Hercai

Gitme

Reyyan Miranın dolan gözlerine bakıyordu.İlk önce ağlamasına biraz üzülsede sonra eski haline dönmüştü.Hala sinirliydi ona hala öfkeliydi.Kolay affedecek gibi de görünmüyordu.Miranı ittirdi ve oldukça yüksek sesle bağırdı.

"Affetmeyeceğim!!Bana onca şey yaptıktan sonra birde karşıma geçmiş af diliyorsun!!! Üstelik birde evlisin!!!

" Dinlemiyorsun ki beni anlatayım!! Gönül benim için amca kızında öte değil!Ben ona hiç o gözle bakmadım"
Reyyan karısı olduğunu öğrendikten sonra birde amca kızı olduğunu öğrenmişti.Mirana inanmıyordu.Cebinden bir fotoğraf çıkardı.Bu fotoğraf Gönülün Reyyana verdiği fotoğraftı.Fotoğrafı Miranın yüzüne fırlattı.

"Karın öyle demiyor ama!!Birbirinizi sevdiğinizi ve mutlu bir evliliğinizin olduğunu söylüyor!"

"Hayı....

" Neyse karınla arandaki meseleler beni ilgilendirmez! "
Reyyan Miranın sözünü kesip daha fazla konuşmaması için odaya gitti.Bir süre konuşmadılar.Reyyan bir kaç defa yalnız kaldığı zamanlarda evden çıkmayı denemişti ancak başarılı olamamıştı.Miran kaçmaması için her türlü tedbiri almıştı.

***
Azat deli divane Reyyanı arıyordu ve hedefine ulaşmıştı.Reyyanın yerini bulmuştu.Yanına gidecek tüm acılarını dindirecek ve ona Miranı unutturacaktı.Çoktan yola koyulmuştu bile.Bir an önce Reyyanı almak istiyordu.Ona kendini sevdirecekti.Aşkını sevgisini itiraf edecekti ona hatta eğer isterse evlenecekti onunla.Hayatının kadını yapacaktı Reyyanı.Mirandan önce bütün bunları yapmalıydı.Bu yüzden kendiside pişmanlık duyuyordu.Miranla Reyyanın kaldığı eve yaklaştı ve kapıyı hızlı bir şekilde çalmaya başladı.Miran ise kapının bu kadar hızlı çalındığını duyunca belinden silahını çıkarttı.Reyyan ise biraz ürkmüştü.Şaşkınlıkla Mirani izliyordu.Azat daha da hızlı çaldı kapıyı.

"Aç kapıyı Miran!! İçerde olduğunu biliyorum Reyyanı alacağım senden!"
Reyyan Azatın sesini duyunca derin bir nefes aldı.

"Azat abi kurtar beni!!"

"Merak etme alacağım seni o pisliğin elinden"
Miran ters ters Reyyana bakıyordu.Kapıyı açtı kapıyı açmasıyla Azat silahını Mirana doğrulttu.Miranda aynısını yapmıştı.

Reyyan"Miran indir silahını! "

Miran," Sen karışma Reyyan"

Azat mirana oldukça öfkeli bir şekilde bakıyordu.Ve konuşmaya başladı.

"Miran!!Reyyanı bırak!!"

"Bırakmam Ulan!!!"

"Bırakacaksın!! Reyyanı bana vereceksin onu ait olduğu yere evine götüreceğim!!"

"Reyyanı sana vermem!!! Unut onu!"

Reyyan Azatın evine götüreceğim lafını duyunca sevindi.Çünkü kaç gündür ailesini görmüyordu.Çok özlüyordu onları.Birden bağırdı.

"Yeter!! İkinizde silahınızı indirin! Benim düşüncelerimin hiç mi önemi yok!!"
Miran silahını indirdi.Miran indirince Azat da indirdi.

Azat, "Şerefsiz!! Niye yaptın lan Reyyana bunu!! Ama ben anlamalıydım senin gibi bir adama güvenilmeyeceğini anlamalıydım! "
Miran sinirinden kuduruyordu Azata dalmamak için kendini tutuyordu.

" Seni ilgilendirmez Azat! Defol git buradan!"

"Reyyanı almadan hiçbir yere gitmeyeceğim!Reyyana soralım kiminle kalmak istiyor?"
İkisi aynı anda Reyyana bakıyordu.Şimdi Reyyan bir karar vermeliydi.Onu terk eden Miranla mı kalacaktı yoksa ailesine kavuşturacak olan Azatla mı gidecekti? Miran Reyyanın gözlerine bakınca onunla kalmayacağını anladı.

"Azat abimle gideceğim!"
Reyyan ayağa kalktı ve Azata doğru yürüdü aynı anda Azat da silahını tekrardan çekti.

Azat,"Sakın arkamızdan gelme!"

Miran öfkesinden heryeri yakıp yıkacaktı.Son bir umutla;

"Reyyan!"

Reyyan dışarı çıkıyordu ki Miranın sesiyle ona döndü.

"Gitme!"

Arkadaşlar yeni bir kitap daha yazıyorum Sadece Seni Sevdim! isimli bence ona da bi bakmalısınız.Eğer beğendiyseniz oy butonuna basın lütfen çünkü oy sayısına göre devam edeceğim yoksa silmeyi düşünüyorum. 😊