songfick 🎤
hope world 💚
j-hope's mixtape 💛
希望 - nadzieja
Co wydarzyło się w życiu największej nadziei Bangtanów, że powstało tyle wspaniałych teksów? Co kryje się za uśmiechem i pogodą ducha Jung Hoseoka? Czy są to również smutek i bezsilność? Je...
Ups! Ten obraz nie jest zgodny z naszymi wytycznymi. Aby kontynuować, spróbuj go usunąć lub użyć innego.
Słyszę nieśmiałe pukanie do drzwi, więc zrywam się ze swojego fotela i podchodzę do drzwi. Przede mną stoi Jungkook, którego twarzy nie ozdabia promienny uśmiech, do jakiego przyzwyczaiłem się przez większość dnia. Chłopak wchodzi głębiej do studia i zajmuje miejsce na miękkiej kanapie. Jego ciało wydaje się zmęczone, a oczy błyszczą łzami. Siadam tuż obok i słucham wszystkiego, co ma mi do powiedzenia.
Mimo że wytwórnia oferuje nam wiele pomocy, zazwyczaj decydujemy się na siebie nawzajem. Powierzamy sobie sekrety, wątpliwości i ból, który z zaparciem desperata próbujemy zniszczyć wspólną rozmową i współczującym głaskaniem po plecach.
Jungkook nie jest małym chłopcem, ale ja dalej go w nim widzę. Urósł, przybrał na masie i dojrzał w tak szybkim tempie, że zaczynam się zastanawiać czy mnie w podobny sposób dosięgnie starość. Chłopak zawsze będzie dla mnie małym chłopcem; nastolatkiem, jaki chciał więcej, niż potrafił udźwignąć i pragnął mocniej niż większość z nas.
Gdy słyszę głośne westchnięcie, nachylam się w jego stronę i ścieram kciukiem z przystojnej twarzy pozostałości po płaczu.
Chcę podarować mu spokój i nieco radości, dlatego wstaję i podchodzę do wąskiego biurka, zagraconego w większości papierami i pustymi kubkami po kawie.
— Musisz tego posłuchać — rzucam, wiedząc że idzie za tym coś więcej, niż tylko tępe wsłuchiwanie się w melodię. Oczekuję od niego przejawu entuzjazmu, dlatego gdy tylko z komputera wydobywają się pierwsze skoczne dźwięki, zaczynam skakać.
Skaczę, krzyczę i tańczę, czując jak emocje wypełniają moje mięśnie. Chłopak wiedząc, że czekam tylko na niego, wstaje ociężale i mimo początkowego braku przekonania, dołącza do mnie.
Na bieżąco wymyślam słowa do melodii, które zaczynają układać się w piękną całość.
— Musisz to spisać, hyung — mówi, pozwalając mi cieszyć się widokiem jego rozluźnionego w tańcu ciała.
