PIERWIASTEK MYŚLI

ARIA X KWIAT MEGO SERCA

Kiedy ludzie o poezję proszą

Zwykle pozytywów na mnie nie nanoszą

Może jesteś wyjątkiem od reguły?

Może trafiasz w mego serca punkt czuły?

Witaj kwiecie, co w mej duszy kwitniesz

Choć tak się boję, że znikniesz

Witaj strzelcu, co złożyłeś dla mnie broń

Przybyszu z dalszych stron

Witaj, niezapominajko wyhaftowana w mej pamięci

Zabierająca z mego świata garść niechęci

Witaj, komiku rysujący mój świat kolorami

Zupełnie innymi, nowo poznanymi barwami

Pokochałam duszę Twą sercem poety

Oddaj mi Twego śmiechu kasety

Dałeś mi pióro wieczne pozwalające pisać

Chcę się dla Ciebie spisać

Upiłam się jasnymi gwiazdami Twej duszy

Nadzieją żyję, że nigdy się przeze mnie nie skruszy

Witaj, pasjonacie muzyki z wieku poprzedniego

Chcę być partnerką tego, którego mi dajesz dobra nieskończonego

Nie chcę Cię zniszczyć i w popiół zamienić

Jestem gotowa możliwie zło we mnie przemienić

Witaj, idealnie niedoskonały mężczyzno

Ciekawe czy ten wiersz będzie dla Ciebie dłużyzną

Jesteś jasnością, a ja ciemnością

W Twym życiu dziwną nowością

Zabierz mnie do siebie, kiedy upadnę z łzami bez końca

Przynieś mi promień spadającego słońca

Witaj, oazo nad oceanem spokoju

Myśli o Tobie w słoiku w mym pokoju

Przynosisz mi wciąż emocji pięknych kosz

Splatasz ze sobą mój los

Witaj, najmłodszy kierowco, jakiego znam

Doskonale radzisz sobie sam

Zostań na dłużej, mego serca kwiecie

Bądź w mym stałym najważniejszych osób pakiecie

Pomnóż swe kwiaty w mej duszy

Tej, która wciąż się na kawałki szkła kruszy

Ocieraj łzy z mej twarzy

Zbieraj z mego wnętrza skazy

Pomóż mi szyć niepowtarzalnego życia przebieg

Po którym sam byś biegł

Dla Ciebie, M.
Obyś nie okazał się snem...