YOUNG 1

9

Το γράμμα που βρέθηκε πάνω στο γραφείο:

Αγαπημένε μου φίλε,

Σου γράφω αυτό το γράμμα γιατί πάει καιρός από την τελευταία φορά που μιλήσαμε.Εύχομαι να είσαι καλά.Εγώ πάλι σε περίπτωση που δεν το ξέρεις γνώρισα κάποιον.Κάποιον που υπόσχεται τη λύτρωση από τον πατέρα μου.Είναι ο...αδελφός μου.Τον λένε Yungi και έχουμε 2 χρόνια διαφορά.Είναι πολύ όμορφος.Είναι ψηλόλιγνος, ανοιχτόχρωμος, έχει μαύρα και πυκνά μαλλιά και αμυγδαλωτά μάτια.Μοιάζουμε ελάχιστα όμως!Και ξέρεις και το άλλο;...έχετε παρόμοια φωνή!Λυπάμαι πραγματικά που δεν έτυχε να τον συναντήσεις, είναι υπέροχος.Ο αδελφός μου, λοιπόν, και εγώ απόψε θα σκοτώσουμε τον πατέρα μας.Ο καθένας για τους δικούς του λόγους, αλλά δεν είναι εκεί το θέμα.Επιτέλους, θα εξαφανιστεί αυτό το κτήνος και θα ζήσω επιτέλους τη ζωή που μου αξίζει, ελεύθερος και νικητής.Τελικά άξιζαν τόσα χρόνια υπομονής.Αυτή τη στιγμή νιώθω τέτοια σιγουριά και δύναμη μέσα μου, λέω συνεχώς στον εαυτό μου ότι όλο αυτό θα πετύχει.Και θα πετύχει!Μπορεί να μην είσαι εδώ, αλλά εγώ σε νιώθω.Είσαι δίπλα μου.Σε φαντάζομαι.Σε κάνω περήφανο;Σε παρακαλώ, μίλησε μου!Γιατί είσαι πάντα τόσο σιωπηλός;Γιατί εμφανίζεσαι μόνο στα δύσκολα;Είσαι παράξενος!Μήπως σε ενοχλεί που ανέφερα για εσένα στον πατέρα μου τις προάλλες.Σου ζητώ συγνώμη.Αλήθεια!Ξέρω πόσο μισείς την προδοσία, το ψέμα.Αλλά ξέρω επίσης ότι θες το καλό μου, θες να βλέπεις χαρούμενο για αυτό τα κάνεις όλα, έτσι;Δώσε μου μία εξήγηση!Γιατί απλά σηκώθηκες και έφυγες;Μου είχες πει κάποτε ότι θα εγκαταλείψεις όταν εγκαταλείψω κι εγώ, ότι εμείς οι δύο πάμε πακέτο.Πού είσαι τώρα;Τώρα είναι η πιο σημαντική στιγμή της ζωής μου... δεν γίνεται, απαγορεύεται να λείπεις!Κοίταξε με, σκοτώνω τον εχθρό μου, το τέρας.Μήπως τελικά είμαι σαν αυτόν τον τύπο από τη μυθολογία;Εννοώ τον Θησέα, που όχι μόνο σκότωνε τέρατα που βασάνιζαν τον κόσμο, αλλά επίσης και τα τέρατα που έμεναν μέσα του.Μήπως τελικά, ήσουν με το μέρος του πατέρα μου;Για αυτό με επισκεπτόσουν κάθε φορά που έκλαιγα;Για να χαρείς;Συνομωτούσες με εκείνον, τόσα χρόνια;Σε παρακαλώ, δώσε μου μία απάντηση.Ο,τι και να μου πεις, είτε μου συμπαραστέκεσαι είτε όχι, να ξέρεις ότι πέτυχες κάτι σπουδαίο.Με έκανες φίλο με τους δαίμονές μου.Συμπόνεσα με τους κακούς που παίζουν κρυφτό μέσα στο δάσος, δηλαδή τη ψυχή μου.Γιατί αυτοί οι δαίμονες, είναι αναμνήσεις.Λέξεις χαραγμένες, δάκρυα σε γυάλινα μπουκάλια.Γιατί αυτοί οι δαίμονες έχουν ονόματα, πόνος, θλίψη,θυμός.Γιατί πίσω από κάθε δαίμονα κρύβεται μία ιστορία, πίσω από κάθε δαίμονα κρύβομαι εγώ.Αν επιλέξεις λοιπόν να μην εμφανιστείς, βάλε το καλά στον νου σου:Κέρδισα!

ΥΓ:Αν είσαι με το μέρος μου διάβασε και αυτό:

Στο πρόσωπο του Yungi πράγματι βλέπω εσένα.Πράγματι υπάρχει αυτό το στήριγμα που πάντοτε έψαχνα.Η αυτοεκτίμηση και η αυτοπεποίθησή του είναι αυτά που με φέρνουν κοντά του.Είναι, όντως, ένας μεγάλος αδερφός για εμένα.Ίσως αυτός να είναι το αληθινό μου πρότυπο, ίσως σε αυτόν να μοιάσω.Είναι απίστευτο όλο αυτό!Είναι ο μόνος που με καταλαβαίνει, ο μόνος που δεν φρίκαρε όταν του ανακοίνωσα ότι θέλω να πεθάνει ο πατέρας μου.Ο μόνος που είναι εδώ.Είναι παράξενο αυτό το συναίσθημα.Νιώθω ότι τον ξέρω από πάντα...Αν αποφασίσεις να με βρείς, θα είμαι στο δάσος.

Αντίο,

Κων/νος,Younjae,Jackson,Yungi...