Τι κι αν είπε σ'αγαπώ;

▪Capiluto 4▪

Marisa P.O.V 

Το να περπατάω στο σχολείο τώρα δεν μου ήταν δύσκολο.Εγω και η Lora συζητουσαμε για διάφορα θέματα έτσι ώστε να γνωριστούμε και καλύτερα.Πιστεύω πως θα ταιριάξουμε!

Ήταν η 3η ώρα και είχαμε Φυσική.Η καρδιά μου χτυπούσε τόσο δυνατά που νόμιζα πως θα πεταχτεί έξω!Δεν ξέρω το λόγο όμως....!

Μπήκα μέσα και κάθισα στο θρανίο μου έβγαλα το βιβλίο και το τετράδιο μου και ήμουν έτοιμη.Ο κ.Evans μπήκε στην αίθουσα.Ποσο του πήγαινε το σακάκι που φορούσε......MARISA  ANDERSON ΞΎΠΝΑ!!

Παρατήρησα πως ο κ Evans με κοίταζε όλη την ώρα και εγώ απλά κοκκίνιζα.Και κάθε φορά που σήκωνα το χέρι μου πάντα εμένα έλεγε.Μαλλον το κάνει επειδή θέλει να τεστάρει τις γνώσεις μου.

Σχολασαμε και ήμουν έτοιμη να βγω από το σχολείο ώσπου μια σταγόνα βροχής με χτύπησε. Γαμωτο!Δεν είχα ομπρέλα μαζί μου.και τώρα τι?Πήρα μια βαθιά ανάσα και έκατσα σε ένα παγκάκι κάτω από ένα υπόστεγο και περίμενα υπομονετικά την βροχή να κοπάσει.

Η ώρα περνούσε αλλά δεν έβλεπα βελτίωση.15:40!Η μαμά μου έχει δουλειά το ίδιο και ο πατέρας μου.Σκεφτομουν το ποσό άλλαξαν οι γονείς μου από τότε που εκλεισα τα 16
Από τότε μέχρι και τώρα που είμαι 18 εκείνοι μου φέρονται λες και έχω κάνει κάτι!

Από τις σκέψεις μου με έβγαλε ο ηχος μιας κόρνας.Σηκωσα το κεφάλι μου.

Η Clara!

Έτρεξα αμέσως και την αγκάλιασα.《Από ότι φαίνεται σου έλειψα αδερφούλα》είπε και με έσφιξε ακόμα πιο πολύ 《Γιατί δεν τηλεφωνουσες τόσο καιρό? 》της είπα λίγο αυστηρά. 《Ήθελα τον χρόνο μου....ξέρεις μετά από την αποτυχία μου στις πανελλήνιες οι γονείς μας δεν ήθελαν να με ξανά δουν.....Αλλά,ξανά έδωσα και πέρασα Marisa στην σχολή που πάντα ήθελα!Δασκάλα! Όχι δικηγόρο όπως ήθελε ο μπαμπάς! Δασκάλα!!》είπε και τότε κατάλαβα πόσο ευτυχισμένη ήταν. Αυτό βέβαια το κατάλαβα με το που την είδα.Ηταν διαφορετική.Οταν ήταν σπίτι ήταν μίζερη, κλειστή στον εαυτό της .Συνέχεια ήταν με ένα βιβλίο στο χέρι. Δεν το ήθελε.Της το επέβαλαν.

Μπήκαμε στο αυτοκίνητο και μιλούσαμε για το τι έγινε τα τελευταία 2 χρόνια.Εμεινα άφωνη με τα ποσά έκανε.Σεμηναρια,ταξίδια,πραγματικες φιλίες και χαρά.Μονο χαρά στα λόγια της πολύ αγαπημένης μου αδερφής!

Σταματήσαμε σε μια καφετέρια κοντα στο σπίτι για να φάμε κάτι. Μπήκαμε και καθίσαμε σε ένα τραπέζι δίπλα στο παραθυροβοπως κάθε φορά που πάμε σε μια καφετέρια.Μας αρέσει να σχολιάζουμε τους ανθρώπους που περνάμε ή τα αυτοκίνητα που κάνουν φασαρία. Βέβαια τώρα με την βροχή δεν είχε κόσμο στους δρόμους....Κρίμα....

Παραγγείλαμε club sandwich και της είπα για το σχολείο μου.Δεν της είπα για τον κ.Evans .Βασικά δεν είχα κάτι μα της πω.Σωστα?

Ξαφνικά χτύπησε τον κινητό μου.Ενα μήνυμα. Αλλά από ποιον?Το άνοιξα και είδα έναν άγνωστο αριθμό.Ανοιξα το μήνυμα και έπαθα σοκ!

Από Nicolas Evans:

Marisa μου,χίλια συγγνώμη αλλά κάτι ξαφνικό συνέβη και δεν θα μπορέσω σήμερα για την συνάντηση μας.Τι θα έλεγες για αύριο το πρωί κατά τις 10:00?Στο ίδιο μέρος! Είναι Σάββατο οπότε θα έχουμε όλη την μέρα δικιά μάς! Τα λέμε! 

Που βρήκε τον αριθμό μου?Δεν πειράζει αυτό....έτσι και αλλιώς καθηγητής ειναι θα ρώτησε και θα το πήρε.

Προς Nicolas Evans:

Βέβαια κ.Evans! Τα λέμε αύριο! Υ.Γ. μην στεναχωριέστε για σήμερα!!!

Το έστειλα και ξανά γύρισα στην Clara η οποία έτρωγε.Υστερα από λίγο ξανά χτύπησε το κινητό μου.

Από Nicolas Evans:

Λεγεμε Nicolas!

Με το που είδα το μήνυμα κοκκίνισα.Τι έπαθα πάλι??

Ξεκίνησα να τρώω το φαγητό μου και συζητούσα με την Clara για την νέα της δουλειά.Θα δούλευε σε ένα σχολείο στην πόλη που εμένα τώρα.Ειχε νοικιάσει μια γκαρσονιέρα. Δεν ήθελε να μείνει μαζί μας.Δεν την αδικώ!!

Η Clara επέμενε να πληρώσει και έτσι έκανε πάρα τις αντιρρήσεις μου.Σηκωθηκαμε και πήγαμε προς την πόρτα. Όμως το τηλέφωνο μου άρχισε να χτυπά 《Έλεος σήμερα!Μήνυματα, τηλέφωνα! Πω,πω !Μήπως έχεις γκόμενο? 》είπε η Clara .Γέλασα με την αντίδραση της και σήκωσα το τηλέφωνο.

《Εμπρός?》

《Marisa Anderson? 》

《Η ίδια! 》είπα και χαμογελασα στην Clara που με κοίταζε....

Γεια σας παιδια🤗🤗Σας αρέσει το διήγημα μέχρις στιγμής? Άμα Ναι αφήστε μου κάτω ένα σχόλιο με την κριτική σας👇👇👇Ποιός πήρε την Marisa τηλέφωνο και τι την θέλει? Οι υποθέσεις σας στα σχόλια επίσης!