⋆ 𝑨𝒓𝒕𝒊𝒇𝒊𝒄𝒊𝒂𝒍 𝒍𝒐𝒗𝒆
νομίζω πως κάποιος μας
παρακολουθεί❁
❁
10 μερες πριν τη καταστροφη
κοιταζω ανυπομονος το ρολοι στο χερι μου αφου γνωριζω πως σε λιγα λεπτα η στελλα με τον ιωσηφ θα ειναι εδω. ο χαρακτηριστικος ηχος απο το τηλεφωνο μου αποσπα τη σκεψη μου απο τη στελλα και τρεχω να απαντησω. το τηλεφωνο γραφει νικος
" τι θες απο τη ζωη μου , φιλε μου " αρχιζει να φλυαρει και καθομαι στο καναπε ωστε να ακουσω τη θεωρια του για μια ακομα " τελειο σχεδιο " δε προλαβαινω να συνεχισω καθως ακουω το κουδουνι " σε κλεινω ηρθαν !" αφηνω βιαστικα το κινητο στο καναπε και τρεχω να ανοιξω τη πορτα. ανοιγωντας τη πορτα βλεπω τη στελλα να κρατα τον ιωσηφ στην αγκαλια της ο οποιος μπροστα στο προσωπο του εχει ζωγραφισει εμενα , τη στελλα και αυτον στην αγκαλια μια κιθαρας " εκπληξη " αναφωνει γλυκα ο γιος μου και το χαμογελο μου απλωνεται σε ολο το προσωπο . παιρνω το μικρο στην αγκαλια μου και του ψιθυριζω " ωρα να φτιαξουμε το δωματιο σου μικρε " τα ματια του λαμπουν και κατεβαινει απο την αγκαλια μου για να δει το σπιτι μας
παρατηρω πως στους ωμους του εχει μια τσαντα παιδικη που λογικα μεσα θα εχει παιχνιδια σκεφτομαι ... γυρναω και παρατηρω τη στελλα να χει γειρει το κεφαλι της στο κουφωμα της πορτας και να μας κοιταζει χαμογελωντας ενω στον ωμο της βρισκεται η κιθαρα του γιου μας " μου αρεσει πολυ να σε βλεπω μαζι με μια κιθαρα μου θυμιζει τις πρωτες μερες γνωριμιας μας " γελαει ελαφρα και εισερχεται στο χωρο αφηνοντας τη κιθαρα στο καναπε " γεια σου και σενα γιωργο , εχω φερει και αλλα πραγματα βρισκονται στο αυτοκινητο ποιος θα ερθει να με βοηθησει ? " ο ιωσηφ τρεχει και στεκεται μπροστα απο τη μαμα του και εγω πισω του " εμεις φυσικα " λεμε ταυτοχρονα με το γιο μου και η στελλα γελαει " εσυ ιωσηφ μου μεινε εδω και δεν παιδικα και οταν ερθω με το μπαμπα θα διακοσμησουμε τα πραγματα οπως εσυ θελεις ενταξει ? " και σκυβει στο υψος του η στελλα " μα ειμαι μεγαλο παιδι μαμα και δυνατος ! " αγηνω ενα γελακι και η στελλα προσπαθει να παραμεινει σοβαρη " αν κανεις αυτο που σου λεει η μαμα μετ θα σου πω ενα μεγαλο μυστικο " τα ματια του λαμπουν και καθεται στο καναπε , η στελλα του αφηνει ενα γλυκο φιλι στο μαγουλο και κλειδωνοντας τη πορτα κατεβαινουμε για τα πραγματα
YOU ARE READING
Artificial love
Romance' 𝙩𝙝𝙚 𝙨𝙩𝙖𝙧𝙨 𝙖𝙧𝙚𝙣'𝙩 𝙚𝙣𝙤𝙪𝙜𝙝 𝙩𝙤 𝙢𝙚𝙖𝙨𝙪𝙧𝙚 𝙢𝙮 𝙡𝙤𝙫𝙚 𝙛𝙤𝙧 𝙮𝙤𝙪, 𝙣𝙤𝙩 𝙚𝙫𝙚𝙣 𝙞𝙛 𝙮𝙤𝙪 𝙘𝙤𝙪𝙣𝙩 𝙩𝙝𝙤𝙨𝙚 𝙧𝙚𝙛𝙡𝙚𝙘𝙩𝙚𝙙 𝙞𝙣 𝙢𝙤𝙤𝙣𝙡𝙞𝙩 𝙤𝙘𝙚𝙖𝙣𝙨.' Γιώργος και Στέλλα ένα παρελθόν γεμάτο αναμνήσεις...