Ngayon ang araw ng report namin ni nelson. Hindi siya pumasok. nakakainis naman yun, hindi ko pa naman nabasa yung part niya. inis na inis ako ng mga oras na yun, Hindi pa dumadating yung guro namin, Kaya Binasa ko na lang yung part niya. pero hindi ko natapos dahil dumating na ang guro namin.
MAGANDANG UMAGA. bungad ng guro namin.
MAGANDANG UMAGA DIN PO. sagot naman ng buong klase
Sagot naman ng buong klase naman. Kahit na Hindi talaga good ang afternoon ko nun nakisali din ako sa pagbati. nakakainis talaga yun si nelson, iwanan daw ba ko sa ere.
Sino ang reporter natin?
tanong ng guro namin na lalong ikinakaba ko. kasi naman pag hindi na report parehas at the same day. Hindi Irerecord sayang naman effort ko.
Kahit na kabang kaba ako Tumayo na ko sa harap idinikit ko yung manila paper sa BlackBoard. at sinimulan ko na ang report, habang humihiling sa isang himala.
biglang tumayo si marvin at lumapit sa Guro namin naguusap sila. at pagkatapos nun biglang tumabi sa akin si marvin at bumulong pasalamat ka nabasa ko yung part ni nelson.
Nagreport kaming dalawa, at maayos naman ang naging resulta.
matapos ang report gulat na gulat pa din ako. hindi ko akalain na magiging ganon, sa dami ng aasahan kong tutulong sakin, hindi ko inaasahan na si marvin yon.
Ng matapos ang klase Hindi ko alam kung pano ko mag papasalamat. Bago pa siya Lumabas ng classroom, Tinawag ko siya,
Marvin salamat a?
ngumiti siya sa akin habang sinasabing wala yun di ko kasi matiis.
napangiti naman ako bago pa man ako nagsalit nagsalita siya ulit
hindi ko kasi matiis yung asim ng kili kili mo e. nagsalubong naman ang kilay ko, at bigla na siyang tumakbo paalis.
nagtawanan naman yung ibang nakarinig. inamoy ko naman yung kili kili ko ng pasimple. hindi naman ako mabaho at wala akong putok duh.
nakakainis pa din yung tao na yun. kahit kailan talaga yun. lintik talaga yun.
Pumunta ako sa Garden ng school kung san lagi kami nagkikita ni ivan. masama ang panahon nun mejo maulan. kaya sa canteen ko na lang siya hinihintay. sa canteen kami lagi nagkikita tuwing sumasama ang panahon. mga kalahating oras ko din siyang hinihintay siya. kaya naisipan ko ng itext siya.
meron text sakin unknown number
fr:unknown number
Babe sorry di ako makakasabay sayo ngayon, may biglaang practice kasi. sorry talaga. ivan to. mag ingat ka sa pag uwi :* loveyou.
may practice pa siya o. ano ba naman yun. biglaan pwede ba yun. bulong ko sa sarili ko na mejo irita pa.
umalis na lang ako. habang palabas ako ng gate ng school. napansin kong nawawala ang payong ko. ang lakas pa naman ng ulan paano ko uuwi ngayon nito.
Wala kang payong? boses na nang galing sa likod ko.
lumingon lingon muna ko sa harap ko baka may ibang tao at yun ang kinakausap. wala naman tao. kaya nilingon ko na.
SI Marvin nanaman ?! pagkainis kong bulong sa isip ko.
Wala. akala ko ba umuwi ka na kanina? tanong ko sa kanya pataray pa.
ah. may naamoy kasi akong sinigang kaya hinanap ko akalain mo ba naman sayo ako dinala ng hangin? sagot niya bago pa siya biglang tumawa.
pero natawa na din ako nung oras na yun.
halika na sumabay ka na sakin ang lakas ng ulan o? wala ka pa atang payong.
may payong ako no! sagot ko naman sa kanya.
pero alam niya na wala at nilapag ang payong niya sa harap ko
o eto gamitin mo. at tumakbo na at nagpakabasa na sa ulan.
ayokong gamitin yung payong niya. duh mamaya nantritrip nanaman yun. pero lumakas pa lalo yung ulan kaya wala na rin akong nagawa ginamit ko yung payong niya. at sa awa naman ng diyos wala naman siyang dinikit na kahit ano sa payong. umuwi na rin ako kagad at ligtas naman na nakauwi.
----------------------------------
Itutuloy.
Sana nagugustuhan niyo -.-
please leave a comment.
