"Siyah ne de yakışıyor sana, sanki ruhunu yansıtıyor." dedi ifadesizce. Buruk bir gülümseme ekledim suratıma, "Hayır." dedim sakince.
"Ruhumu değil, ruhum her zaman renklidir. Sadece insanlara gösterdiğim benliğimi yansıtıyor."
"Tüm Hakları PBVT'nin...
Büyücülük Tarihi dersinden çıktıktan sonra ofladım. Günün son dersi fazla uyku getiren bir dersti. Cidden Tarih dersini işlemek zorunda mıydık?
Çantamı tutarak yavaş yavaş ilerlemeye başladım, bir an önce kütüphaneye gidip ödevleri yetiştirmem gerekiyordu. Ondan sonra uyumak için yatakhaneye giderdim.
Gün içinde yapacağım en keyifli aktivite olurdu.
Kütüphaneye ilerlerken bileğimdeki tokayla saçlarımı hafif bir şekilde topladım.
İçeri girip ortamın sessizliği ile kocaman gülümsedim, sabahtan beri aradığım rahatlık buradaydı. En arkada kalan masaya oturup gerekli malzemeleri çıkardım. Birçok ödevi bildiklerimi kullanarak bitirebilirdim, Astronomi dışında.
Sevmediğim derslerden ikinci sıradaydı, birinci zaten Büyücülük Tarihi idi...
Ne zamandır yazı yazıyordum, hiçbir fikrim yoktu fakat parmaklarımın uyuştuğunu ve bileğimin ağrıdığını hissediyordum. Bugünkü ödevleri bitirirsem rahatlardım ama beynim kulaklarımdan akıyormuş gibi hissediyordum.
Kafamı masaya koyup derince iç çektim. Sol elimi açıp kapatıyordum. Bu, uyuşukluğunu gidermek için yaptığım bir şeydi.
"Ne zamandır ders yapıyorsun?" gelen sakin sesle kafamı kaldırdım, Remus'tu. Yanında diğerleri yoktu, gerçi onlar ödev yapıyor muydu?
"Ne zamandır bilemem ama parmaklarım uyuştu. Uzun bir süre olmalı." hafifçe gülüp yanımdaki sandalyeye oturdu. "Oturmamda sakınca yoktu değil mi?"
Kibar...
'Hayır' anlamında kafamı sallayıp gülümsedim. "Bende ödevlerimi yeni bitirmiştim, istersen yardım edebilirim."
"Sende yorgunsun, daha fazla yorulmana gerek yok. Bir tek Astronomi kaldı zaten, onun için kitap alacaktım şimdi."
"Benimkinden bak? Biraz değiştirip yazarsın." gözlerimi kocaman açıp gülümsedim.
Çantasından çıkardığı parşömeni açıp masaya koydu. Hala ona bakarak gülümsüyordum, bir yandan utanç sarmıştı bedenimi.
Cidden çocuğun ödevini mi geçirecektim? Kaşlarımı çatıp iç çektim.
"Bir sorun mu var?" dedi, sesindeki endişeyi gizleme gereği duymamıştı. "Ya, şimdi senin ödevini geçirirsem ayıp olmaz mı? Yani sen o kadar uğraşmışsın ve ben-"
"Bunu ben teklif ettim Lina. Rahatsız olsam teklif dahi etmezdim, biraz kendi düşüncelerini ve bilgilerini kullanırsan hiçbir şey anlaşılmayacaktır."
Güzel konuşmuştu, ama neden Lina demişti ki? Mahçup bir şekilde gülümseyip ödevimi yapmaya, daha doğrusu kopya geçirmeye başlamıştım.
Eşyalarımı hızlıca toplayıp onun ödevini elime aldım, kitap bakıyor olabilirdi. Rafların arasında ilerlerken Remus'u kitaplara bakarken görmüştüm.
Yanına ilerledim ve incelediği kitaplara baktım. Tarih kitaplarına bakıyordu. "Büyücülük Tarihi'ni seviyor musun?" aniden sorduğum soruyla irkilip bana döndü.
"Yani, seviyorum diyebilirim." dedi gülümseyerek. Elimdeki parşömeni ona doğru uzattım ve, "Tekrardan teşekkür ederim." diye mırıldandım.
Koşturma sesleri duyduktan hemen sonra Sirius'un seslendiğini duyduk. "Bir saattir sizi arıyoruz!" kütüphaneye bağırarak girmiş ve görevlinin sinirli bakışlarını kazanmıştı.
"Lupin olabilir ama beni neden arıyorsunuz ki?"
"Bilmem, beraber olabileceğinizi düşündük. Ne yapıyordunuz burada?"
"Ödev?" dedim omuzlarımı kaldırarak. James parmaklarını şakaklarına bastırıp, "İneksiniz." diye mırıldandı.
"Sensin inek! İleride derslerine çalışmadığın için acı çekeceksin!" tıslarcasına çıkardığım ses üzerine Sirius kıkırdadı.
"Sinirlenince aşırı tatlı olmuyor mu?" tek eliyle yanağımı sıkıp gülmeye başladı.
Eline vurup ofladım. "Ben uyumak istiyorum, rahat bırakın beni. Ayrıca sizde uyuyun, gece ortalıklarda gezinmeyin."
"Sen bizim için endişeleniyorsun!" James ellerini çırpıp gülmeye başladı. Gözlerimi devirdim.
İster istemez gülümsemiştim. "Hayır, sizin için niye endişeleneyim ki? Ben yatakhaneye gidiyorum." aralarından geçip kütüphane çıkışına ilerledim.
Onları önemsiyorsun ve endişeleniyorsun, itiraf et.
Onları önemsiyordum, ama onların bilmesine gerek yoktu. Değil mi?
🖤
Bölüm pek istediğim gibi olmadı, şu aralar depresyonda olduğumdan hiçbir şey yapasım gelmiyor. Bunun için sizden üzgünüm.
Ayrıca düşüncelerinizi yazarsanız çokça mutlu olurum.
