¡Ay! Esta imagen no sigue nuestras pautas de contenido. Para continuar la publicación, intente quitarla o subir otra.
~happy~
Аймшигтай улаан хацартай Жонгүгийг Тэхён хөтөлсөөр гарч ирэхэд хоолоо идэж байсан ах нар нь бүгд тэр хоёр луу нэг хараад буцан хоол руу гаа анхаарлаа хандууллаа.
"Бурхан минь бид үерхэж байгаа....бид хоёр үерхэж байгаа"
Жонгүг байн байн ийн амандаа бувтнах нь үнэхээр өхөөрдөм.
Байн байн бувтнах Жонгүгийг сонссон Тэхён ч үе үе инээмсэглэл тодруулж байсан юм.
Тэд хоосон хоёр сандал дээр зэрэгцэн суухад Жин чангаар уулга алдах аж.
"Бурхан минь Тэхён чи хүүхэд яагаа хаячихаа вээ? Хацарыг нь хардаа"
"Ахааа~~б-бид ү-үерхэж байгаа~~"
"Тэгээд?" Жин инээд алдсаар асуухад Жонгүг нүдээ томсгон "Та хүртэл мэдэж байгаа юм уу??"
"Өчигдөр олон түмний өмнө үерхэлээ зарлачихаад" энэ удаад Намжүүн дуугарах аж.
"ЮУУУУУ? АРМИ НАР ХҮРТЭЛ МЭДЭЖ БАЙГАА ЮМ УУ ОДОО ЯАНАА"
"Хөөе хэн нэг нь энэ хүүхдийн толгой руу ухаан ортол нь алгадаад өгөөч"
Бүгд инээлдэж Жонгүг л ичсэн байртай доош харна. Харин Тэхён түүний улайсан хацар дээр нь гараа зөөлөн тавьж илбээд халбагыг нь гарт нь атгууллав.
Жонгүг маш томоор инээмсэглэн түүнээс мянга мянган гэрэл цацарч байсан юм.
"Жонгүгийг жаргалтай байхыг харах сайхан байна. Би жаргалтай Жонгүгт дуртай" гэж Тэхён хэлэх аж.
ESTÁS LEYENDO
Hyung! Please love me || Taekook || Дууссан
FanficАхаа! Намайг хайрлаач..... Эргэлт буцалтгүй надад дурлаач Peachkthh♡
