Έρωτας είσαι...

Dirty Things...

Ορέστης

Ξυπνάω και δεν είναι εκεί... Άμεσος πανικοβαλομαι αλλα το χέρι της με καθησυχάζει

-Εδώ είμαι... Δεν πρόκειται να φύγω... Δεν μου την γλυτώνεις...

-Μα... Δεν θέλω να σου γλυτώσω

Της λέω και της χαμογελαω, μου χαμογελάει και εκείνη... Αχ αυτό το χαμόγελο της...

-Εμ... Είναι εδω η Γιοβη η Στέλλα,ο Αλεξ  και ο Δήμος

-Ο Δήμος??

- Το αγόρι της Γιοβης...

Μου λέει και γελάει

-Γιατί γελάς?

-Γιατί μου αρέσει πολύ όταν ζηλεύεις

-Δεν ζηλεύω... Απλά είμαι περίεργος...καλα μπορει να ζιλευω λιιιιγο

Λέω και σκάει πιο πολύ στα γέλια... Γελάω και εγώ με το γέλιο της!! Με επιρεαζει και το ξέρει...  Ανακαθομαι στο κρεβάτι μου και εκείνη έχετε κοντά μου την βάζω μεσα στα χέρια μου και την κρατάω εκεί... Μου έλειψε η μυρωδιά της, το γέλιο της, τα μάτια της... Όλα έπανω της. Το κεφάλι της ειναι στο στήθος μου και τα χέρια της ειναι γύρο από την μέση μου, με κρατάει σαν αρκουδάκι και ειναι αξιολάτρευτη... Ενα απαλό χτύπημα στην πόρτα ακούγετε και εκείνη απομακρύνετε απο πανό μου. Εκεί μπενουν κάποιο συνάδελφοι και φίλοι η Άννα έχετε και μου ψιθυρίζει

-θα σας αφήσω μόνους... Θα ξαναγυρίσω οταν θα φύγουν για να είμαστε οι δύο μας...

Και την φιλώ στον λαιμό ψιλοδαγκονοντας την. Φεύγει και εγω παρατηρώ ότι ο Τάσος, ένας από τους συναδέλφους μου, κοιτάει κάτι που δεν πρεπε. Κλίνει την πόρτα και ο Τάσος λέει

-Ποπό τι κολ... Ένοο τι χαρακτήρας

-Κόψε της μαλακιες

Λέω αυστιρα , τι μαλακας θεε μου 

-Τώρα καταλαβαίνω γιατί ρισκάρες την ζωή σου για μια γκόμενά

-Σταματα Τάσο

Λέει ο Στράτος

-καλά καλά απλά ρωτάω...

Και του δίνω ένα θυμομενο βλεμμα αλλά δεν το συνεχίζω... Για τώρα... Μιλάμε λίγο με τους φίλους μου και ο Τάσος κάνει πολλά άσχημα σχόλια για το πως ρίσκαρα την ζωή μου για μια γυναίκα και τέτοια... Δεν του δίνω σημασία γιατί δεν έχω την όρεξη του. Αφού φεύγουν όλοι έχετε η Άννα μου... Με φιλάει στον λαιμό και το σώμα μου άμεσος ανταποκρίνεται...

-Νομίζω ο... Ότι πρέπει να σταματήσεις...

Τραυλίζω... Ενώ εκείνη συνεχίζει... Οταν με φέρνει στα όρια μου σταματάει...