65🌻

324 14 0
                                    

1 ay geçmişti ve ailemi bulmuştum sanki.

Odamın kapısı açıldı .

"Sana güzel bir haberim var "

Dedi.

"Dinliyorum "

Dedim ve yanıma gelmesini bekledim .

"Dava sonuca ulaştı "

Dedi .
Bir yanım korku diğer yanım ise neşeliydi.

"Sonuç "

Diye sordum.

"Yıllarını kaybedecek "

Dedi .
Sevinçle onun yüzüne baktım .

"'na...nasıl Yani "

Dedim sevinçle

"Kurtuldun"

Dedi.

"Biti mi?"

Dedim.

"Hemde hepsi "

Dedi .
Yanına iyice yaklaşıp sımsıkı sarıldım.

Bu günü öyle beklemiştim ki .

"Allahım sana şükürler olsun "

Dedim ve ilk defa sevindiğim için ağladım.

"Ben öyle vazgeçmişken sen çıktın karşıma ... ben daha nasıl bir dua edebilirim ki Allah seni vermiş bana "

Dedim ve bağıra bağıra ağladım .
O da sımsıkı sarıldı göz yaşları kıyafetime düşüyordu .

"Öyle vazgeçmiştim ki herşeyden şiddete sustum, susturuldum ama biti ... nefes alıyorum sanki "

Dedim ve omzuna koydum başımı .

"Daha önce yoktum belki ama artık varım ve var olduğum sürece kimse seni üzemez"

Dedi.

"Keşke ailem sen olsaydın "

Dedim sakinleşmeye çalışırken .

"Sen istersen bu aile sana kucak açar "

Dedi .

"Gerçekten de mi ?"

Dedim .

"Evet "

Dedi .

"Yani beni göndermez misiniz ?"

Dedim .

"Evet dedim ya "

Dedi .

"Artık başımda bir bela yok o yüzden belki korumazsınız diye düşündüm "

Dedim .

"Biz seni en başından beri korumadık sen çok güçlüydün kendi başının çaresine baktın "

Dedi.

"Sen benim kahramanımsın Mehmet "

Dedim .

AYÇİÇEĞİM🌻Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin