𝐌𝐲 𝐡𝐞𝐚𝐫𝐭 𝐛𝐞𝐥𝐨𝐧𝐠𝐬 𝐭𝐨 𝐲𝐨𝐮 [COMPLETED]

16

'Κύριε Manoban!! Δεν πρέπει να σηκώνεστε!!'

Τον «μάλωσε» η νοσοκόμα.

'Μέχρι να περιμένω εγώ την αδελφή μου θα βραδιασουμε!'

'Βλέπω ότι είστε καλύτερα. Πονάτε καθόλου;'

'Εγώ; Εγώ να πονάω; Η μόνη φορά που πόνεσα στην ζωή μου ήταν όταν είδα την Rose μέσα στα αίματα να πονάει... είναι καλά;'

Η νοσοκόμα του εξήγησε την κατάσταση της και πήγε να φύγει.

'Συγνώμη πως σας λένε;;'

Την ρώτησα. Ήταν πολλή καλή κυρία. Στην ηλικία γύρο στα 50-60 μου φαινόταν.

'Ριτα.'
Είπε και έφυγε.

'Θα την θυμάμαι...'

'Μμμ...'

Γυρισα στον Bambam και χαμογέλασα με την εικόνα του. Φορούσε τις Πιτζάμες του νοσοκομείου και τις παντόφλες και είχε τυλιχτεί με μια κουβέρτα.
Ήρθε σιγά σιγά και με αγκάλιασε.

'Μην στεναχωριέσαι όλα καλά θα πάνε. Πιστεύω στην Rose. Είναι δυνατή και θα τα καταφέρει.

Τον κοίταξα και ένα δάκρυ κύλισε από το μάτι μου.

'Πάμε μέσα τώρα'