirşey sormadan camdan o adama baktım. Baktıkça daha da kötü oluyordum. Yaşlarım gitgide daha da çok akmaya başladı. Omzumda  el hissetmiştim. Döndüğümde Buğra olduğunu anladım. Kollarını açmıştı ve sormuştu"Sarılmak ister misin Baş Belası?!"Cevap vermeden sarılmıştım. Kulağıma üzülme demişti. Ve bende:"Bu hayatta annemden sonra babamla seni çok sevdim Buğra ben " dedim. Sustu birşey demedi ve omzumun ıslandığını farkettim. Ağlıyordu. Sarılmayı bırakıp. Kendimi geri cektim ve yüzüne baktım. Avuçlarıma aldım yüzünü.

Çisil: Ağlama birde senin icin üzülmim. Üzülmekten bıktım. Buğra ağlama.

Özür dileyip duruyordu. Susturdukça daha da özür diliyordu. Hala camdan o adama bakıyordum. Sonra annem geldi.

Annem:Kızım Geç oldu hadi gidin siz. Benle Songül teyzen buradayız merak etme.

Cevap vermeden Buğra'nın koluna girip çıktım hastaneden. Yolun köşesindeki büfeden su almıştı Buğra. Suyu içtikten sonra arabaya binip eve geldik. O kadar yorgundum ki eğilmedim bile. Aniden beklemediğim birşey oldu. Buğra ayakkabılarımı çıkarmam için eğilmişti. Bağcıklarımı açarken yüzüme bakip duruyordu. Ayakkabılarımı çıkarıp ayağa kalkmamı sağladı. Sonra belimden kavrayıp kendine çekti beni bir anda dudağıma yapıştı. Onun şokuyla kendime gelemezken iyice beni kendine çekip öpüyordu. Kendimi hızlıca çekip üst kata çıktım. Odanın kapısını kilitledim ve duşa girdim. Duştayken neden böyle birsey yaptığını düşünüyordum. Hoşuma gitmişti ama bana o kadar seni sevmiyorum derken böyle birşey yapmasına anlam veremiyordum. Duştan çıktıktan sonra telefonu sarja taktım. Telefonumun açılmasıyla ard arda mesajlar gelmeye başladı. Yukarıdan bildirimlere bakarken;

Gelen mesaj:Sevdiğim

Sevdiğim:Özür dilerim❤

Sevdiğim: Odadan çıkar mısın? Sabaha kadar böyle mi kalicaksin?

Daha okuyamadığım bir sürü mesaj vardı. Telefonu sesize alıp yattım. Ve saat gece dörde geliyorken kapının tekmelendiğini farkettim. Kapıyı açtım ve karşımda Buğra duruyordu ağlamıştı. Yere baktığımda yer kanlar icindegdi. Elini Kaldırıp baktığımda cam batıkları vardı.

Çisil: Buğra sen ne yaptın NİYE YAPTIN BÖYLE BİRŞEYİ!!!

Buğra: Özrümü kabul etmedin mesaja bakmadin delirdim amk.

Çisil: Yardım çantası nerde??

Buğra: Ecza dolabında mutfata.

Aşağıya indim mutfağa girip eşyaları topladım.  Oturma odasına girip elini tuttum. Ardından pansuman yaptım. İyiki derin değildi yarası. İstemsizce goz yaşlarım yine aktı.

Buğra: Teşekkür ederim. Senden bir istegim olabilir mi?

Çisil:Rica ederim. Tabiki ne oldu??

Buğra: Dizinde uyuyabilir miyim?

İzin vermiştim. Uyuya kaldığında koltuğa bırakmış ve yanına kıvrılıp bende yatmıştım.
Sabah kalktığım da yanımda yoktu. Mutfaktan sesler geliyordu. Mutfağa yöneldiğimde kahvaltı hazırlıyordu. Elimi yüzümü yıkayıp masaya oturdum. Yemek bitene kadar hiç konuşmadık. Sonra telefonum çaldı.

Arayan: Baş Kraliçe

Telefonu açıp kulağıma koydum.

Annem: Bugun hastaneye gelmeyin kızım olur mu? Yapicak birsey yok burda olur mu?

Çisil: Tamam .

Sadece tamam dedim ve kapattım telefonu. Masayı topladım ve telebizyonu açtım. Buğra da gelip yanıma oturdu.