act

92 11 15
                                    

Park jimin'den
Yine koltukta uyuya kalmıştım ve sabah olmuştu.Belim aşırı derecede ağrırken bu sefer kalkmak yerine kardeşime seslenmeyi seçtim evet en iyisi buydu;

- jae min!

-efendim abi

-aşağı gelir misin?

-hemen geliyorum abiciğim

Koltukta kesinlikle doğrulamadığım için sehpadaki telefonumu zar zor aldım ve kilidini açıp bildirimlere baktım
28 yeni bildirim<
0**********numarasından yeni mesaj
İnstagramdan yeni mesaj
İnstagramdan yeni mesaj
Güncellemeler
Haberler
Reklam mesajları
Numaradan gelen mesaja tıklayıp okumaya başladım
0**********yeni mesaj
uyan bakalım çakma sevgili
Uyansana
Hey!
Bugün ilk günümüz çakma sevgili
Ve sen hala uyuyo musun
İnanamıyorum cidden
Seni evden ben alıcam daha gerçekçi olsun diye
Kırk saattir kapıdayım daha ne kadar bekliycem
Yaa ama ben çok sıkıldım
Yah! Uyan artık yer cücesi
Bak evini basarım kardeşinede sevgiliyiz derim
Yaparım bunu bak
Sen beni tanımıyosun daha

Bu kim taehyung faresi iyice sinirimi bozmaya başladı cidden tamam sevimli fln dedik yüz verdikte iyiiice götü kalktı bunun.Resmen benimle dalga geçiyordu ya resmen.Mesajlarını umursamadan telefonu kapatıp zar zor cebime koydum jae min'de merdivenlerden inerek yanıma geldi.Endişeli gözlerle bana bakarak yüzüme dokundu

-abi neyin var senin

-burda uyuya kalmışım belim tutuldu

-kıyamam sana dur ısıtma bandı getiriyim beline iyi gelir en azından okulda rahat edersin sonra bi doktora gideriz

-doktora gerek yok abiciğim sen bana ısıtma bandı getir o yeter bana

-peki abi sen bilirsin ama bak çok ağrırsa hemen beni ara yanına geliyim tamam mı

-tamam merak etme sen

Jae min yanağıma bi öpücük kondurup yanımdan ayrılarak mutfağa gitti.Bir dakika sonra elinde ısıtma bantlarıyla geri döndü.Beni yavaşça kaldırıp oturur pozisyona getirtti.Tişortumu sıyırıp gösterdiğim yerlere yapıştırdı.Hiç mızmızlanan biri olmadım olmamda ama cidden bu bantlar ağrıyı geçirmekle beraber fena can yakıyordu.Ama ben çok acı yaşadığım için bu canımı yaksada sorun değildi.Kalbimin acısını bi nebze olsun bastıramıyordu bile.Kardeşim tişortümü yavaşca düzeltip beni kendine çevirdi.Yüzümü ellerinin arasına alıp yanaklarımı öptü bunu bana küçükken de çok yapardı.Beni tek mutlu eden varlığım, herşeyimdi.Bu küçük öpücükleri tüm acılarımı kısa süreli de olsa alıp götürüyordu.O da bunu bildiği için hep beni mutlu etmeye çalışırdı.Ki ederdi de.Onun varlığı bile benim mutlu olmama yeterdi.O böyle yapınca bende ona sarılıp yumuşak saçlarını okşadım.Boğuk sesiyle konuştu;

-hadi yakışıklı kalk da hazırlan okula gecikiceksin

-biraz daha böyle dursak olmazmı?

-abiişim çok tatlısın ama olmaz okula geç kalıcaz

-uff ya okulun canı cehenneme

Dediğim şeye kıkırdayıp ayaga kalktı.Mutfaga gidip dolabın içinden  şişeler dolusu kanlardan alıp bardaklara doldurdu.Geri odaya gelip bardağın birini bana uzattı.Diğerini de kendi alıp,benide yapıştığım koltuktan kaldırıp odama itekledi.İstemeyerekte olsa kedili terliklerimi sürterek odama gittim formalarımı giyip saçlarımıda düzelttikten sonra odadan çıktım.Çantama test kitaplarımı koyup fermuarını da kapayıp elime aldım.Sırtımda taşıyamazdım malûm bugüne bugün koltuk gazisiydim.Merdivenlerden ağır ağır inip dış kapıyı açarak evden çıktım.Otoparkta tabiki lüks bi arabanın önünde durmuş kollarını birbirine bağlamış bi şekilde bana bakan çok çok iyi görünümlü bir kim taehyung faresini görüceğimi az çok tahmin ediyordum.Yavaş yavaş yanına ilerledim ve başımı öne eğip beni azarlamasını bekledim.Fakat beni çok çok şaşırtıcak bişey yapıp beni kendine çekerek uzun kollarıyla sıkı sıkıya sardı.Dona kalmıştım.Tek kelimeyle gerçekten donup kalmıştım ve lanet olsun ki benim kafam onun boynuna gelmişti ve bi türlü bırakmıyor sıkı sıkıya tutuyordu.Kendime hakim olamadım.Onun tatlı kanı başımı döndürmüştü.Boynuna yaklaşıp dişlerimi çıkardım.Tam boynunu dişleyip tatlı kanını emicekken kardeşim evden çıkmış bize doğru koşarak bana bağırıyordu.Sanırım pencereden neler olduğunu görmüştü.Biz vampirlerin insan kanı içmeleri kesinlikle yasaktı.Özel güçlerimizi kullanmamızda yasaktı.Eğer bunlardan birini yaparsak vcs(vampir control system)ya bizi tutuklardı yada güneş ışığını koruyan şırıngalardan ve kan şişelerinden göndermezdi.Yani ya ölürdük yada ölümden beter olup hapiste çürürdük.Kardeşim bana bağırır bağırmaz ne yaptığımın farkına varıp dişlerimi geri yerleştirdim.Tanrımm!kardeşim olmasa ben napardım.Ya kendimi kaptırsaydım.Şu kim.taehyung faresi yine başıma bela açtı.Dişlerimi yerleştirir yerleştirmez taeyi kendimden hızlıca ittim.Tam düşücekken kardeşim arkasından tuttu.Kardeşime teşekkür edip bana bağırmaya başladı;

