Mucizevi Bir Dünya (Miraculous) [Tamamlandı]

Hayal Kırıklığı

Sen bilmiyordun de mi? Ben unuttum onu. Tamam savunma mekanizması açık.

E: Bir hafta dayandım ve artık onları öyle görmeye dayanamadım. Birbirlerini seviyorlar ve farkında değiller. Sence bu çok acımasızca değil mi? Hem Marinette diğer süper kahramanların kimliğini biliyor. Kara Kedi'ninkini bilse en fazla ne olabilir ki. Bence bunun dezavantajdan çok avantajı var. O yüzden onlara söyledim.

Herkes şaşkınca bana bakıyordu. Bense nefesim kesildiği için duraksadım. Derin bir nefes alıp devam ettim.

E: Beni evine aldığın için ve arkadaşlarımı da, bana mucize verdiğin için, buradaki hayatımda bana yardımcı olduğun için ve yaptığın her şey için minnettarım ve teşekkür ederim ama eğer şimdi böyle bir şey yaptığımdan buradan gitmemi istiyorsan seni anlarım ve giderim.

MF: İzin verirseniz Elita ile biraz yalnız konuşabilir miyiz?

L: Elita'nın yanında kalmak istiyorum!

A: Evet bu konu bizimle de ilgili!

M: Elita?

Kafamla gitmelerini işaret ettim. Herkes istemeyerek de olsa odama gitti ve bizi yalnız bıraktı ama ben yine de konuşmak istemiyordum.

MF: Elita onların kimliklerini söyleyerek beni hayal kırıklığına uğrattın. Senin yapmayacağını düşünmüştüm. Biliyorum bu senin için çok zordu ama...

E: Hayal kırıklığı mı? İstesem onlara hemen söyleyebilirdim. Herkese söyleyebilirdim ama yapmadım. Onun yerine sustum ve şimdi... şimdi yalnız kalıp düşünmeye ihtiyacım var ve söylediklerimin hepsinde ciddiyim. O yüzden geldiğimde hangi kararı verirsen ver o karara uyacağım.

Master Fu bir şey söylemek için ağzını açtı ama hiçbir şey söylemedi. Ona son kez üzüntü ve kızgınlık karışımı bir şekilde bakıp evden çıktım. En iyisi sanat atölyesine gidip kafamı dağıtmak.

Oraya doğru yürürken söylediklerimi düşünmeye başladım. Bence haklıydım, bazı yerlerde olmasa da haklı olmalıydım. Hayal kırıklığı değil...

Bunları düşündükçe gözlerim dolmaya, göz yaşlarım gözümden akmaya başladı. Bu yük bana ağır mı gelmişti, seçilmiş olmam bana ağır mı gelmişti?

Yürümem yavaşlamaya başladığında sırtımda bir el hissettim. Arkamı döndüğümde o elin Nathaniel'ın eli olduğunu gördüm.

Na: Merhaba Eli... sen ağlıyor musun?

Elimle daha yeni akmaya başlayıp yüzümü ıslatan gözyaşlarımı sildim.

E: Hayır, sadece gözlerim çok terler.

Bunu hep söylemek istemiştim. Gumball'ın mükemmel buluşu.

Na: Elita dalga geçme neden ağlıyorsun? Arkadaşların, ailen ya da Luka ile ilgili bir şey mi? Bana her şeyi anlatabilirsin, biliyorsun değil mi?

Gözlerimi kapatıp nefes aldım.

E: Tamam sana anlatacağım ama önce sen bana bir şey söyleyecektin galiba. Çok heyecanlı gözüküyordun.

Na: Evet, çizgi romanımızı, senin de yardım ettiğin çizgi romanımızı bir yarışmaya göndermiştik ve ilk turu geçmiş. Sana bunu okulda haber vericektim ama akuma yüzünden zaman olmadı.

E: Nath sizin adınıza gerçekten çok sevindim. Kesinlikle siz kazanacaksınız. Buna eminim.

Na: Sen yardım etmeseydin yetiştiremeyebilirdik. Yeniden teşekkürler Elita.