Bağırmıştı korkmuştum. Neden böyle davranıyordu. Bir ıyi bir kötü. Bari yaralarını sarsaydım çok canı yanar şimdi. Ama izin vermiyor. Yine düşünürken sen bozan oluyosun düşüncelerimi. Zaten hep böyle oluyor. Yanıma geliyorsun. Ağlayan gözlerimin içine bakıyorsun. Seninde gözlerin kızarmış belliki. Gözlerini kaçırıp. Odana gidiyorsun. Yine herşeyi kırıp dağıtıyordun sesler geliyordu. Keşke izin versende yanında durup sana sarılıp benimle dertleşebilsen.
...
Sabah olmuştu. Saat 9.30
Sigaramı alıp balkona çıktım. Dördüncü sigaramı yakarken elimden alındı. Arkamı döndüğümde seni beklemiyodum. Yanıma gelip oturdun.
"Artık içmesen olmaz mı? Benim için."
"Ben içmezsem sende bana ne olduğunu anlaticak mısın?"
"Çok karışık anlamazsın."
"Bende içmeye devam ederim."
"Beni bırakıp gitmeni istemiyorum."
"Beni gerçekten kurtarabilcekmisin şu lanet olası şeyden."
"Sana yardım edicem söz."
"Anlat."
"Neyi?"
"Neden yanıklar var her yerinde? Neden dün eve öyle geldin? Neden hiçbir şey anlatmıyorsun?"
"Çok küçüktüm. Abimi gözümün önünde vurmuşlardı."
Bunları söylerken gözünden yaşlar akıyordu. Nasıl bu kadar kolay ağlayabiliyordun.
Konuşmana devam ettin...
"O adamlar beni o günden beri yanlarında tutup zorla işler yaptırıyorlar büyüdüğümde anladım. Artık onların dediğini yapmıyorum canımı yakıyorlar."
"Senden ne yapmanı istiyorlar ki?"
Bu sıra bende ağlıyordum.
"Bir kaç zayıf kızı gözüne kesitirip bize gösteriyorlardı. Kızları kaçırıp onlara götürüyorduk eğer yapamazsak bizi yakıyordu ve dövüyordu. Bu kızlardan biri sensin ilk başlarda seni onun için evime almıştım ama şuan gerçekten değişik hisler var içimde."
"Ne gibi?'
"Ben sanırım sana. Şey."
Bölüm sonu...
Oy vermeyi unutmayın. Yorum yapın eleştirin...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
