with

375 52 26
                                    

Keyifli okumalar

Genç adam parmakları arasındaki kemanı bebeğiymişçesine okşayarak kutusuna koyarken yanına birkaç sınıf arkadaşı geldi.

"Shen Wei içmeye gideceğiz, bizimle gelmek ister misin?" Açıkçası barlar pek ilgisini çeken yerler değildi.

Genç adam itiraz etmek için ağzını açmıştı ki başkaları da lafa atladı.

"Mızıkçılık yapma!"

"Hadi ama bir seferlik hayır deme. Birlikte eğlenelim."

Sonunda ısrarlara dayanamayarak kabul etti. Sandalyenin üzerinde duran ceketi üzerine geçirirken her hareketi ile zarif olan bu adama hayran kalmamak elde değildi.

İlk önce bir şeyler yemek için bir yere gittiler. Sonunda bara gelebildiklerinde Shen Wei alkol sınırının ne kadar düşük olduğunu bildiği için endişeliydi. Neyse ki arkadaşları kendi arasında sohbet ederken bir ara onlara bir şeyler almak için ayrılacağını söyleyerek kendini çekici adamın yanına atar.

Yunlan karşısındaki adamın her hareketini dikkatle izliyordu. Daha ilk bakıştan bu adamın naif ruhlu biri olduğunu söyleyebilirdi.

"Şey, merhaba. Acaba ben alkolsüz bir kokteyl alabilir miyim?" Yunlan'ın kaşları şaşkınlıkla havalandı. Ama yine de isteğini yerine getirdi. Gözleri yaramazca parıldarken karşısındaki adama doğru hafifçe eğildi.

"Bu bara ilk kez gelişin değil mi?" derken bu sorudan çok alay barındıran bir cümleydi. Shen Wei cevap vermemeyi tercih etse bile kulaklarına yayılan kızarıklıkla Yunlan anlayacağını anlamıştı bile.
Yunlan farklı bir konudan sohbet açınca o da ona uydu. Yunlan arada yanından ayrıldığı her seferinde yanına dönmek için acele ederken yaptığı ufak tefek sakarlıkları ile Shen Wei oldukça eğleniyordu.

"Bu arada ben Zhao Yunlan. Gördüğün gibi burada barmenim." dedi yaramaz gülümsemesiyle.

"Shen Wei. Sanat fakültesinde müzik öğrencisiyim. Ağırlıklı olarak keman çalsam da diğer uzmanlık alanlarım çello ve piyano." derken dudağını ısırarak gülümsedi. Karşısındaki adamın gözlerine bakarken her saniye daha çok çekildiğini hissediyordu.

Uzunca bir süre daha sohbet etmeye devam ettiler. Ta ki Shen Wei arkadaşlarından biri tarafından çağrılana kadar. Yunlan ona doğru eğildi.

"Her gün saat akşam altıdan sabah dörde kadar buradayım. Seni bekliyor olacağım." Ilık şeker kokulu nefesi yüzüne vurunca Shen Wei dudaklarını ısırarak kafasını salladı. Oradan uzaklaşırken diğer adamın yaramaz gülümsemesiyle onu izlediğinden bir haber, arkadaşlarıyla bir yarım saat daha takıldı. Kalkmak için izin istediğinde bakışları barmen tarafına yönelirken göz göze geldiler. İkisi de tebessüm ettiklerinde Yunlan el sallamayı da ihmal etmedi.

Esasen Shen Wei gerekmedikçe pek konuşmayan bir insandı. Yapmayı sevdiği tek şey keman çalarken kendinden geçmek, piyanonun tuşlarına dokunarak yüreklere dokunmaktı. Bu onun işte gerçek konuşma şekliydi.

İnsanlar müzik ruhun gıdasıdır der. Lakin Shen Wei için müzik, onun ruhuydu.

Kemanını çalarken kendinden geçmiş ifadesini izlemek gerçekten büyüleyici bir görüntüydü. İnsanın, saatlerce keman çalmasını izleyesi geliyordu.
Shen Wei bara gittiği günden beri mutlu olduğundan saatlerce kemanını elinden düşürmüyordu.

With You 🎻  2SHOT🍻 (WeiLan)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin