Kus me niet

door de ogen van shane/ deel 14

Ik zwaai de deur zowat open. ik probeer mezelf te kalmeren en doe voorzichtig de deur dicht. oké, ze is vast oke. rustig. ga gewoon kijken. Lena is bij haar. ik loop naar haar kamer en klop op de deur. wacht lena is bij haar. en zij mag me nou niet echt bepaald. de laatste keer dat ik haar sprak zei ze duidelijk dat ik Delilah met rust moet laten. fijn. maar ze is mijn beste vriendin. ik mag vast wel kijken hoe het met haar gaat. gek genoeg gaat de deur open door Delilah zelf. "Shane!" roept ze verrast maar haar ogen staan ook anders. in de war of iets. "Hey, ik hoorde dat je was flauwgevallen! gaat het wel?" vraag ik bezorgd. ze glimlacht even. "Ja ik ben oké," zegt ze. ik knik en weet even niet wat ik moet zeggen. "Kwam je helemaal daarvoor?" vraagt ze ineens. mijn hoofd voel ik rood worden en ik knik. ze staart me even aan en glimlacht. "Dat is zo lief," zegt ze zacht. "Delilah? wie is dat?" hoor ik vanuit de kamer. lena komt naar de deur gelopen en kijkt me aan. "Oh, jij," ze zegt het zelfs met haat in haar stem. ik weet niet wat dit meisje tegen me heeft, ik heb haar nooit wat misdaan. om deze genante situatie te voorkomen zeg ik; "Ik moet gaan, ik heb nog een repetitie morgen," "Oké, doei,"  zegt Lena doodleuk. "Lena!" Delilah geeft haar lachend een duw. "Oké, veel succes. En nog bedankt dat je langskwam," zegt ze. ik knik en loop weg. 

Als ik in mijn kamer zit op mijn laptop zwaait de deur opeens open. "Shane!" gilt mia uit. "Haai," zeg ik droog als ik haar zie. ze rent op me af en springt naast me op bed. "Ik moet je wat vertellen! je  gaat me toch nooit geloven, maar het moet echt! echt oh mijn god!" ratelt ze aan één stuk door. "Ja, wat?" vraag ik lachend. ze kijkt me in paniek aan. "Het is Keith,"  ik probeer haar te begrijpen maar ze blijft me alleen maar aanstaren. "Wat is hij?" vraag ik. "Ja, oké ik weet dat je een hem niet mag maar alsnog," zeg ik en wil weer verder gaan met wat ik bezig was. Mia klapt mijn laptop dicht. "wat doe  je?" zeg ik geïrriteerd. "Het komt door hem shane, snap je dat niet?" zegt ze in paniek. ik word zenuwachtig. "Wat komt door hem?" vraag ik. "Toen Delilah naar huis was wou Keith achter aan gaan. Ik probeerde hem tegen te houden. ik duwde hem naar achter. maar het klopte gewoon niet!" zegt ze. "Ik snap je niet?" vraag ik verbaasd. "Ik weet het niet, ik voelde niks bij zijn hart of zo, maar ieder geval het voelde raar,dus ik keek hem bang aan. en toen duwde hij me heel hard van zich af. en duwde me tegen de muur. en die ogen oh mijn  god. ze waren zo vreselijk eng en zwart. en hij zei.. hij zei,"  stottert ze totaal overstuur. ik ben nu ook gestrest door haar. "WAT ZEI HIJ, MIA?" ik pak haar schouders beet om haar te kalmeren. ze ademt diep in. "Hij zei, dat als ik niets moest verpesten. Ik mocht zijn kans op leven niet verpesten of iets," "Zijn kans op leven?" ik moet bijna lachen maar Mia blijft me zo bang aantstaren dat het wel serieus moet zijn. "Ik weet niet wat hij daarmee bedoelde maar hij is gek! en toen duwde hij met zijn hand op mijn hart, en staarde hij me zo dood eng aan!  en eerst snapte ik het niet, maar toen ineens leek het alsof ik geen lucht kreeg. alsof ik niet kon ademen. en toen liet hij me los. en hij zei: 'Nou zit me niet dwars,' en hij liep weg!"   zegt ze bijna in 1 ademhaling. "Wat? gaat het wel?" vraag ik geschrokken. "Ik had het nog steeds niet door maar toen zag ik dit," ze stroopt haar mauw op en laat me haar arm zien. ik zie een donkere blauwe plek op haar arm. ik kijk haar vragend aan. "Delilah, heb je haar gezien? en haar hand, haar nek? waarom het opeens ging bloeden? het komt door hem! hij raakte me aan. ik weet niet wat er met hem is maar hij is echt heel gevaarlijk," zegt ze. dan pas dringt het tot me door. "Oh mijn god," zeg ik. ze knik. dan spring ik op. "Waar is Delilah?" gil ik in paniek. Mia schrikt ook en staat op. "Is ze nog hier?" vraagt ze. "Een half uur geleden nog wel," zeg ik. ik laat Mia niks meer zeggen en ik ben al de deur uit. Mia rent achter me aan. ik ren naar de deur van Delilah. ik probeer de deur open te doen maar die zit op slot. ik bonk op de deur. "Wie?" hoor ik Lena gillen. Mia is ondertussen bij me. "Doe verdomme open!" probeer ik zo rustig te zeggen maar aan Lena's gezicht te zien als ze open doet lukt het niet. "Jij? Wat moet je?" gilt ze boos als ze me ziet. "Waar is Delilah?" vraag ik meteen. "Wat? Kom je daar voor? Ik zei toch dat je haar met rust moest laten?!" gilt ze en ze wilt me al weer de kamer uit duwen. "Waar is ze, trut?"  schreeuw ik boos naar haar. Lena kijkt me geschrokken aan. "Ze is in gevaar," plakt Mia eraan. "Jezus wat hebben jullie? Keith kwam haar ophalen oké?"