⋆ 𝑨𝒓𝒕𝒊𝒇𝒊𝒄𝒊𝒂𝒍 𝒍𝒐𝒗𝒆
πως μπόρεσες να μας το κανεις
αυτο ?❁
❁
απο το πρωι εχω τοσο αγχος για τη σημερινη συναντηση δεν ξερω αν ειναι επειδη δεν εχω ξαναδει παιδι και θα βρισκομαι συνεχεια με αυτο η επειδη εχει γυρισει η στελλα και θεωρω οτι ολο και καπου θα τη συναντησω
κουναω το κεφαλι μου για να απομακρυνω αυτες τις σκεψεις και γυριζω προς το πλευρο της μιραντας που ως συνηθως λειπει
σηκωνομαι απο το κρεβατι και ετοιμαζομαι για να παω στο γραφειο
δεν ξερω σημερα εχω ξυπνησει στραβα δεν ειμαι σε καλη διαθεση
μπαινοντας μεσα πρωτη φορα βλεπω τοσο χαμογελαστη τη μανια
" τι συμβαινει και τοσες χαρες ?" τι ρωταω και μου αφηνει ενα ακομα χαμογελο
φευγει απο το φραφειο της και τοποθετει τα χερια της στους ωμους μου αγκαλιαζοντας με
" ειμαι εγκυος " μου αναφωνει χαρουμενη και την αγκαλιαζω
" μπραβο μανια φανταζομαι εσυ και ο λεωνιδας θα πετατε " και χαμογελαει ξανα
" αντε και στα δικα σου " και μου απλωνει το κουτι με τα γλυκα
παιρνω ενα απο τα γλυκα αν και δεν νομιζω να το φαω
" τι λες ρε μανια αφου ξερεις εγω και η λεξη οικογενεια ειμαστε τσακωμενοι " και αφηνει ενα γελακι
" ειναι που δεν εχεις βρει ακομα τη καταλληλη " και νευω το κεφαλι μου χαριζοντας μου ενα χαμογελο πηγαινοντας στο γραφειο μου
δεν ξερω πως οσες δουλευω αλλα οταν κοιταζω το ρολοι στο τοιχο η ωρα δειχνει τρεις
σαν τρελος μαζευω τα πραγματα μου και φευγω τρεχοντας για να παω να ετοιμαστω πρεπει να κανω αλλη εντυπωση σημερα
VOCÊ ESTÁ LENDO
Artificial love
Romance' 𝙩𝙝𝙚 𝙨𝙩𝙖𝙧𝙨 𝙖𝙧𝙚𝙣'𝙩 𝙚𝙣𝙤𝙪𝙜𝙝 𝙩𝙤 𝙢𝙚𝙖𝙨𝙪𝙧𝙚 𝙢𝙮 𝙡𝙤𝙫𝙚 𝙛𝙤𝙧 𝙮𝙤𝙪, 𝙣𝙤𝙩 𝙚𝙫𝙚𝙣 𝙞𝙛 𝙮𝙤𝙪 𝙘𝙤𝙪𝙣𝙩 𝙩𝙝𝙤𝙨𝙚 𝙧𝙚𝙛𝙡𝙚𝙘𝙩𝙚𝙙 𝙞𝙣 𝙢𝙤𝙤𝙣𝙡𝙞𝙩 𝙤𝙘𝙚𝙖𝙣𝙨.' Γιώργος και Στέλλα ένα παρελθόν γεμάτο αναμνήσεις...