BÖLÜM 8

28 2 0
                                    

İşte yine güneş doğdu, yine sabah oldu ve yine ben ölmedim...benim bu hayatta hala olma amacım ne gerçekten merak ediyorum...sonbaharda yaprakları dökülen ağaç gibiyim ve yazımı bekliyorum bazen hiç bir zaman gelmeyecek diyorum ama beklemeye alıştım artık....

"Pelin, pelin, pelin"

"Oha kardeşim ya bende insanım bi insan böyle uyandırılırmı"

"Kalk pelin kalk, amcan istanbula dönüyormuş"

"Neee! bu kadar erkenmi bitiyor tatil"

"Bilmiyorum seni uyandırmamı istedi hadi aşağı gel"

"Tam sen in ben bi elimi yüzümü yıkayıp geliyorum"

"Peki"

Ne ya...kolumdan zorla tutup beni buraya getirdi ve şimdi daha bir hafta olmadan dönmekmi istiyor...ben şey olmuştum buraya yalnış anlamayın alışmamıştım sadece şey olmuştum işte ama eve dönmek istemiyordum burda olmalıydım...nedenini sormayın çünkü bende bilmiyorum...

Elimi yüzümü yıkadıktan sonra aşağı indim herkes salondaydı, amcamın karşısındaki koltuğa oturdum...kimse konuşmuyordu...bu neydi yani tövbe tövbe...

"Evet amcacım seni dinliyorum"

"Pelin istanbula dönmemiz gerekiyor kızım acil bir işim çıktı"

"Şakamı yapıyorsun amca"

"Hayır kızım zaten sen buraya gelmek istemiyordun öyle değilmi"

"Of amca ya madem böyle olacaktı hiç gelmeyecektik"

"Kızım istiyorsan sen çocuklarla burda kal ben merti alır geri dönerim"

"Mert nereye geliyor amca ya oda bizimle kalsın sen işini hallet tekrar gel"

"Kızım benim işim uzun sürebilir, hem sen hiç merte bakmadınki, hep ben ve ayşe hanım baktık merte"

"O kadına güvenmiyorum, hep benim gözümün önündeydi ve şimdi sen işe gidince kimse kalamayacak mertin yanında"

"Saçmalama kızım bi ton koruma var kapıda hem olmazsa işe ayşe hanımda benle gelir"

"Amca..."

"Pelincim bak çok kalmak istiyorsan kalabilirsin ama sende biliyorsunki ben merti burda sizinle bırakamam"

"Yani"

"Yanisi ya sizde benimle geliyorsunuz yada mert ve ben gidiyoruz siz burada kalıyorsunuz"

Çaresizce oğuz ve aslı ya baktım ikiside biz birşey yapamayız der gibi kafa salladılar, off ne yapacaktım ben şimdi...

"Hem bk kızım en fazla iki haftaya yanınızdayız iki hafta yeğenime bakabilirim herhalde"

Kararsız kalmıştım. Evet merte hiç ben bakmamıştım ama hep yanındaydım şimdi ise o benden uzak olacaktı kimseye güvenemezdim amcam hep onun yanında kalamazdı ya....

"Bilmiyorum amca"

Aslı ayağa kalktı ve yanıma geldi....

"Sen keyfine bak hasan amca bu deli kız olmadan mertle güzel güzel vakit geçirin bizde kendi başımızın çaresine bakalım"

Aslıya ne yapıyorsun sen der gibi baktığımda beni susturdu...

"Peki kızım teşekürler o zaman biz hazırlanalım yolculuk vakti mert bey hadi bakalım"

Amcamlar yukarı çıktıktan sonra aslı hızlı bir şekilde karşımda oturdu...

"Kızım sen malmısın elimize bir daha böyle bi fırsat ne zaman geçecek of ya"

❤️ONUN OLMAK❤️Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin