AYÇİÇEĞİM🌻

30🌻

Bir süre düşündüm ve çözüm bulamadım .
Polise şikayet etmeliydim .

Ama onun yaşayıp yaşamadığını bilmem lazımdı .
Yaşıyorsa ve beni polise verirse ne yaparım o zaman .
Aksini de idda edemem ya.

Elimi cebime attım ve telefon olduğu aklıma geldi .
Evet ambulansı arayayım diye vermişti ama ben cebime atıp aramamıştım .
Böylesi daha iyi esir olmaktansa hapiste yaşamayı tercih ederim .
Saate baktım 21:43 geçiyordu .
Artık öğlen ki kalabalık yoktu yine az insan yoktu sonuçta burası gezmek için harika bir yerdi .
Hem olduğum yerin yanında da Avm vardı .
Biraz ilerde ise yemek yemek için restorantlar.
Yani böyle bir yerin Hem tehlikeli hem de ıssız olmasının imkanı yoktu , en azından bu saatlerde ve birkaç saat sonra da .

Ama hep burda duramazdım karnım yoktu yani tam doymamıştım ama yine de çok aç değildim fakat hafif esen rüzgarla karnıma ağrılar giriyordu ve eminim ki pantolonun arkasına kan izi geçmiştir .
Allahtan siyah rengindeydi de fazla belli etmezdi .

Hem bu saate kim ne görcek sanki .
Fakat böyle kalamazdım kız başıma gece sokakta hiç güvenli değildi .
Ama nerede kalıcaktım.
Off düşündükçe deli olucam hiç kimsem de yok .

Dayanamadım ve banktan kalkıp yürümeye başladım .
Nereye gidiyordum eski evime annemin babamın yanına değil elbet bilmiyorum oralara gitmem gerek en azından onları görmeliyim tabi yüz yüze değil bilmiyorum iyi gelmez ama en azından yüzlerine tükürmek ve birkaç söz söylemek istiyorum , insan sevdiğini öldürür mü ?
Onlar beni ve bütün hayallerimi öldürdüler . Bunu hak etmedim .