The Dream 3: Wings > j.jk (✖)

Κεφάλαιο 14: Εγωισμος

(Edited)

Σημείωση:το κεφάλαιο αυτό το διέγραψα και το ξαναέγραψα από την αρχή οπότε ίσως να υπάρχουν κάποια σχόλια από το 2019.Its okay μπορείτε να τα προσπερασετε ✌🏻✌🏻

TW:υπαρχει περιγραφή πτωματος.Αν και δεν είναι υπερβολικά γραφική,θα βάλω ένα θαυμαστικό απο μπροστα έτσι ώστε τα άτομα που νιώθουν άβολα με τέτοια πραγματα να προχωρήσουν παρακάτω.  :'))

Author's POV

Εύα:"Θες δηλαδή να μου πεις οτι τόσον καιρό,ο Hoseok ήταν άγγελος και αυτός αλλά δεν μπήκατε στον κόπο να μας πείτε τίποτα;"ρώτησε η Εύα σχεδόν γελώντας και ο Jimin ξεφύσιξε.

     Η κοπέλα με το μαυρο φουτερ έκανε δυο φορες πάνω κάτω το δωμάτιο.Ηθελε τόσο πολυ να τους βάλει τις φωνές αλλά αυτό δεν ήταν απαραίτητα και στα δικά τους χέρια.Ισως ο Hoseok να μην ήθελε να μάθουν εκείνες ότι ήταν άγγελος,ίσως να ήθελε να προστατευτεί και να είναι πιο αθόρυβος από ότι ήταν ο Taehyung και ο Jimin.Οποτε ότι φωνές είχε τις κράτησε για τον εαυτό της.

Jimin:"Κοίτα,δεν θέλω να είμαι αυτός ο άνθρωπος αλλά έχεις παρατηρήσει ποτέ του ότι..ΔΕΝ ΠΕΡΙΣΤΡΕΦΟΝΤΑΙ
ΟΛΑ ΓΥΡΩ ΑΠΟ ΕΣΑΣ;"ύψωσε την φωνή του τινάζοντας τα χέρια του και ο Taehyung ξερόβηξε.

     

     Η ατμόσφαιρα ήταν βαριά και αυτό που είπε ο Jimin την βάρυνε ακόμα περισσοτερο.Εν μέρη,δεν ειχε άδικο.Εδω και καιρό πολλα πράγματα περιτριγυριζαν γυρω απο εκείνες αλλά μόνο και μόνο επειδή ήταν κατά κάποιον τρόπο ξεχωριστές.Ισως να το είχαν συνηθίσει υπερβολικά τελικά.

Taehyung:"Σκάστε!”φωναξε και τράβηξε όλη την προσοχη πανω του. "Δεν είμαστε εδώ για να τσακωθούμε. Τοση ώρα λέτε ότι να ναι και δεν δίνετε σημασία εκεί που θα έπρεπε.Ο Hoseok ανακάλυψε κάτι,και κρίνοντας από το αποτέλεσμα,δεν ήταν καλό."

    
       Η ατμόσφαιρα βάρυνε ακόμα πιο πολυ και ο Jimin ένιωσε έναν κόμπο στο στομάχι του.Οτι και αν ήταν αυτό που ανακάλυψε ο φίλος τους,σίγουρα δεν άξιζε κάτι τέτοιο.

Νίκη:"Που τον "σκότωσε";"ρώτησε προσπαθώντας να ηρεμήσει κοιτάζοντας επίμονα τον Taehyung στα μάτια.

Ο Taehyung απέφυγε το βλέμμα της.

Jimin:"Στο μπάνιο.Αμα θέλετε να πατε-"πήγε να πει αλλά τα τρία κορίτσια ήταν πολύ ανυπόμονα για να ακούσουν το οτιδήποτε.

(!)        Η Μαρία άνοιξε δειλά την ξύλινη πόρτα του μπάνιου και αναφώνησε νιώθοντας το στήθος της βαρύ και τα πόδια της να τρέμουν.Ο φίλος τους ήταν καρφωμένος πάνω στον τοίχο με το πανω μέρος του σώματος του να είναι ελαφρά πεσμενο και να κοιτάει το πάτωμα.Το προσωπο του ήταν ανεκφραστο,πραγμα που έμοιαζε τελείως ασυνήθιστο για εκείνον.Τουλάχιστον πέντε βέλη ήταν σημαδεμένα στην περιοχή του στομαχιού του.Είχαν μπει τόσο βαθιά μέσα στο στομάχι του που αυτά τον είχαν κολλήσει στον τοιχο.Το πουκαμισο του ήταν γεμάτο αιμα.Για την ακρίβεια,το αίμα που είχε πέσει ήταν τόσο πολύ που στο πάτωμα είχε δημιουργηθεί μια τεραστια λίμνη.Τα τεράστια κάτασπρα φτερά του που τώρα πλέον είχαν γεμίσει γυαλιά και πιτσιλιές αίματος σκούπιζαν σχεδόν το πάτωμα,ενώ τα ρούχα του ήταν σκισμένα σε πολλές μεριες.