Hatırlatma
Yaprak başını kaldırıp Aliye baktı "Gökhan"
●●●●●●●●●●●●●●●●
"Hangi Gökhan?" Der Ali içindense lütfen o olmasın diye dua ediyordur. "Gökhan Karademir" başını önüne eğer Yaprak bunu söylerken. "Ne..." diyebilir sadece Ali. "Şa-şaka yapıyorsun değil mi? Şaka de" başını hayır anlamında sallar Yaprak burnunu çekerken "Se-sen onu nerden tanıyorsun" der Yaprak. Gökhan ona Aliyi tanıdığından bahsetmemiştir çünkü.
Ali sinirle saçlarını karıştırır. "Nerden mi o, o benim tek dostumdu Yaprak herşeyimi biliyordu. Ben kimseye anlatmadığım şeyleri ona anlattım. Bizi de ona anlattım. Numara yaptığımızı herşeyi sadece ona anlattım sadece. Ben böyle biri olduğunu bilmiyordum. Bilsem asla -" Yaprak keser sözünü "asla arkadaş olmazdın biliyorum. Ama olduk işte. Biz nerden bilebilirdik ki Ali."
Başını kaldırıp Yaprağa bakar Ali. "Neden bana daha önce söylemedin" Yaprak omuz silker. Aliye dönüp "Ali ben daha kendime itiraf edemiyordum. Sana nasıl anlatayım. Anla beni lütfen. Her şey bu kadar kötüyken..... En kötüsü de ne biliyor musun? Bunun en yakınımdan gelmesi. Belki başkası olsa bu kadar etkilenmezdim."
Ali konuşmaya başlar "Canını" der "çok yakıtı mı?" Sonlara doğru sesi incelir.
Başını evet anlamında sallar. Gözyaşları silerken "A-ama hala inanmıyorsan" diyip yavaşça uzun eteğinin ucundan kaldırır.Kaldırmasıyla bacağındaki morluk ve yaralar göz önüne serilir. Ali şaşkınlıkla onu izlerken eli boynundaki yarayı açmak için tişörtünün yakasına gider. Tam açacakken Ali elini tutar hızlıca.
Gözleri onun gözlerindeyken ikiside büyülenmiş gibi sadece birbirlerine bakıyorlardır. Bi yandan da yavaşça elini aşağı doğru indirir. Sonra da Yaprağın boynuna doğru eğilir. Önce usulca kokusunu içine çeker. Sonraysa kendi eliyle açar Yaprağın boynunu. Derin yaraları ve çizikleri görünce kendine hakim olamaz. Gözyaşlarını onun boynuna akıtır. Aklına annesi gelir. Annesi eskiden Ali'nin babasından şiddet görüyordu. Her gün odasında annesinin çığlıklarına şahit oluyordu. Her annesine sarıldığında canını yakacağından korkuyordu. Yaprağın yaraları annesininkilere çok benziyordu. Aslında Yaprak herşeyiyle ona benziyordu. Güzelliğiyle, iyi kalbiyle, yürüyüşüyle, duruşuyla kokusu bile benziyordu annesine. Belkide o yüzden tutulmuştu ona.
Yaprağın, gözlerinden akan yaşlardan sırılsıklam olmuş boynuna ve omzuna bakar Ali. Sonraysa tam yarasının üstünden öper. Yaprak gözlerini kapar. "Ali" der hala onun etkisindeyken "Seni seviyorum" der. Kendini tutamamıştır Yaprak. Başını kaldırır ve yüzüne bakar Ali Yaprağın. Elini yanaklarına yerleştirir. Yaprağın gözyaşları ellerini ıslatmıştır. Gözlerine diker Yaprağın ağlamaktan kızarmış gözlerini. Okşamaya başlar yanağını hiç bi şey söylemez ikiside. Yaprak konuşur sonra
"Ali" burnunu çeker "Neden beni sevmeyi hiç denemedin" başını aşağı eğerek devam eder "Yıllardır evliyiz ama Ali bi kere bile bana karınmışım gibi davranmadın sadece öyle dışarda insanlara gözükmek için. Neden hiç denemedin. Neden beni sevmeyi denemedin hiç Ali" hıçkırıklara boğulur yine. Ali yavaşça çenesinden tutarak göğsüne yaslar başını. "Yapamam" diye fısıldar. Yaprağın saçlarını okşar. Baya bi zaman geçer. "Hadi evimize gidelim artık" başını sallar Yaprak. "Gel yardım ediyim" banktan destek alarak kalkar. Çoktan kalkmış olan Ali'nin koluna tutunacakken kollarıyla sarar onu Ali. Gülümser "hadi gidelim" başıyla onaylar Aliyi.
Eve doğru ilerlemeye başlarlar. Eve geldiklerinde. Ali cebinden anahtarı zar zor bulup açar kapıyı. "Sen bırakabilirsin artık yürürüm ben" der Yaprak Ali'nin kollarından çıkmaya çalışırken "Bak emin misin? Çıkarıyım odaya kadar işte" düşünceli bi sesle söyler. "Gerek yok çıkarım ben" der Yaprak iyice ayrılmıştır Aliden. "Peki" der Ali.
Yaprak çoktan merdivenlere yönelmiştir. Bi anda başı döner. Düşecek gibi olur ama ayakları yerden kesilir. Önce ne olduğunu anlayamaz sonra gözlerini açar ve Ali'nin gözleriyle karşılaşır. "Hani yürürdün noldu" der Ali hafif sırıtarak. "Şey başım döndü de ondan öyle şey oldu" der sesi titremiştir "Öyledir bence de zırlama daha fazla yoksa böyle o merdivenlerden takla ata ata düşeceksin" der dalga geçer gibi "Offf tamam ya"
Ali kucağındaki Yaprağı odaya çıkarır. Yatağa bırakır. "Ben gideyim" der kapıya doğru gitmeye çalışır. Yaprak kolundan tutar. "Gitmesen" der "Yanımda kalsan" başını tamam anlamında sallar Ali. Yanına uzanır sonra. Yaprak hemen koynuna girer. Ali elini Yaprağın karnına koyarak konuşur "Yaprak onu aldıracak mısın?" Sesi çok kısık çıkmıştır. "Bilmiyorum" der. Ali hızlıca Yaprağın yanına kayar. "Yaprak eğer onu istiyorsan ben onun babası olmaya hazırım" der "Ge-gerçekten mi?" gözleri dolar "Gerçekten" Yaprak gülümser başını göğsüne koyar "Teşekkür ederiz" güler Ali. Ali'nin koynunda uyuya kalır.
Ali de tam ona sarılıp uyuyacakken kapının sesiyle irkilir. Yaprağı yavaşça yana iter. Ayağa kalkar. Kapıyı açmaya gider. Açtığındaysa kesinlikle olmaması gereken biriyle karşılaşır. "Senin ne işin var lan burda"
Bölüm geciktiği için özür dilerim. Biraz kısa oldu ama bugün yayınlamak istedim. Oylamayı ve takip etmeyi unutmayın ❤
ŞİMDİ OKUDUĞUN
|4N1K Alyap| Their Love Is Another
FanfictionÇapkın çocuk ve Akıllı kız - Na-napıyorsun - Napıyorum