Dit ben ik

Hoofdstuk 5

Na ik het verteld heb aan Anne, zijn we samen een nieuw plan aan het bedenken voor mijn 'nieuwe ik'. Ja want ik ga veranderen. Of nja, veranderen. Ik wordt eigenlijk gewoon mezelf. Ik zal ze eens laten zien dat ik niet zo'n domme nerd ben, nee dat ben ik helemaal niet.

Als eerst deden we kleding, we gingen m'n kleding stijl veranderen. Daarna deden we nog veel meer dingen, geweldig vond ik het! De dag daarna op school kreeg ik allemaal verbaasde reacties. En ik kreeg veel complimenten! Ik was er super blij mee, en Pim kwam naar me toe: 'Je bent geweldig zoals je nu bent, zou je een keer met me op date willen?'

Omg! Hij met mij op date? Ik kan het niet geloven! Tuurlijk wil ik! 'Jaa, heel graag zelf!' Zeg ik en glimlach naar hem. 'Goed! Zal ik je zaterdag om 7 uur ophalen?' 'Is goed! Wat gaan we doen?' 'Jaaa dat zien we dan wel, maar ik moet gaan doei!' Zegt Pim en hij loopt de school uit.

Ohh nu ben ik nieuwsgierig wat we gaan doen! Ik ren naar Anne toe; Anne Anne!! Omg dit geloof je gewoon niet! Ik heb een date met Pim!' 'Omg Nicki dat is geweldig!' We geven elkaar een knuffel en we lopen naar onze laatste les van vandaag, Gym.

Door m'n blijheid knuffel ik iedereen die ik tegen kom. Maar als we meneer van Etten tegen komen, onze dikke Aardrijkskundeleraar vraagt Anne: 'Ga je die niet knuffelen Nicki?' Ik kijk haar aan en begin te grijnzen. 'Ehm nee denk het niet he.' Zeg ik zo serieus mogelijk. Maar Anne en ik kunnen écht niet serieus blijven bij dit soort dingen. We schieten in de slappe lach. Iedereen kijkt ons aan maar dat kan me echt helemaal niks schelen.

Na ons laatste uurtje zijn we eindelijk vrij. Het voelt alsof we al bijna weekend hebben, maar helaas het is nog maar woensdag. Oh nee.... Vanavond weer naar hockey. Ik heb wel zin in hockey maar niet dat als die stomme jongens weer komen kijken. Er komen bij hockey altijd jongens kijken, maar eigenlijk niet om te kijken, maar om me te pesten. Ja je hoort het goed, ik wordt gepest bij hockey. Ze zeggen altijd van die lullige dingen en ze slaan me altijd. Maar... Misschien houden ze nu op? Nu ik ben veranderd? Ach nee, dat doen ze toch niet. Dom van je Nicki.

Snel pak ik m'n fiets en roep Anne of ze meegaat. Maar als ik haar zie, zie ik dat ze aan het zoenen is met Nick. Wat? Nick?! Oke ik kan nu niet ontkennen dat ik maar een heel klein beetje jaloers ben. Ik roep naar Anne dat ik wegga maar ik hoor niks terug, achja boeien. Ik fiets snel naar huis. Argh m'n leven haat me.

Als ik thuis kom, ga ik snel naar boven. Om te voorkomen dat die Walter me ook maar met één vinger aanraakt. Maar het is al te laat, hij heeft het door: 'Zeg... Waar denk je dat je zo snel naar toe mag gaan?' Ik kijk hem met angstige ogen aan maar laat m'n angst niet merken en zeg brutaal: 'Ehm naar boven, ik heb geen zin in dat gedoe van jou.' En ik wil verder lopen op de trap. Maar hij houdt me tegen.....

Heeeeee mensen!

Weer een hoofdstuk hihihi

Ik ben een klein beetje inspiratieloos, dusss hebben jullie ideeën? 😁

Xxxxxxxx Margo 💘