new beginnings

1.9K 71 388
                                    



Not: saçmalığım için özür dilerim iwwjsşwk

Arabalar. . . Korna sesleri. . . Son duyduklarım ve gördüklerim bunlardı. Gözlerimi hafifçe araladım. Hissettiğim tek şey acıydı. Heryerim. . . acıyordu. Zorlukla sağıma döndüm. Kanlar içindeki babamı gördüm. Korkuyla başımı önüme çevirdim. Etrafıma baktım. Ağaçlar vardı. Büyük büyük ağaçlar. Ormanda olduğumuzu anlamak zor değildi. Cebimdeki telefonumu aranmaya başladım. Telefonu buldum. Şarjım %10 idi. Böyle durumlardada hep böyle olmaz mıydı zaten? Titrek ellerimle şifremi girdim, arama kısmına tıkladım ve yavaşça 911'yi* aradım.

-A-alo?

Ağzıma gelen kan tadından iğrendim.

-Evet?

-B-biz kaza yaptık. Yanımda babam var . çok fazla kan var. Heryer kan. Nerde olduğumuzu bilmiyorum.

-Sakin kalmaya çalışın. En son nerede olduğunuzu söyleyin!

-Biz Londra'ya annemin yanına gidiyorduk. En son bir benzinlikte durduğumuzu hatırlıyorum.

-Tamam biz sizin yerinizi tespit edeceğiz. Telefonu kapatmayın ve bilincinizi açık tutmaya çalışın.

-T-tamam.

Babama döndüm. Ölmemiş olsun. . . Lütfen. . . 1 veya 2 dakika ona baktım. Elimi uzatıp nabzını kontrol etmeye çalıştım. Ama acıyla elimi çektim. Telefondan sesler geliyordu. Babama bakmaya dayanamadım ve tekrar önüme döndüm. . . Kafamdan düşünceler geçiyordu. . . Öylecene seyrettim etrafı. . . Ne kadar baktım bilmiyorum. Yavaş yavaş bilincimin kapandığını hissediyordum. . . En son gördüğüm şey, kırmızı ve mavi ışıklardı.

————————————————

-Kalbi atmaya başladı!

-Hava verin!

————————————————

Gözlerimi hafifçe araladım. Karşımda bana korkuyla bakan annemi gördüm. Bir an neler olduğunu hatırladım. Kaza yapmıştık. Ve babam. . .  Babam neredeydi?!

-A-anne. B-ba-babam nerede?

-Baban. . . O-onu kaybettik kızım.

Dedi ağlayarak. O an benim ruhen öldüğüm andı. O an keşke bende ölseydim dediğim andı. O an babamı kaybettiğimi ve bir daha göremeyeceğimi anladığım andı. Babam. . . Ölmüştü. Beni derinden sarsan gerçek. Babam gitmişti, babam ölmüştü. Belkide şu an melek olmuş, beni izliyordur.

-BABA!

-BABA! BABA! ÖLMEDİ ! O ÖLMEDİ DEĞİL Mİ?!

-BUNLARIN HEPSİ ŞAKA DEĞİL Mİ ANNE?!

-ANNE CEVAP VER

-BABAM ÖLMEDİ! ÖLMEDİ DEĞİL Mİ ANNE! ANNE CEVAP VER! ANNNE AĞLAMAYI BIRAK O ÖLMEDİ!

-Kızım . . . Hemşire!

-BIRAKIN BENİ! BIRAKIN BENİ!

Koluma yapılan sakinleştirici iğne ile tekrar uykuya dalarken mırıldanıyordum:

-Baba. . . Baba. . .

• • • • • • • • • • • • • • • • • •

Annemin ağlama sesleri, özür dilemeleri. . . Beyaz bir ışık ve yalnız bir ben. Heryer bembeyazdı. Orda onu gördüm. . . Babamı. . .

-Baba!

-Baba!

-Baba!

Ona koşarken o uzaklaşıyordu.

Perfectly Wrong || Noah SchnappHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin