ενα βημα προς την αληθεια

229 13 0
                                    

⋆ 𝑨𝒓𝒕𝒊𝒇𝒊𝒄𝒊𝒂𝒍 𝒍𝒐𝒗𝒆
ένα βήμα προς
την αλήθεια

❁

¡Ay! Esta imagen no sigue nuestras pautas de contenido. Para continuar la publicación, intente quitarla o subir otra.

καθομαι στο κρεβατι μου ξαπλωμενη σκεπτικη

απο τη μια ο νικος ειχε δικιο χθες αλλα απο την αλλη ο γιωργος δεν θα με θυμαται καν

διωχνω αυτες τις σκεψεις καθως νιωθω το στρωμα να βουλιαζει

" καλημερα μαμα " μου λεει γλυκα ο ιωσηφ και βολευεται στο κρεβατι

" καλημερα μικρο ζιζανιο " και του δινω ενα φιλακι στο μετωπο

" μαμα " και κανει μια παυση καρφωνοντας με αυτα τα γλυκα ματακια του " θυμασαι τι μου υποσχεθηκες χθες στο αεροπλανο ?" νομιζω πως την εβαψα

" για θυμησε μου " του απανταω γλυκα

" επειδη η κιθαρα μου και πολλα πραγματα μας ειναι στο σπιτι μας στο μανχαταν ειπες οτι οταν ερθουμε εδω θα παμε να αγορασουμε μια κιθαρα και να βρουμε και ενα δασκαλο " λεει σοβαρος

κοιτα σοβαροτητα οχτω χρονων παιδι

" και δεν θα το αποφυγεις μαμα μου το υποσχεθηκες " μουτρωνει για τα καλα

" ειπα εγω οτι δεν θα το κανουμε θες να παρουμε και τη νονα με το νονο μαζι ? " το ρωταω για να τον ηρεμησω

" φυσικα παρε τηλεφωνο " και σηκωνεται απο το κρεβατι τρεχονταας για να βρει το κινητο μου

επιστρεφει στο δωματιο μετα απο λιγα λεπτα χαμογελαστος δινοντας το κινητο μου

" αντε παρε ρε μαμα " παιρνω το κινητο μου και καλω τη μαρκελλα

" ξυπνα υπναρου σηκω ντυσου και παρε το νικο μαζι γιατι εχουμε να βρουμε τη καλυτερη κιθαρα για τον ιωσηφ "

το χαμογελο του δεν περιγραφεται ετσι εχω να τον δω απο οταν μου ζηταει να μιλησω για το μπαμπα

Artificial love Donde viven las historias. Descúbrelo ahora