Dit ben ik

Hoofdstuk 7

Daar staat hij dan: Nick. Ik kijk hem boos aan. 'Wat doe je hier nou weer?' Vraag ik hem boos. 'Ehm.. Nicki. Ik wil je eigenlijk iets vertellen.' Zegt hij. 'Nou ga je gang.' Zeg ik arrogant.

'Ik vind je leuk.' Ik lach hem uit. Ow wat een goeie grap, hij stond net nog te zoenen met Anne, en nu zegt hij dat hij mij leuk vindt? 'Ha oke heel grappig, wat wil je hier nou mee bereiken? Ik heb je net nog zien zoenen met Anne, dus dit is niet echt geloofwaardig snapje.'

'Nicki ik meen het sirieus, dat met Anne was een vergissing, ik vind jou leuk, geloof me asjeblieft.' Zegt hij en pakt m'n hand. Ik trek m'n hand snel terug. Ik geloof hem niet, hij wint m'n vertrouwen niet.

'Het spijt me Nick, maar ik vertrouw je niet.' Ik loop naar de kleedkamer en leg m'n spullen neer. Dan loop ik naar het hockeyveld, ik heb zin om even in actie te komen!

'He lekkerding, ben je betoverd ofzo, je ziet er nu wel erg lekker uit.' Ik zucht, dat zou vast wel weer een van die jongens zijn. Ik kijk om en ik zie een van de jongens breed glimlachen en hij geeft me een dikke knipoog. Ha, dacht het niet patsertje. Ik laat me niet verleiden door jou.

Ik negeer het en begin alvast met me op te warmen. Tijdens de training heb ik veel complimentjes gehoord van de jongens van de kant, eigenlijk ben ik best verbaasd. Ze pesten me niet meer! Pfoe daar ben ik wel blij mee. Na de training wil ik de kleedkamer inlopen maar ik word tegen gehouden. 'Nicki, wil je me asjeblieft geloven? Ik meen het, je bent de enige voor me, en ik ben stapelverliefd op je.' Zegt Nick en hij kijkt me aan.

Ik kan nu niet gaan ontkennen dat hij geen mooie ogen heeft, maar nee ik trap er niet in. Ik geloof hem gewoon niet. 'Sorry Nick, ik vind je heel aardig, maar meer is het niet.' Zeg ik en loop dan de kleedkamer is. Zo dat lucht op. Ik hoop dat hij me nu maar met rust laat.

...

De volgende dag fiets ik alleen naar school, ik heb even geen zin in Anne. En zij blijkbaar ook niet in mij, want ze is niet eens langs geweest. De eerste twee lessen zijn super saai en daarna hebben we pauze. Ik zit samen met Chris op een bankje en dan komt Anne aanlopen.

Ze kijkt niet bepaald vrolijk. Wat zal er zijn? 'Nicki wil je even komen? Ik wil even met je praten.' Vraagt ze en ze kijkt tja hoe zeg je het... Boos maar ook verdrietig. Ik snap het niet, ik moet toch juist boos zijn op haar? Nou ja misschien heb ik ook wel weer iets verkeerd gedaan.

Heeeeeeee

Sorry dat het zo lang duurde maar ik was bij m'n oma en ik vond het moeilijk om weer iets nieuws te bedenken maar ik hoop dat jullie het leuk vinden!

Read

Vote

Comment 🙏

Ik ben jullie dan heel dankbaar!

Groetjes van margooo💘