Ορέστης
Μπενω κάτο απο το νερό και μπορώ να την ακούω να τραγουδάει. Βγενω και το μόνο που φοραω είναι ξανα μονο το σορτς μου. Τα Μάλια μου ειναι βρεγμένα και εχω μια πετσέτα στον ώμο. Εκείνη με το που με βλέπει χαμογελάει
-Θες να φαμε πριν φύγουμε?
-Φυσικά
Της λέω και αρχίζει να στρώνει τραπέζι. Είμαι πολύ χαρούμενος που θα περάσουμε ενα σαββατοκύριακο μαζί! Σερβίρει και εγω κάθομαι απέναντι της. Αρχίζουμε να τρώμε και πιάνουμε κουβέντα για άσχετα θέματα. Όταν τελειώνουμε προθυμοποιουμε να καθαρίσω την κουζίνα γαι να ετοιμαστεί. Οταν επιτέλους ειναι τακτοποιμενα την βλέπω
-Έτοιμη?
-Ναι!!!
Λέει Χαρούμενα. Της χαμογελαω και την πιανω απο την μέση. Μπενουμε στο ασανσέρ και πηγενω πιο κοντά, της δίνω ενα φιλί στο μετοπο ενώ με το αλλο μου χέρι απομάκρυνω μια τούφα μαλλιά που εμπεναν στην μέση. Εκείνη με το μικροσκοπικο χέρι της πιάνει το δικό μου και το χαϊδεύει. Βγαίνουμε απο την πολυκατοικία μου πιασμένοι απο το χέρι. Μπενουμε στο άμαξι μου και πηγενουμε σπίτι της. Οταν φτάνουμε μου λέει δεν θα αργισει και μπενει στο κτίριο της. Μετά από 20 με 25 λεπτά την βλέπω να βγενει με μια τσάντα και τον αλ, χαμογελάμε όταν ο αλ έκανε τόση χαρά που σκόνταψε και παραλίγο να πέσει πάνω στην πόρτα. Στην διαδρομή πίσω μου κρατάει το χέρι και όλο χαμόγελα
-Παμε κάπου βόλτα?
Την ρωτάω-Που?
-Όπου να νε...
- Εγω είχα αλλά πλάνα
Μου λέει και μου κλείνει το μάτι. Είμαι άφωνος... Πρώτη φορά τα λέει αυτά μπροστά μου... Χαίρομαι που έχει αρχίσει να νιώθει άνετα μαζί μου. Της χαμογελάω και με κοιτάει και κοκκινίζει... Αντε πάλι...
-Δεν χρειάζεται να ντρέπεσαι...
-Δεν ξέρω δεν νοιώθω άνετα...
-Πως γίνεται ρε γαμοτο να μην εισαι άνετα μαζί μου κάνουμε πολλά μαζί... Και στα περισσότερα είμαστε γυμνοί... Μέχρι και διακοπές πήγαμε μαζί
Παγώνει...
-Δεν μου άρεσαν οι διακοπές... Περναγαμε καλά μέχρι που... Γιαυτό κιόλας θα ξεκινισω το χαπι... Δεν θέλω να το ξαναπεράσω αυτό... Όχι τόσο σύντομα... Βασικά δεν ξέρω αμα θέλω πλέον...
Μου λέει και το σαγόνι μου πέφτει...δεν το πιστεύω...
-Ρε Άννα είσαι παράλογη.Εντάξει να μην θες σύντομα αλλά δεν μπορείς να αποκλησεις κάτι τόσο σημαντικό για ενα γεγονός...
-ΔΕΝ ΞΈΡΕΙ ΤΙ ΠΈΡΑΣΑ ΓΑΜΟΤΟ... ΤΟ ΌΤΙ ΦΑΊΝΟΜΑΙ ΚΑΛΆ ΔΕΝ ΣΥΜΕΝΙ ΌΤΙ ΕΊΜΑΙ... ΔΕΝ ΞΈΡΕΙ ΠΌΣΟ ΆΣΧΗΜΟ ΕΊΝΑΙ ΤΟ ΝΑ ΣΟΥ ΛΈΝΕ ΌΤΙ ΤΟ ΑΓΌΡΙ ΣΟΥ ΔΕΝ ΈΧΕΙ ΕΛΠΊΔΕΣ ΚΑΙ ΜΕΤΆ ΝΑ ΧΆΝΕΙΣ ΚΆΤΙ ΠΟΥ ΕΙΜΑΙ ΔΙΚΟ ΣΑΣ... ΔΙΚΟ ΜΑΣ...
