How can someone's 'hold me' turns to a sudden 'let me go'?
How can someone's 'I love you' turns to a sudden 'I'm leaving you'
How can someone adore you today? Then despise you the other day?
How come you loved me yesterday? But won't even look at me...
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
"He conquired his demons and wore his scars like wings"
(Hong Jisoo's PoV)
"Mr. Hong, this is the proposed designs for each concepts. Please take a look"
-may mga envelops na iniabot sakin si Miss Lina na naglalaman nang mga designs nang damit na isusuot ni seungcheol during photoshoots and filming ads. Chineck ko saglit ang mga yun habang naka tingin kay seungcheol na mukang walang kainte interes sa ginagawa namin ngayon. Siguro kung kasama namin si Jeonghan ngayon makakapag focus sya sa trabaho, sadly he's suspended right now. Hindi pwedeng malaman ni Mingyu na suspended sya kaya naman sumama parin sya sakin papasok nang office. He pretended to go to work pero Inihatid nya lang naman ako pagkatapos ay umalis din kaagad para bumisita sa pamilya nya. Ang daya, na mi miss kona rin sina Tito at Tita.
"Thank you Miss Lina, but I have to take this to the board first for approvals, at saka wala yung partner ko ngayon. Kailangan nya rin tong makita"
"Okay no problem. Take your time"
-iniwan nya na muna kaming dalawa ni Seungcheol sa loob nang shop nya.
"Yah, binati mo man lang ba nang maayos si Miss Lina? Sya ang magiging designer mo"
"Of course. Sigurado kabang designer yun? Eh mukang china chansingan nya lang ako kanina nung sinusukatan nya ko eh"
"Shut up. She's our companies trusted designer"
-sumandal sya sa sofa na inuupuan nya at nag de quatro pa.
"Hindi pa ba tayo aalis? Nagugutom nako mag aala una na"
"I'm so sorry, hindi kona namalayan ang oras"
"Stop staying sorry and just feed me okay?"
"Alright. Stand up. Kakain muna tayo bago mag proceed sa ibang schedule"
-traveling will take too much time kaya napagkasunduan naming dalawa na sa restaurant nalang sa tapat nitong shop kumain. It's a traditional korean restaurant. Punuan pero nakahanap pa naman kami nang pwesto sa bandang gitna. Napangiti ako nung may sumagi sa isip ko. This is just like the old times, madalas kaming tatlo sa mga ganitong klaseng kainan.
"You're good at grilling meats aren't you?"
-memories flashed in my head and it feels weird not to mention any of them kaya hinayaan kolang ang sarili kong sabihin kung anong pumapasok sa utak ko. Alam ko din namang naiisip nya rin yun ngayon, napaka imposibleng hindi.
"So plano mo talagang gawin akong taga grill ganon?"
"Why? Palaging ikaw ang nag gri grill kapag lumalabas tayo nina Jeonghan diba?"
-I watched how he reacted to Jeonghans name using my peripheral vision. I know it's awkward for him, but I need to know something.
"Tamad kang kumilos at sinusunog naman palagi ni Han ang karne kaya sa malamang ako nalang ang natitirang gagawa"
