Hercai

Seni Hep Sevdim

Reyyan uzun bir süre kalakaldı.Ne olursa olsun ailesini çok özlemişti.Onlarsız yaşayamazdı.O yüzden Miranın dolan gözlerine bakarak;

"Gideceğim" diyebildi.Azat ve Reyyan kapıdan çıkıp arabaya bindiler.Miran ise gözyaşları içinde orada kalakaldı Reyyan arabanın kapısını açtı ve binecektiki Miran seslendi.

"Reyyan!!Gitme neolur!!Bırakma beni!"

Reyyan bi anda Miranın onu terk edip gittiği sabahı hatırladı.Aynı sözleri ise şimdi Miran söylüyordu.O günü hatırlayınca kendini yumuşatmadan arabaya bindi.

"Tamam şimdi git!!!Ama seni o adamın elinden alacağım!!"
Miran çaresizce haykırırken Reyyan ise çoktan gitmişti.Miran Reyyanı o adamın eline bırakmayacaktı.Ona kendini affettirecekti.Sinirinden evdeki herşeyi yıkıp dökmüştü.

***
Miran Reyyanın arkasından bağırırken Reyyan ise çoktan Azatın arabasına binip gitmişti.Reyyan Miranın yaptığının aynısını yapmıştı ona.Terk etmişti onu.Şimdi ise ailesini görmek için sabırsızlanıyordu çok özlemişti onları.

"İyi misin Reyyan?Çok merak ettim seni?"

"İyiyim Azat abi"

"O pisliği öldürmem lazımdı!Ama annenler evde bizi bekliyorlar"

"Annemler nasıl Azat abi çok özledim onları"

"İyiler onlarda seni görmek için sabırsızlanıyorlar"
Azat konuştuktan sonra arabayı kenara çekti

"Peki Dedem! Onu nasıl ikna ettiniz"

"Aslında ikna etmedik
Ama öncesinde seninle konuşacaklarım var.Arabadan in.!"

"Ne konuşacaksın? Bir an önve eve gitmek istiyorum.Sonra konuşsak?"

"Önce konuşalım Reyyan.Sonra götüreceğim seni"
Reyyan bir an önce eve gitmek için çok diretmeden indi arabadan.Ama Azat konuşamıyordu.Lafa nereden başlayacağını bilemiyordu.

"Azat abi konuşsana!Ne diyeceksin?"

"Ben.."

"Evet sen?

"Reyyan ben aslında seni...

"(....)

"Ben sana küçüklüğümden beri aşığım!"

Reyyan Azatın söylediklerine şok olmuştu.Azatın ona hiç o gözle bakacağını düşünememişti.Abi diyordu ona sonuçta.

"Azat abi sen neler söylüyorsun?"
Ben sana hiç o gözle bakmadımki.Sen nasıl benim hakkımda böyle düşünürsün.Ben sana abi dedim"

"Sevmek suç mu?

Azat konuştuktan sonra gözleri dolmuştu.Çok seviyordu Reyyanı.Deli gibi aşıktı ona.

"Suç değil! Suç değil de..."

"Reyyan!Evlen benimle!Sana bütün yaşadıklarını unuttururum!"

"Ne evlenmesi?Evlenmek de nerden çıktı?"

"O eve ancak öyle girebiliriz.Yoksa Dedem seni sağ bırakmaz"

"(...)

Ve Reyyan yine bir karar vermek zorunda bırakılmıştı.Ya eve girip Azatla evlenecekti ya da gitmeyip ailesine özlem çekecekti.Ağlamaya başladı Reyyan.

" Neden hep böle oluyor?Ben neden hep bir seçim yapmak zorunda bırakılıyorum? "

" Ağlama Reyyan!Seni çok mutlu edeceğim sen yeter ki kabul et"

"Ben ne diyeceğimi bilmiyorum"