λέει και αναπνέει βαριά... Δεν συγκρατουμαι
-ΝΑΙ ΕΕ ΤΟΤΕ ΔΣΝ ΞΈΡΕΙ ΠΩΣ ΕΊΝΑΙ ΝΑ ΜΠΕΝΕΙΣ ΜΠΡΟΣΤΆ ΑΠΌ ΜΊΑ ΣΦΑΊΡΑ ΓΙΑ ΝΑ ΠΡΟΣΤΑΤΈΨΕΙΣ ΚΑΠΙΟΝ... ΚΑΙ ΜΕΤΆ ΝΑ ΝΟΜΊΖΕΙΣ ΌΤΙ ΠΕΘΑΝΕΣ...
λέω και το. Μετανιώνω άμεσος... Με κειταει
-Πηγενε με σπίτι μου...
-Άννα εγώ...
-ΑΡΚΕΤΆ.. Πηγενε με σε παρακαλώ... μην σου ειμαι παρπανο βαρος
λεει βαργια και γυρνάω το αμάξι... Όσο και να θέλω να πω κάτι... Οτι διποτε δεν μπορώ... Είμαστε και οι δύο αρκετα θυμωμεναοι για να μιλήσουμε τώρα... Την βλέπω να βγαίνει και να περνει όλα τα πράγματα της και τον αλ... Βγενω από το αμάξι και τη κοιτάω... Ούτε σημασία δεν μου δίνει... Της πιάνω το χέρι της και την τραβαω σε μια αγκαλιά... Με σπρώχνει και μπαίνει στην πολυκατοικία, φυσικά και δεν μου ανοίγει, φυσικά και δεν απαντάει στα τηλέφωνα που της κάνω... Μπενω στο αμάξι μου και πάω σπίτι μου... Δεν θέλω να το κάνω αυτό αλλά δεν μπορώ να αντισταθώτο μπουκαλι . Ξυπανω με μπιτζαμες στο κρεβατι μου ωχ.. Σηκώνω μαι και ο πονοκέφαλος κάνει την εμφανήση του. Παω στην κουζίνα και την βλέπω... Την βλέπω εκεί... Γυρνάει και τρομάζω να την γνωρίσω... Κοκκινα ματιά με μαύρους κύκλους και μαλλιά ανακατεμενα... Ωχ...
-Ντεπον
Λέει και μου δίνει ενα χαπάκι
-Ευχαριστώ... Δεν θυμάμαι τίποτα από χτες...
-Με πείρες στης 3 το πρωί και μου έλεγες μπούρδες... Παραδεχτικες ότι ήπιες και ήρθα από εδώ... Είπες πράγματα...που δεν... Πιστεύω... Δεν ενουσες και σε έβαλα για ύπνο... Κυμηθηκα στον καναπέ...
-ότι και να ηπα δεν το ενουσα... Υλυκρινα δεν εχω ιδέα...
-Γιατί ήπιες??
-Γιατί... Για εχτές...
-Δεν έπρεπε...
-Το ξέρω γαμοτο το ξέρω...
Λέω και. Με κοιτάει και έχετε κοντά μου...
-χτες... Χτες με εδιοξες... Απο κοντά σου...
-Δεν το εννοούσα γαμωτο μου... Πάντα σε Θέλω... Με όλες τις ενιες...
Λέω και την βλέπω να χαμογελάει λυπιμενα.Την περνώ αγκαλιά και μένει εκεί... Δεν θέλω να τη χάσω
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Χελοοο!!! Τι μου κάνετε? Εγω είμαι διακοπές και δεν έχω ίντερνετ και δεν θα ανεβάζω τόσο συχνά. Τεσπα μικρό το παρτ για σήμερα αλλα δεν είχα αλλη έμπνευση. Anyways αμα σας άρεσε ⭐
Xoxo 🦄🦄
YOU ARE READING
Έρωτας είσαι...
FanfictionΟ Ορέστης Αγγελόπουλος ένας χαρισματικός νεαρός αστινομικος της ομάδας ΔΙ.ΑΣ Και Η Άννα Χαντζιχριστου Μία κοπέλα που δουλεύει σε μια καφετέρια και στον ελεύθερο χρόνο της βοιθαει της εφηβικής φυλή της στο κτινιατριο ειναι δύο τελιος ατεργιαστοι ανθ...