Kus me niet

Ik staar naar het meisje in de spiegel. het meisje met de bruine krullen en de lieve lach. het meisje dat altijd vrolijk keek. het meisje dat alles durfde en nooit bang was. wat was er met haar gebeurd? ik wrijf met mijn hand over de blauwe plek op mijn been. hij is nog best te verbergen. ik zal wel zeggen dat k ben gevallen. van de trap of iets. ze geloven vast wel dat ik zo'n kluns ben. opeens voel ik twee handen om me heen. Een lichaam tegen mijn rug en een hoofd in mijn nek.  " Goedenmorgen schoonheid,"zegt een zachte stem. zijn adem is warm waardoor ik kippenvel krijg. ik draai me naar hem om. "Hey," zeg ik zacht.  hij kijkt me onderzoekend aan. Hij staart naar mijn been en kijkt me geschrokken aan. "Doet het pijn?" vraagt hij. ik grinnik. "Het is maar een blauwe plek, ik ga er niet dood aan," zeg ik.  Keith slaat zijn armen om me heen en trekt me naar hem toe. meteen voel ik de vlaag met koude wind door mijn lichaam heen gaan. "Het spijt me. Maar wij zullen voor altijd samen blijven, dat beloof ik je. zodra ik hiervan verlost ben zal niets ons meer uit elkaar halen. Ik hou van je,"  zegt hij. ik glimlach even maar maak me los uit zijn armen. ik sta met mijn rug naar hem toe. een moment blijft het stil. "Je bent niet goed voor mij," fluister ik zacht. Hij knikt alleen maar en loopt naar me toe. hij trekt me dichter naar hem toe. hij tilt mijn kin op en kijkt me diep in de ogen aan. "Nee, we zouden er ook mee moeten stoppen," fluistert hij. ik knik. Zonder dat ik me kan bedwingen sla ik mijn armen om ziijn nek en trek hem naar me toe. mijn lippen op de zijne en mijn hand door zijn haar. zijn lippen zijn warm en koud tegelijk, heet en koud eigenlijk. Hij laat me weer even los. " Luister niet naar wat de mensen zeggen, ze willen ons uit elkaar drijven," zegt hij tegen me. Ik knik. En ik kon Keith niet verliezen. "Ik hou van je, Delilah," zegt hij. "Ik hou ook van jou Keith," zeg ik.