babalar kızlarının ilk kahramanıdır benim babam ise ilk kahramanım olmak yerine ilk kabusum oldu ama ben nereden bilebilirdim ki ilk kabusumun son kabusum olmayacağını
''lanet olsun ''
hayata hep bu kelimeyi kullanmışımdır ne bileyim ? belki gerçekten lanet olurda ben de kurtulurum diye ama olmadı
bir psikopattan kurtuldum diye sevinirken başıma başka bir psikopat musalat oldu onunla evlenmek zorundayım tıpkı 6 yıl önce selimle evlenmek zorunda olduğum gibi ''zorundayım '' dikkatinizi çekerim
zorunluluklar
kahretsin keşke zorunluklarımız olmasaydı
*
Bahar'danhastahaneye geldiğimizde feyzullah bir köşede oturmuş duvara bakıyordu onu öyle görünce içim acımıştı etrafıma baktığımda diğerlerininde burada olduğunu fark ettim arkadaşlık böyleydi işte birisinin canı yansa birisine birşey olsa hemen yardıma koşarlardı eylem'e ya da nazlı'ya birşey olsa ben yardıma koşardım bana birşey olsa onlar yardıma koşarlardı buna biz arkadaşlık demeyelim de ''kardeşlik '' diyelim beni düsüncelerimden ayıran ses yavuz'un sesiydi ''istersen bir yere otur '' dediğinde ona cevap vermeyip etrafıma baktığımda mücahit'in yanındaki koltuk boştu ben de oraya geçtim tam oturmuştum ki amaliyathane'nin kapısı açıldı ve doktor yanında da bir kaç hemşire çıktı herkes ayağa kalkıp doktorun başına toplanınca ben de ayağa kalktım ama keşke kalkmasaydım
kalkmamla beraber gözümün kararması ve başımın dönmesi bir oldu ben de ani bir şekilde kendimi koltuğa bıraktım mücahit bunu gördüğü için hemen yanıma geldi ve diz çöktü ''iyi misin yenge ? '' dediğinde herkes bize baktı
''iyiyim birden başım döndü ''
''tamam yenge sen burada otur '' dedi ve tekrar doktorun yanına gitti
ayrıca yenge ne ?
ben de derin bir nefes alıp başımı yan tarafıma çevirdiğimde görduğüm şeyle şok oldum
elinde kan vardı ve ağlıyordu
NAZLI
elinde kan vardı ve ağlıyordu artı eylem yoktu
yavuz'a baktığımda hâlâ doktorla konuşuyordu hayır,hayır dediğini yapmış olamaz ama ben onunla evlenmeyi kabul ettim yapamaz dedim ve ani bir şekilde kalktım yine başım dönmüştü ama umrumda mı ? hayır 5-6 adımda nazlının yanına ulaştığımda elimi omzunun üzerine koydum ani bir şekilde başını kaldırdığında gözlerinde sadece şu vardı özlem hemen kalkıp bana sarıldığında ben de ona sarıldım o sadece şunları sayıklıyordu
''bahar sen gerçeksin gerçeksin ''dediğin ayrılmıştım
''ne oldu ? '' diye fısıldadığımda sesimi ben bile zor duymuştum
''eylem,eylem'e araba çarptı '' dediğinde yıkılmıştım eylem zorlu kardeşim dediğim kadın biliyordum o her türlü zorlardı bizi bırakmazdı bizi asla bırakmazdı
'' bahar sen neredeydin ayrıca nasıl kurtuldun ? ''
''boşver sen onu ''
''bahar ''diyip minoş gözlerle bana baktığında dayanamadım olanları anlattığımda nazlı çok sinirlenmişti
''psikopat heriff ''
''ben evleniyorum '' diye fısıldadım nazlı!nın kulağına
''nee ? ''diye bağırdığında bütün koridor dönüp bize bakmıştı nazlı ise bana inanmaz gözlerle bakıyordu
