Perfectly Wrong || Noah Schnapp

a broken heart.

Gözlerimi hafifçe araladım. Ah ne güzel uyuyordum. Lanet alarm. Saat kaçtı? 8:30. Sen gel ertesi gün okul varken gece 3'e kadar dizi izle. Lan bir dakka! Benim önümde hiç birşey yok! Nasıl ya?! Hii! NOAH'A SARILIYORUM YA! Başımı kaldırdım.

-Noah, Noah! Noah!!

-Cheryl sus uyuyacağım ben.

-Noah okula geç kalacağız!

-Off! Bugün okul vardı değil mi?

-Evet uykucu kalk! Benimde hazırlanmamı engelliyorsun!

-Ben nasıl engelliyorum acaba?

Gözlerini açmadan konuştuğu için bana sarıldığının farkında değildi.

-Noah, gece bana sarılmışsın. Ve şu anda kolların beni rahat bırakmıyor!

-Sana mı sarılıyorum?!

Dedi ve gözlerini açtı.

-Evet şapşal. Kalk şimdi. Bırak beni de.

-Cheryl ben özür dilerim! Yani bilerek sarılmadım.

-Yok birde bilerek sarıl Noah! Konuşma hadi!

Koltuğa bırakılmış kıyafetleri aldım. Annem makyaj malzemesine kadar koymuş her şeyi!

-Ben giyiniyorum sende kalk.

Bir Mom Jean, üzerine krem rengi bir boyunlu kazak ve altına da Beyaz Converse. Birkaç takıda koymuştu. Dün hava iyiydi şimdi niye kazak koymuştu ki ya? Neyse.Biraz da makyaj yaptım. Saçlarımı taradım ve yukarı attım, orta kısmını hemen ince ördüm. Yanda kalan saçlarımıda rastgele dağıttım. (Multide nasıl yaptığı var) Hazırlanmam bitti ve çıktım. Noah'ta hazırdı. Çantalarımızı alıp çıktık. Chloe okula özel ders alacağı için erken gitmiş. Bayan Schnapp'te biz çıkarken ağzımıza bir şeyler sıkıştırmıştı. Ah, bütün anneler aynı. Dışarı çıktığımda neden kazak koyduğunu anladım, hava buz gibiydi! Okula girmeden önce heyecandan ölecektim. Noah'a baktım. Bana güven verircesine gülümsedi. Heyecanımı bastırmalı ve iyi gözükmeliyim. Derin bir nefes alıp okulun bahçesine girdim. Anında sanki bütün gözler bana dönmüş gibi hissetmem normal miydi? Belki. İçimden ne kadar korksamda dışarıdan emin adımlarla yürüyordum. Bir kaç kız bana sırıtarak baktı. Sanırım şu -okulun popüler ve çirkinleri ezen kızlardı- görüntüleri komikti. Birincisi ortalarında duran ve grubun başkanı gibi olan, kısa bir etek, bir göbeği açık büstiyer giymişti. Ağzında sakız vardı. Burdan bile yüzünde 5 kat fondöten olduğu belliydi. Diğerleri, yanındaki iki kız, birisi dar bir kot pantolon, beyaz bir tişört ve kot ceket giymişti. Ve diğeride benzer. Onlara bakmayı kesip tekrar önüme döndüm.

-Sanırım ilk anımızı sakin atlattık.

-Ahaha. Evet.

-Millie orada!

Ah, Millie'ye üzülüyorum çünkü etrafında bir sürü insan doluşmuştu ve hepsine gülümseyerek cevap veriyordu. Biraz yorucu bir iş ama sevenlerinin olması iyi bir şey. Onun yanına zar zor ulaştık.

-Cheryl!

Kalkıp hemen bana sarıldı. Tabi bende karşılık verdim. Bu sıcak kanlılığı çok iyi bir şeydi onun yanındayken 10 yıllık arkadaşımın yanındaymış gibi hissediyordum. Ayrıldığımızda hayranları gitmemişti ve bana nefret bakışları atıyordu.

-Bana öyle bakmayı kesecek misiniz?!

Bu ani çıkışımla ben bile kendime şaşırmıştım. Noah zaten baya şaşırmış görünüyordu. Millie ise sanırım bana nasıl baktıklarını farketmemiş yeni farkediyor gibiydi. Ben bunları söyleyince ortamda bir sessizlik oluştu.