You're Still Mine

Chapter 3: First Kiss

Bushet! Kasing ganda ko 'tong lugar na 'to. Choz!

"Asan tayo? Infearness ha, ang ganda." Tanong ko sa kanya. Parang nakalimutan ko na galit ako sa kanya dahil dinala nya ako dito.

"Nasa mundo ko ikaw, ang ganda noh? Dito lang ako nagpupunta pag may problema o malungkot ako." nagkakaproblema rin pala sya.

"Saan nga tayo? Nasa Palawan ba, sa Cebu o kung saan saan?" napaka dali ng tanong ko eh, di masagot sagot.

"Basta!" ay jusko!

"May problema ka ba at pumunta ka dito? Malungkot ka ba? At binalak mo pa kong dalhin --" grabe naman.

"Wala, gusto ko lang ikaw dalhin dito." ay special.

"Ako? Anong meron? Wala naman akong problema ha, at saka ang saya saya ko oh. Ang laking smile ang meron ako noh!" sira ulo.

"(Lumapit sa mukha ni Caitlyn) Ikaw lang ang dinala ko dito, IKAW LANG!" aba, rapist!!!

"(Lumayo sa mukha ni Adrian) Che! Sino ba kasing may sabing dalhin mo ko dito?" nakakainis.

"Basta!" mukha nya basta.

Magga-gabi na, di pa rin ako nakaka-uwi. Ano ba talagang balak nitong lalaking 'to? Nakatunganga lang naman, nakatingin kung saan saan.

"Hoy! Magga-gabi na ah. Uuwi na ko?" Baka magalit kasi sila mama.

"Umibig ka na ba?" ay ang senti.

"Gutom na ko." gutom naman ako lagi.

"Hay nako! Sige, libre na kita bago ka umuwi." wow! hindi ko 'to tatanggihan.

"Talaga!? Sige." di ba.

Pumunta kami sa restaurant, 'tas umupo, umorder at nag-usap saglit.

"Paki-sagot naman yung tanong ko kanina." -Adrian

"Ano ba tanong mo?" naka limutan ko na, siguro dahil gutom na gutom ako.

"Sabi ko kanina, kung umibig ka na ba?" ano bang tanong yan.

"Ano bang klaseng tanong yan? Sabi ko na eh, problemado ka." Huh! kunwari pa sya ah, kaya pala nya ako sinama kanina.

"Sagutin mo na lang!" sabi nya. Aba! at nagagalit na ata.

Biglang dumating yung order namin. Kumuha na ko at sya naghihintay pa rin ng isasagot ko. Ano bang probl

ema nito, eh pwede naman sya magtanong sa iba. Kailangan ako talaga?

"Ahmm... ano ba problemuh moh? Kanina ka puh nakatitig sakin ah." nabubulol na ko sa kinakain ko.

Niligaw nya yung tingin nya, sira ulo sya! Iba na talaga ang epekto ng kagandahan ko. Choz!

"Wala! Ang takaw mo kasi." huh! Iniiba pa nya yung usapan. Ayaw nya na lang aminin na nagagandahan sya sakin. Bakit ang assumera ko? Hay!

"Wala ka jan, alam ko naman na maganda ako. Pero sana, wag mong tingnan dahil mamaya matunaw ako at mawala pa ang pinaka maganda sa balat ng lupa." balat lang ng lupa, balat lang.

"Oo na lang." ay agree sya.

Natapos na kaming kumain. At syempre, pagkatapos kumain maghuhugas ng kamay. So, I washed my hand as I go to the washroom then suddenly...

"Ara--hmmmm!!!" Eiiw! Kadiri! Ano ba 'to? Basta basta na lang kung makabangga, saka KISS!? What the-- sino ba 'to?

"Ay sorry miss, OK ka lang ba?" I know this voice, don't tell me this is..

"Adrian!!?" grabe sya nga. Eiiw! May first kiss only belongs to this guy?

"Oh my!"-Adrian

Hinila nya ako palabas at dun kami nagsigawan.

"Bat ayaw mo kasing magdahan dahan? Ano ka may date? Laging nagmamadali eh, pangalawa na 'to ha. Saka kasama na yung pagkawala ng first kiss ko." habang pinaghahampas hampas ko sya.

"Bakit sinadya ko ba? Ginusto ko ba? Isip isip, kahit ako nawalan ng first ng dahil sayo." Aba! At ako pa ang may kasalanan. Eh sya nga yung nakabangga sa akin eh.

"Excuse me, ikaw ang nakabangga sa akin. Pano ba naman napaka tipuno ng katawan mo, kahit sinong mabangga sayo talagang matutumba." sabi ko sa kanya.

"Sya sorry, di ko naman talaga sinasadya eh. Tara na, umiwi na tayo. Baka hinahanap ka na sa inyo." sorry lang? Kinuha nya yung first ko noh.

Walang imik lang ako. Naisip ko ulit yung tanong ni Adrian sakin, bakit naman nya yun natanong? In-love siguro sya, o na-busted. Hay! ewan.

Arigatou!!! Still support guys, thank you talaga. Sorry kasi ang late ng update, nawalan kasi kami ng internet. Pero ngayon, di ko na titigilan ang pag-update. Choz!

#You'reStillMine-FirstKiss