''duydun işte evleniyorum ''
''ne saçmalıyorsun bahar sen ? ''
''eğer yavuzla evlenmezsem seni de eylem'ide öldüreceğini söyledi '' yalan söylemeyi sevmediğim için nazlı'ya doğruyu söylemiştim nazlı benim kardeşimdi
''yavuz kim ? ''dediğinde onların olduğu yeri gösterdim nazlı ani bir şekilde ayağa kalkıp bizimkilerin yanına doğru yürüyünce ben de ayağa kalktım
ayrıca bizimkiler ne ya ? onların tam önünde durup
''yavuz hanginiz ? '' diye bağıran nazlı'ya baktım gözlerimle ona yalvarıyordum evet gözlerimle yalvarıyordum herkesin gülen yüzü düşerken yavuz nazlı'nın önüne geçtiğinde zangır zangır titriyordum bu adamın sağı solu beli olmaz nazlı biraz daha dik durdu
''sen benim kardeşimi nasıl tehtid edersin ? ''
yavuz'un gözleri bir an beni bulduğunda gördüğüm tek şey öfkeydi
''yok öyle birşey '' dişlerini sıkıyordu ve bu da hiç hayra alamet değildi tam nazlı konuşmak için ağzını açacaktı ki eylem'in doktoru amaliyathaneden çıktı biz de hemen yanına gittik amaliyat maskesini çıkardığında gördüğüm kişiyle şok oldum bana pis bir şekilde sırıtıyordu
''benden kaçamazsın karıcığım bu arada eylem'in durumu iyi bir kaç yerinde kırıklar var '' dediğinde gözümden bir damla yaş düştü
Allah kahretsin bu adam beni neden her yerde buluyor ? neden geçmişi hatırlatıyor ?*
Feyzullah'danyavuz abilerden çıktıktan sonra evime gitmek için arabama bindim ve ormanlık yolla girdim yavuz abinin dediğine göre bahar'ı burada bulmuştu işkence görmüş bir psikopat tarafından kaçırılmıştı yaşadıkları gerçekten çok kötüydü
lanet olsun neden hep kadınların canı yanıyor ki ?
buna kimse cevap vermiyor
kadına şiddete karşıyız diyorlar ama birşey yaptıkları yok ben bunları düşünürken
ani bir şekilde önüme çıkan kadını fark etmemiş ve çarpmıştım
Allah kahretmesin ben bir kadına çarptım
bir kadına
bir kadına çarptım
hemen arabadan inip kadının yanına geldim nabzına baktığımda yaşıyordu hemen kucağıma alıp arabaya bindirdim ve hastahaneye gitmek için arabayı çalıştırdım o sırada da bizimkileri arıyordum ilk önce yavuz abiyi sonra mücahit abiyi daha sonra fethi ve ateş abiyi aradım
40 dakikalık yolu yarım saatte gelmiştim
kızı kucağıma alıp sedyeye yatırdım
eğer bu kadına birşey olursa kendimi asla affetmem asla*
Yavuz'danne dedi lan o bahar'a karıcım mı dedi ? benim kadınıma karıcım dedi
bahar'ın gözünden bir damla yaş mı düştü ?
bu o psikopattı bahar'a işgence eden adam canını acıtan adam
yerde ararken gökte buldum o zaman
sağ yumruk sol göz ve nakovt
yavuz 1 - şerefsiz 0
''kimse benim kadınıma karıcığım diyemez ''(çıldırtmayın yavuz karasu'yu )
galiba koridor inlemiştiii ......#kimsebenimkadınımakarıcığımdiyemez
.....
uzun bir başlık oldu ama olsunbahar ne zaman yavuz'un kadını oldu
+12 🌟
diğer bölümde görüşmek üzere
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Anne/TAMAMLANDI
FanfictieAçık çay içerdi hep. Demli olunca bardağın diğer tarafından beni göremezmiş. Öyle derdi hep... CEMAL SÜREYA