Dreaming Life

Dreaming Life-Part 15

-Dlaczego Ty mi to robisz?! Mam dość już tej całej gry, daj mi święty spokój!

- Co, jeśli powiem nie?

- To...

- To co? Jesteś tylko człowiekiem i nic mi nie możesz zrobić.

- Kiedy oddasz mi Taehyunga?

- Dopiero jak będę usatysfakcjonowany.

- Co mam zrobić byś był usatysfakcjonowany?

- Nie chcę, byś wykonywał, jakieś zadania, gdyż i tak wiem, że zawalisz.

Dlatego też chcę, byś cierpiał, bardziej niż możesz to sobie wyobrazić.

Twój ukochany przyjaciel w każdej chwili może zniknąć z tego świata na zawsze, wystarczy tylko, że przebiję jego ciało.

- Dość! Chcę doświadczyć najgorszego cierpienia, jakie tylko jesteś w stanie wymyślić!

- Aż tak Ci zależy, by go odzyskać?

- Poświęcę swoje życie, byle tylko on był szczęśliwy.

- Ehh wy ludzie jesteście naprawdę żałośni...

Pi zasłonił oczy Jimina i ścisnął z całych sił jego gardło, ciało chłopaka zrobiło się lodowate.

- Co się dzieje?

- Cicho bądź.

Zaczęło się mu kręcić w głowie, czuł, jakby by był, na jakieś karuzeli, serce przyspieszyło i zaczęło bić jak głupie.

Po chwili jednak temperatura jego ciała, jak i tętno, wyrównały się a do tego, poczuł dziwne uczucie lekkości.

Spojrzał się na swoje ręce i dostrzegł, że jest duchem...

- Dlaczego jestem duchem?!

Zabiłeś mnie?!

- Powiedzmy

- Co masz na myśli?

- Wyjąłem po prostu twoją duszę z ciała.

- Po co?

- Naprawdę nic nie rozumiesz?

- Nie

- Ehh, nie mogę przecież zabrać ciała i duszy do piekła.

- Czyli jestem w piekle?!

- Jeszcze nie, dopiero, będziemy się tam wybierać a aktualnie, jesteśmy, na pograniczu.

- Rozumiem...

- Teraz zobaczysz, dlaczego piekło jest przeciwieństwem nieba.