⋆ 𝑨𝒓𝒕𝒊𝒇𝒊𝒄𝒊𝒂𝒍 𝒍𝒐𝒗𝒆
ο κίνδυνος καραδοκεί❁
❁
ξερω πως τωρα ειναι η σωστη στιγμη να τη φιλησω μα δισταζω να το κανω καθως φοβαμαι πως δεν εχουμε ξεπερασει ολες τις δυσκολιες αναμεσα μας " θελω αν θες και εσυ να μεινουμε ολοι μαζι σπιτι μας " τα ματια της γουρλωνουν καθως με κοιταζει περιεργα " οταν εννοεις σπιτι μας εννοεις εκει που μεναμε εγω και εσυ πριν οχτω χρονια ?" και της κουναω θετικα το κεφαλι " ναι στο σπιτι μας " και της αφηνω ενα απροειδοποιητο φιλι στο μαγουλο
" μα εκει μενεις εσυ και η μιραντα !" μοτ τονιζει καπως σοβαρα " και για αυτο σκας αυτο ειναι που λυνεται " βγαζω το κινητο μου απο τη τσεπη μου και παρατηρω που με κοιταζει περιεργα " τι πας να κανεις " και τοποθετει τα χερια της πανω απο τα δικα μου οπου κραταω το κινητο " θα στειλω μηνυμα στη μιραντα πως πρεπει να μιλησουμε " ο τονος στη φωνη μου ειναι απολυτα φυσιολογικος " γιωργο δεν νομιζω πως ειναι καλη στιγμη τωρα ειδες τι εγινε πριν στη δικη , η μιραντα δεν με συμπαθει " προσπαθει να μου αλλαξει γνωμη ομως δεν θα τα καταφερει
" αυτο που λες ξεχασε το αρκετο χρονο χασαμε " και ενωνω τα μετωπα μας χαμογελωντας της " θα της στειλω μηνυμα " και της αφηνω ενα απαλο φιλι στα χειλη της.τραβαω το χερι μου απο το δικο της στελνοντας της ενα μηνυμα πως θελω να μιλησουμε στο σπιτι . γυρναω στο μερος τησ στελλας που εχει τοποθετημενα τα χερια κατω απο το στηθος της και με κοιταζει με μια αγωνια στο ποσωπο της. " και τωρα ? " τη πλησιαζω " τωρα εχουμε ολο το χρονο μπροστα μας να το περασουμε εγω εσυ και ο γιος , καθως το βραδυ εχω να μιλησω με τη μιραντα " και με κοιταζει σκεπτικη " γιωγο δεν ξερω κατα ποσο μπορω να πω πως εμπιστευομαι τη μιραντα " τη κοιταζω και με τα χερια μου πιανω το προσωπο της " δεν μπορει να μας πειραξει πλεον " της ανοιγω τη πορτα να περασει στο αυτοκινητο ωστε να παμε στο παιδι μας
ESTÁS LEYENDO
Artificial love
Romance' 𝙩𝙝𝙚 𝙨𝙩𝙖𝙧𝙨 𝙖𝙧𝙚𝙣'𝙩 𝙚𝙣𝙤𝙪𝙜𝙝 𝙩𝙤 𝙢𝙚𝙖𝙨𝙪𝙧𝙚 𝙢𝙮 𝙡𝙤𝙫𝙚 𝙛𝙤𝙧 𝙮𝙤𝙪, 𝙣𝙤𝙩 𝙚𝙫𝙚𝙣 𝙞𝙛 𝙮𝙤𝙪 𝙘𝙤𝙪𝙣𝙩 𝙩𝙝𝙤𝙨𝙚 𝙧𝙚𝙛𝙡𝙚𝙘𝙩𝙚𝙙 𝙞𝙣 𝙢𝙤𝙤𝙣𝙡𝙞𝙩 𝙤𝙘𝙚𝙖𝙣𝙨.' Γιώργος και Στέλλα ένα παρελθόν γεμάτο αναμνήσεις...