KÖTÜ MELEK (Texting)

İKİ

B.N : Açma!

Ay : Anlamadım ?

B.N : Kapıyı diyorum.

B.N : Açma!

Ben daha cevap yazamadan kapı çalmaya başladı. Yavaşça kapının yanına gittim ve kapının deliğinden baktım. Kapının önünde bir gölge vardı ama yüzünü seçemiyordum.
Kapıyı bir anlık tereddütten sonra açtığımda kapının önü boştu. Bahçe kapısı açıktı. Sağ taraftaki kulübeye bakmadan edemedim. Mars nasıl olurda uyanmazdı. Normalde yaprak sesine bile havlardı.

Kapıyı kapattım ve sırtımı kapıya dayadım. Telefonuma gelen bildirim sesiyle koltuktaki telefonuma doğru yöneldim.

B.N : Açmaman gerekiyordu!

Ay : Kimsin sen ?

Görüldü.

Ay : Kimsin sen dedim ?

Görüldü.

Ay : İlk önce bir sürü iltifat ediyorsun. Sonra kapımı çalıp açmamam gerektiğini söylüyorsun.

Ay : Amacın ne anlamadım.

B.N : Anlaman da gerekmiyor.

Ay : Madem anlamam gerekmiyor neden yaptın bunu ?

Ay : Kimsin ?

B.N : Bilmek istemezsin.

Ay : Eğer şu an kim olduğunu söylemezsen engelleyeceğim seni !

Görüldü.

Onu engelledim ama hala korkuyordum. Bahçeden gelen bir sesle sıçramama engel olamadım. Kapının yanına gittim ve hemen yandaki pencereden dışarı baktım. Rüzgar esiyor ve ağaçların dallarını oynatıyordu. Mars uyanmış etrafa bakınıyordu. Birden havlamaya başladı.

Ensemdeki sıcaklık vücuduma yayılırken tüylerim diken diken oldu. Ensemde birinin nefesi varmış gibiydi. Hızla arkamı döndüm ve iki siyah gözle karşı karşıya geldim. İki kuyu vardı orada. Derin ve sonu olmayan iki kuyu...