Chase A New Life// ajax

H O O F D S T U K 9

𝒥𝓊𝓊𝓁𝓉𝒿𝑒

Donny en ik waren net de Ikea in gegaan voor spulletjes in het huis en weer was het een totale drukte om ons heen. Overal waar we liepen waren er mensen die vroegen om een handtekening of een foto.

Als ik Donny moet geloven zullen we er wel aan wennen, maar als we niet eens meer normaal een winkel in kunnen, wordt het wel heel lastig.

We zitten nu met zijn tweeën alles aan het uit pakken. Al een paar keer is Donny zijn telefoon afgegaan, maar hij neemt 'm net zoals de vorige keer niet op.

Ik zucht geïrriteerd.

"Wat is er?" vraagt Donny net zoals mij geïrriteerd.

"Niks." bijt ik van me af.

"Jawel. Vertel het gewoon eerlijk. De laatste tijd vertel je me niks meer. Houd je wat voor me achter soms?" vraagt Donny.

Ik kijk raar op. "Nou misschien zou jij mij wat moeten uit leggen." zeg ik en leg de nadruk op jij.

"Wat wil je nou?" zucht Donny. "Ik ben niet degene die zich vreemd gedraagt."

"Nee dat kan ik echt niet regelen. Ik moet gaan voordat ze wat vermoed." citeer ik Donny.

Geschrokken kijkt Donny op. "Luister je me af of zo?"

Ik zucht en zet de borden die ik in de kast wilde zetten op het aanrecht.

"Señorita." roep ik de asielhond.

Vrolijk komt ze op me af. Ik pak de halsband en doe die om haar hals.

"Wat ga je doen?" vraagt Donny die de keuken uitgelopen komt.

"Ik ga de hond uit laten." antwoord ik.

"Lekker makkelijk weer he. Weg lopen." roept Donny.

Ik schud mijn hoofd en loop snel naar buiten. Wanneer ik uit het huis ben gooi ik de deur hard achter me dicht.

Soms vraag ik me af of het wel de juiste keuze was om mee te gaan met Donny naar Madrid.

Na een tijdje gewandeld te hebben met de hond besluit ik Mikky te bellen. Ik neem plaats op een parkbankje en wacht af tot ze op neemt.

"Hey Hey meid." neemt Mikky vrolijk haar telefoon op.

"Hey." zeg ik zacht.

Mikky merkt gelijk mijn gebroken stem. "Wat is er schat?"

"Donny en ik hebben weer ruzie." gooi ik eruit en vertel het hele verhaal. Ik vertel alles wat me dwars zit.

"Oh lieverd toch. Wat vervelend allemaal. Je weet dat je altijd welkom bent in Barcelona bij mij en Frenk. Zou hij ook leuk vinden, jullie hebben het altijd zo leuk samen. Ga zo terug naar huis en vertel Donny dit op een rustige manier, dan komt het vast goed!"

"Dank je wel Mik." bedank ik haar.

"Geen probleem, je kan me altijd bellen!"

"Ik spreek je later nog." beëindig ik het gesprek.

"Het komt allemaal goed. Spreek je later."

Ik hang op en sta op van het parkbankje om weer verder te lopen.

Gespannen sta ik voor de deur. Ik adem een paar keer goed in en uit en steek dan de sleutel in het huis.

Het huis dat we samen gekozen hebben. Van alle huizen waar we met de makelaar zijn langs gegaan was dit volgens ons de beste keuze. Voor onze nieuwe start.

𝒟𝑜𝓃𝓃𝓎

Ik hoor een sleutel die in het slot gestoken wordt en binnen enkele seconden hoor ik de deur open gaan. De deur wordt weer gesloten en ik hoor Juultje wat zeggen tegen de hond.

Juultje verschijnt dan voor mijn ogen. "Hey." begroet ze me.

"Hey." zeg ik en krab achter mijn hoofd. "Sorry." verontschuldig ik mezelf en sla mijn armen om Juultje heen. Ze drukt me stevig tegen haar aan en aait over mijn rug heen.

Wanneer we elkaar los laten plant ik zachtjes een kus op Juultje haar lippen.

"Kan je alsjeblieft uitleggen waar die telefoontjes steeds over gaan?" vraagt Juultje.

"Oke, kom dan gaan we even zitten."

Ik pak Juultje haar hand vast en leid haar naar de eetkamer toe waar we vervolgens plaats nemen tegen over elkaar.

"Je hebt gelijk, ik ben niet helemaal eerlijk geweest. Ik moet inderdaad wat vertellen tegen je." begin ik. Juultje wenkt naar me dat ik verder moet gaan met mijn verhaal.

"Ik ben vreemd gegaan." zeg ik maar duidelijk om er niet om heen te draaien.

"Oké." antwoord Juultje enkel.

Verbaasd kijk ik op. "Ben je niet boos?"

"Na ja ik had niks anders kunnen verwacht eigenlijk. Je ging zo makkelijk vreemd bij Mandy. Zo makkelijk kan dat ook bij mij dan." legt Juultje uit.

"Juul, je moet boos op me zijn."

Ze haalt haar schouders op. "Ben ik ook wel." zegt ze en staat op. Ze loopt naar boven en ik hoor boven een deur dicht vallen.

Een tijdje later zit ik nog steeds aan tafel en kijk op van geluiden die ik boven hoor. Juultje staat boven aan de trap en loopt onhandig met een koffer naar beneden.

"Juul, alsjeblieft. Je mag boos zijn, maar ga alsjeblieft niet weg. Ik heb je echt nodig." smeek ik haar.

Ze staat nu beneden en loopt recht door naar de deur. Ik houd haar tegen en pak haar bij haar hand vast.

"Kom op. Ik heb net mijn eerste training gehad en ik kan nu niet alles alleen doen."

"Donny. Ik moet even tijd voor mezelf. Ik kan het nu gewoon even niet allemaal. Al die chaos hier in Madrid."

"Waar ga je naar toe?" vraag ik.

"Dat weet ik nog niet. Ik stuur je een berichtje wanneer ik dat uitgevogeld heb."

Ze plaatst haar lippen op mijn wang en haar hand glijd uit de mijne.

De deur valt dicht en ik geef er boos een schop tegen.

Ik loop nu al een aantal rondjes door het huis tot dat mijn telefoon af gaat. Heel even hoop ik dat het Juultje is die me belt, om te vertellen dat ze weer terug komt. Maar helaas is dat niet het geval.

Ik neem geïrriteerd mijn telefoon op wanneer ik zie wie me belt.

"Wat is er?" vraag ik.

"Ik wil je zien."

"Nee, ik heb het helemaal verpest. Ik hoef niks meer met je te maken hebben." zeg ik en hang op.

Hoe stom kon ik zijn. Ik vond Matthijs een lul dat hij vreemd gegaan was toen hij met Juultje was en nu heb ik precies hetzelfde gedaan. Ik schrik van doe gedachtes, straks gaat ze naar Matthijs toe. Dat is het laatste wat ik wil. Als hij zijn kans heeft gaat hij die ook zonder twijfel grijpen. Hij zou alles er voor over hebben om Juultje terug te krijgen.

Ik pak mijn telefoon weer en stuur Juultje een berichtje.

Donny van de beek:

Juul, je bent boos op me, en dat snap ik, maar kom alsjeblieft thuis. Dan werken we dit samen uit.

Writers note:

Sorry!!! Weer een te late update. Ik heb nog steeds te weinig inspiratie om verder te schrijven. Wel op lang termijn, dus qua einde heb ik wel ideeën. Maar niet op kort termijn.

Xx