Poprawiam marynarkę, której ozdobne mankiety podrażniają skórę na nadgarstkach. Przeczesuje włosy i pozwalam makijażystce na ponowne przejechanie pędzelkiem po twarzy, aby poprawić niedociągnięcia.
Słysząc wołanie z głębi wąskiego korytarza, chwytam za mikrofon. Stawiam małe kroki, uważając aby nie uderzyć w metalowe pręty nad głową i szybko ustawiam się między Jiminem a Yoongim, którzy dyskutując między sobą na temat duchoty, jaka miesza się z użytymi przez nas perfumami.
Pod sceną jest tłoczno i żaden z nas nie ma czasu na zagłębianie się w swoich myślach. Takie chwile przychodzą dopiero po podniesieniu platformy, jaka wywozi nas na scenę.
Czując na twarzach reflektory, rozbiegamy się po segmentach w poszukiwaniu kamer, w których nasze twarze będą dobrze widoczne.
W koncerty wkładamy cały nasz wysiłek. Skacząc i krzycząc, porywamy tłumy, jakich wspólny śpiew sprawia, że zamierają nam serca. Wszyscy na widowni scalają się w jedno.
Tego właśnie pragnąłem — stać na scenie, w ręce ściskając spocony mikrofon i słuchać jak moi przyjaciele poruszają wielką kolorową falą świateł.
Zanurzałem się w niej, tak jak w morzu.
Ten moment urzeczywistniał dokładnie to, co uznawałem za hope world.
CZYTASZ
希望 dreamland || hoseok ✓
Fanfictionsongfick 🎤 hope world 💚 j-hope's mixtape 💛 希望 - nadzieja Co wydarzyło się w życiu największej nadziei Bangtanów, że powstało tyle wspaniałych teksów? Co kryje się za uśmiechem i pogodą ducha Jung Hoseoka? Czy są to również smutek i bezsilność? Je...