Chase A New Life// ajax

H O O F D S T U K 3

𝒥𝓊𝓊𝓁𝓉𝒿𝑒

Eindelijk zijn Donny en ik uit het hotel. Het was niet verkeerd hoor, maar om nu ons eigen plekje te hebben is ook gewoon fijn. Zeker doordat je met zijn tweeën in een ruimte leeft, wat irritaties kan opleveren.

Alles van de verhuizing is geregeld, alleen kleine dingetjes zoals servies zijn nog nodig.

"Ons eigen plekje." glimlacht Donny en brengt een kus op mijn voorhoofd.

Ik sla mijn armen om Donny zijn middel heen.

"Maar, wat is die verrassing nou?" vraag ik nieuwsgierig.

"Juul, ben je serieus." lacht Donny. "Na ja, ik had ook niks anders van je verwacht.

Nep beledigd kijk ik hem aan en geef hem een klap op zijn bovenarm.

"Grapje, grapje." probeert Donny zichzelf te redden.

"Beter maar. Nou vertel nu alsjeblieft. Ik heb een week lang moeten wachten, dagen en uren gingen voorbij."

"Ja ja, drama queen. Omdat je alsjeblieft zei. Voor de verassing moeten we eerst een stukje rijden." vertelt Donny.

Gespannen zit ik even later met Donny in de auto. "Ik hoop echt voor je dat het niks raars is."

"Nee, je gaat het echt leuk vinden." zegt Donny zelf dol enthousiast.

Verassingen heb ik nooit leuk gevonden, je hebt geen idee wat er gaat gebeuren. Straks is het iets wat je helemaal niet leuk vind.

"We zijn er bijna, maar ik wil dat je een blinddoek om doet."

Wantrouwend kijk ik Donny aan. "Moet dit echt?"

"Doe nou maar." dringt Donny aan.

"Vooruit." zucht ik en doe de blinddoek om.

"Oké, ik heb nu de auto geparkeerd en we moeten ergens naar binnen dus ik ga je even leiden. Luister goed naar mijn instructies."

Donny pakt mijn hand vast en legt zijn hand op mijn onderrug waarmee hij mij leidt.

"Oke, hier moet je stoppen." vertelt Donny.

"En nu bukken."

"Hand uitsteken."

Ik kijk raar op van zijn instructies, maar volg ze toch.

"Nee ik ben bang, als dit een grap is he." dreig ik.

"Juul, vertrouw me nou maar. Je hand uitreiken tot je iets voelt en vertel me wat je voelt."

Ik zucht diep en geef Donny toch mijn vertrouwen. Wanneer ik mijn hand verder uit reik voel ik iets zacht en harig.

"Omg." roep ik, hopend, maar bijna zeker over wat de verassing is.

"Is het een hond?" vraag ik.

"Doe je blinddoek maar af." geeft Donny aan.

Snel trek ik mijn blinddoek af en gelijk had ik, want voor me zie ik een hond staan. Als ik om me heen kijk zie ik een ruimte met een balie, dus verwacht ik in een asiel te zijn.

Glimlachend aai ik de hond over zijn bol.

"Donny, dit is echt zo lief."

Na alle documenten geregeld te hebben is de hond officieel van ons en mogen we de hond meenemen.

Onderweg ben ik nog steeds aan het glimlachen van geluk.

"Hoe wist je dat dit mijn favoriete ras is?" vraag ik nieuwsgierig.