Mucizevi Bir Dünya (Miraculous) [Tamamlandı]

Gerçek Dünya

Alarmın sesi ile gözlerimi açtım. Yatağımda hemen doğruldum. Etrafıma baktım. Ben kendi odamdaydım, gerçek odamda. Duvarımdaki Uğur Böceği ile Kara Kedi posterlerine baktım ve oradaki küçük Luka resmine... Elimi sağ kulağıma götürdüm. Oradaydı, Luka'nın verdiği küpe kulağımda duruyordu. Nasıl olduğunu bilmiyordum ama yıldıza teşekkür ettim. Odamdaki aynaya baktım. Saçlarım artık mor değildi, eski hallerinde duruyorlardı. İçerden gelen sesle irkildim.

An(nem): Elita uyandın mı?

Annem ve babam, onları o kadar özledim ki. Odamdan pijamalarım ile çıktım ve beni mutfakta kahvaltı için bekleyen aileme baktım. Onlara hiç olmadığı kadar sıkıca sarıldım. Bu ani sarılmam karşısında şaşırdılar.

Ba(bam): Bu sarılmayı neye borçluyuz Elita'm?

Bir aydır sizi görmeyişime.

E: İçimden geldi.

Kahvaltımız bittikten sonra, ki gitmeden bir daha sarıldım, okula gittim, benimle orada bulunan tek kişilerin yanına, ama tabii ki hiçbir şey hatırlamıyorlar. Sınıftan içeri girdim.

E: Günaydın! Sizi çok özledim!

Alp: Günaydın, daha dün beraberdik?

Evet evet, o günden sonra neler oldu bir bilsen.

Z: Günaydın, küpeni yeni mi aldın? Hiç görmemiştim.

E: Yok her zaman vardı ama şimdi takmak istedim ve saçımı mora boyatmaya da karar verdim.

Alp: Bugün bir garipsin Berthe.

Z: Hem bunu kaçıncı söyleyişin, hala bekliyoruz. Yakışır mı yakışmaz mı diye ikilemde kaldığın için.

Oo ben boyattım bile ve Luka beğendiyse yakışmış demektir.

E: Bu sefer kesin, görürsünüz. Neyse siz onu bunu boşverin size bir şey anlatacağım.

Her şeyi duyduklarında ne tepki verecekler acaba, ya da bana inanacaklar mı?

Alp: Dur dur anlatmadan önce bu sabah cebimden demir saç tokası çıktı. Çok garip değil mi?

Yoksa Juleka mı koydu ki?

Z: Sana daha garip bir şey söyleyeyim mi? O da benim cebimden domates çizimi çıkması.

ve Nathaniel. Gerçekten onlar koymuş. Birlikte bu 'garip' olaya güldük. Cidden hiçbir şey hatırlamıyorsunuz değil mi? Onlar da sizi hatırlamıyor merak etmeyin ve ben de her şeyi hatırlatıp sizi üzemem canım arkadaşlarım.

E: Şimdi size bugün gördüğüm rüyayı anlatacağım ve içinde siz de varsınız.

İçeri Beyza girdi. O da yakın arkadaşlarımdan biri ama onu neden dileği dilerken aklıma getirmedim bilmiyorum.

Be(yza): Ben de var mıyım?

E: Hayır maalesef.

Be: Yaa neden yokum?

Alp: Kim bilir nasıl garip bir rüyanın içindeyiz Beyza. Olmadığına şükret.

E: O zaman anlatmıyorum.

Z: Tamam anlat hadi merak ettim.

Tabii ki anlatacağım.

E: Başlıyorum. Şimdi rüyamda Miraculous dünyasındaydım...

BİR SENE SONRA

Bugün yıldızın bizim dünyamızdan kayışının birinci yılı, yaşadığım onca garip şeyin birinci yılı ve şansa bakın ki babamın işi artık Fransa'da ve bugün Paris'e gidiyoruz. Artık orada kalacağız. Arkadaşlarımla vedalaşmak zor oldu ama alışmam gerekiyor.