Ύστερα από λίγο απομακρύνθηκαμε και οι δύο. Δεν μπορούσα να τον κοιτάξω στα μάτια . Ντρεπόμουν.
《Μην ανησυχείς Marisa μου》λέει 《Θα είμαι μαζί σου καθ' όλην την διάρκεια 》είπε και με φίλησε στο μέτωπο
Ένοιωσα μια ασφάλεια και χωρίς να το καταλάβω χάθηκα στην αγκαλιά του.
《Θα σε πάω σπίτι 》ψιθύρισε στο αυτί μου και εγώ έγνεψε καταφατικά
Μπήκαμε στο αυτοκίνητο του. Ήταν αρκετά πλούσιος μιας και τα ρούχα του αλλά και το αμάξι του ήταν ακριβά. Κοιτούσα από το παράθυρο. Έβλεπα οικογένειες να περπατάνε στα πεζοδρόμια και αυτό με έκανε ακόμα πιο δυστυχισμένη. Ένα δάκρυ κύλισε στο μάγουλο μου αλλά το ακούμπησα γρήγορα.
Ύστερα από λίγο ήμασταν στο σημείο που με είχε αφήσει την πρώτη φορά που με έφερε σπίτι.
《Θέλω να με πας σπίτι....Δεν υπάρχει λόγος ξέρεις...Δεν είναι κάποιος εκεί για να σε δει μόνο η αδέρφη μου και δεν θα πει κάτι....》είπα και κατάλαβα ότι πλέον έκλαιγα πάλι πολύ
《Σώμα Marisa μου...ξέρω. τι τραβάς...》με αγκάλιασε. 《Έχασα και εγώ τους δικούς μου όταν ήμουν πιο μικρός από εσένα αλλά δεν πτοήθηκε και τώρα είναι εδώ και έχω την δουλειά των όνειρων μου. Έχω φίλους. Έχω εσένα.....》 είπε και ήρθε πιο κοντά μου.
Δεν απομακρύνθηκα αντιθέτως πήγα πιο κοντά και ένωσα τα χείλη μας. Μου χαμογέλασε και προχώρησε το αυτοκίνητο για να ειναι σταματημένο απέναντι από το σπίτι μου
《Τα λέμε αύριο Marisa μου...》
《Τα λέμε κ.Ev......Nicolas! 》είπα και του εδωσα ένα φιλί στο μάγουλο και βγήκα από το αυτοκίνητο
Μπήκα μέσα και η Clara ήταν ακόμα στο δωμάτιο της .Πήγα διστακτικά και χτύπησα την πόρτα της.
《 Clara...》
《Marisa αύριο θα γίνει η κηδεία τα έχω κανονίσει ήδη όλα....》
《Πρέπει να κοιμηθούμε τώρα όμως γιατί και οι δύο δείχνουμε χάλια...》
《Δεν σκόπευα να πάω σαν μοντέλο της Victoria Secret στην κηδεια των γονιών μου!!》μου φώναξε. Στην αρχή τρόμαξα δεν μου είχε φωνάξει ποτέ αλλά τώρα ήταν πολύ χάλια ψυχολογικά.
《Γονιών μας εννοείς 》είπε και έφυγα από το δωμάτιο της. Δεν έπρεπε να την μιλήσω απότομα αλλά δεν ήταν η μόνη σε αυτήν την κατάσταση...
Ξύπνησα το πρωί και ετοιμάστηκα για την κηδεία. Φόρεσα ένα μαύρο φόρεμα της μαμά μου . Ήταν περίεργο γτ πάντα μου έλεγε πόσο μου πήγαινε αλλά εγώ δεν το φόρεσα ποτέ. Ένα δάκρυ κύλησε από τα ήδη υγρά Μαρία μου και κατέβηκα τις σκάλες. Έβαλα τις μαύρες γόβες μου και μπήκα στο αυτοκίνητο της Clara . Ήταν έτοιμη από το ξημέρωμα δεν μπορούσε να κοιμηθεί. Ούτε και εγώ είχα εφιάλτες . Αλλά η Clara περπατούσε όλη την νύχτα πάνω κάτω στο σπίτι και ήταν πολύ τρομακτικό . Μπαίνω στο αυτοκίνητο και την βλέπω ντυμένη στα λευκά.
《Τι στο καλό Clara??》
《Ο Θεός τους πήρε σαν τιμωρία για την αλαζονική συμπεριφορά μου. Έτσι πρέπει να δείξω ότι σέβομαι την απόφαση του. 》είπε χωρίς να με κοιταξει
《Όπως νοιώθεις.....》 είπα . Η Clara δεν είναι της εκκλησίας και αυτή της η κίνηση με ξάφνιασε αρκετά...
Πέρασε η ώρα και η κηδεία τελείωσε. Είμασταν σπίτι τώρα με πολλά άτομα της οικογένειάς. Η Clara είχε αποσυρθεί στο δωμάτιο της από την στιγμή που φτάσαμε. Δεν θέλει κανέναν ούτε εμένα. Αν και δεν με χαροποιεί ιδιαίτερα αυτό το σέβομαι και χαμόγελο αμήχανα σε όσους μου λένε συλλυπητήρια.
Γεια σας συγγνώμη για την καθυστέρηση αλλά ξέρετε είναι από Χαλκιδική οπότε πιστεύω καταλαβαίνετε....Τέλος πάντων Γράψτε μου κάτω στα σχόλια άμα σας αρέσει η Ιστορία θα μου δώσει χαρά για να συνεχίσω 🤗🤗🤗
YOU ARE READING
Τι κι αν είπε σ'αγαπώ;
Short StoryΚαινούργια μαθήτρια, καινούργιος καθηγητής και ένας τυχαίος έρωτας.Που θα κατέληγε ομως η Ιστορία της Marisa και του καθηγητή της Φυσικής της;Μήπως δεν ήταν αγάπη αλλά κάτι άλλο;
