𝓶𝔂 𝓽𝓮𝓪𝓬𝓱𝓮𝓻 // 𝓚𝓶𝓽

Κεφάλαιο ένα

"Αγάπη μου ξυπνά!" άκουσα την ήρεμη φωνή της μαμάς μου αλλά δεν έδωσα σημασία. Άλλαξα πλευρό και προσπάθησα να ξανά κοιμηθώ. "Seongyun ξυπνά είπα!" είπε αλλά αυτή τη φορά πιο αυστηρά.

Πάντα με ενοχλεί το γεγονός πως από την μία η μητέρα μου μου μιλάει γλυκά ενώ από την άλλη αυστηρά!

"Άσε με άλλα 10 λεπτά μαμά! Νυστάζω!" μουρμούρισα.

"Όχι, Seongyun! Η ώρα πάει 7:30 οπότε σήκω να ετοιμαστείς γιατί δεν θα προλάβεις!" είπε και έπειτα το μόνο που άκουσα ήταν τα τακούνια της να απομακρύνονται από το δωμάτιο. "Σε 10 λεπτά να 'σαι έτοιμη! Δεν θα ξανά φωνάξω γι' αυτό κανόνισε!" είπε και έφυγε από το δωμάτιο.

Ξεφύσιξα και σηκώθηκα από το κρεβάτι με μισόκλειστα μάτια. Ήπια πρώτα λίγο νερό γιατί διψούσα και αμέσως σηκώθηκα. Όταν τα πόδια μου άγγιξαν το κρύο πλακάκι του δωματίου μου, ανατρίχιασα.

Νυστάζω τόσο πολύ! Άργησα να κοιμηθώ εχθές γιατί δεν με έπαιρνε ο ύπνος τόσο εύκολα. Εδώ και κάτι μέρες ο ύπνος αργεί να με πάρει με αποτέλεσμα να ξυπνάω τα πρωινά σαν ζόμπι.

Μπήκα στο μπάνιο και αφού έκανα την συνηθισμένη πρωινή μου ρουτίνα, έντυσα την στολή. Χτένισα τα μαλλιά μου και πήρα την τσάντα μου στα χέρια και κατέβηκα κάτω.

"Μέρα!" είπα χωρίς καμία διάθεση στη φωνή μου και ο πατέρας μου κατέβασε την εφημερίδα και με κοίταξε.

"Γιατί τόσο μουντή;" με ρώτησε και στο τέλος γέλασε.

"Νυστάζω!" παραπονέθηκα και συνέχισε να γελάει. "Εδώ και κάτι μέρες ο ύπνος αργεί να με παίρνει" συνέχισα.

Πήγε να μιλήσει αλλά τον διέκοψε η φωνή της 14χρονης αδελφής μου, Minyoung.

"Καλημέρα!" είπε χαρούμενα και κάθισε δίπλα στον πατέρα μου.

Ύστερα ήρθε και η μαμά μου από τον πάνω όροφο και καθίσαμε όλοι μαζί στο τραπέζι για να απολαύσουμε το πρωινό μας.

Κοίταξα στιγμιαία την ώρα δίπλα μου και ήταν 7:50. Θεέ μου! Θα αργήσω!

"Πρέπει να φύγω! Τα λέμε μετά!" τους χαιρέτησα βιαστικά και αφού πήρα την τσάντα μου, άρχισα να κατευθύνομαι προς στο σχολείο.

"Seonyung!" άκουσα μία φωνή να με φωνάζει και κοίταξα πίσω να δω ποιος είναι.

"Καλημέρα Jennie!" είπα με χαμόγελο στην κολλητή μου και μου είπε και αυτή το ίδιο.

Αρχίσαμε να μιλάμε για διάφορα θέματα μέχρι που φτάσαμε στο σχολείο. Αμέσως σκέφτηκα πως είναι η τελευταία χρονιά φέτος και χαμογέλασα.