-yah!park aptal jimin beni yine ittin altı üstü insan gibi sarıldım ne var bunda

Kimsenin duymıycağına emin olduğum bi şekilde fısıldadım

-keşke insan olsaydım da insan gibi sarılabilseydik

Kardeşim yanıma gelip iyi olup olmadığımı sordu.Ona iyi olduğumu ve merak etmemesini söyledim.O da bişey olursa onu aramamı ve sürekli mesaj atmamı söyledi tanrım bazen hangimiz abi şaşırıyordum.Bana karşı böyle ilgili olması hoşuma gidiyordu.Herneyse Tae'nin kapıyı açmasını beklemeden kendim açıp hızlıca bindim az evvel olanları unutmam gerekiyordu fakat inanın bana bu hiç mümkün değildi.Yaşadığım ve beni kötü etkiliyen olayları asla unutamıyordum.Bunun yanı sıra birde yetmezmiş gibi beynim yanlızca o yaşadığım olayla ilgili sahnelerle doluyordu.Tanrım cidden kendime uyuz oluyorum bazen.Tae 'de kardeşime hoşçakal diyordu sanırım el salladı ve arabaya bindi kapısını örtüp emniyet kemerini takmadan önce bana döndü.Bana afedersiniz öküzün trene baktığı gibi bakıyordu.Kendimi hiç tutamadım;

-ne var? Ne diye öyle bakıyorsun!?!

-bana neden böyle kaba davranıyorsun jimin? Son derece nazik biri olduğuna eminim ama bana karşı soğuk ve kabasın bilmeden bişey mi yaptım?

-h-hayır

Cevabına açıkçası çok şaşırmıştım demekki gerçekten ona böyle davranmamı umursuyordu.Ama bunu ona söyleyemezdim.Onun yakınında olduğum her dakika hayatı büyük tehlikedeydi.Elimden hiç bişey gelmez tabiki ben bi vampirim napabilirim en fazla ondan uzaklaşmam gerekir başka yapabiliceğim hiç bişey yok vampirlerin tek zarar vermiyceği insanlar ya ailelerinden birileri yada aşık oldukları kişiler ben hayatımda hiç aşık olmadım ki olucağımı da düşünmüyorum.Ailemde olmadı kardeşimle çok küçükken oldüler yetimhanede büyüdük.Benim tek ailem kardeşimdi ki ona bırakın zarar vermeyi bakmaya bile kıyamıyorum.İşte sırf Taehyung'a bi zarar gelmesin diye ondan uzak durmam gerek ona soğuk olmam gerek.Şu sahte sevgililik olayı bugün hemen bitsin istiyorum.Sonrasında onun yüzüne bile bakmamam gerek.Eski sessiz jimine,kimseyle konuşmayan,kendi halinde, herşeyi kendi içinde yaşayan jimine dönmem gerek.Üzgünüm Taehyung ama sana böyle olmaya mecburum kaderimi ben seçmedim.
Kendi iç sesimle mücadele ederken Taehyung aptalı bi anda bana yaklaşıp emniyet kemerini aramaya başladı.Bulup tuttu,ve kafasını çevirip bana baktı.Tanrım burun burunaydık.O emniyet kemerini ararken boynuna dişlerimi geçirmemek için büyük bi mücadele sarf ettim resmen.Birazcık daha yaklaşsa burunlarımız değicekti.Ve o benim gözlerime bakıyordu bense parmaklarımla oynuyor, oynadığım parmaklarıma bakıyordum ona baksam utancımdan kıpkırmızı olurdum kesinlikle eminim.Nedenini bilmediğim ama tuhaf bir şekilde ondan utanıyordum.Uzun,ince parmaklarıyla çenemi kavrayıp nazikçe yukarı kaldırdı.Gözlerimi gözlerine sabitleyince gülümsedi.Yavaşça emniyet kemerini çekip benim yan tarafımdaki kemer boşluğuna taktı.Taktıktan bir saniye sonrada kendisini çekti.Kendi kemerinide takıp arabayı çalıştırdı.Nedensizce yüzünden silinmeyen garip bi gülümseme vardı.Başkası görse gülüyor derdi.Bana göre pişkin pişkin sırıtıyo kaçık herif ya.
Yarım saat falan sonra okula gelmiştik.Yol boyunca o biraz konuşmuştu ama ben pek bişey demeyince susmuş ve radyodan şarkı açmış onu mırıldanmıştı.Ha tabi bi iki dal da sigara yakmış arabayı dumanaltına döndürmüştü.Anladığım kadarıyla binde bir bi kaç tane sigara içen biriydi.Yani tiryaki fln değildi canı isteyince atıyodu bi kaç tane.Tanrı biliyo ya sigara içerken tam bir bad boy a benziyordu.Çaktırmadan bi kaç kez bakmıştım sonrada utanıp gözlerimi çekmiştim zaten.Arabayı otoparka yerleştirdi.Bende yine kapımı açmasını beklemeden kapıyı açıcakken bana seslendi;

-jimin!

-efendim?

-kapıyı açma dur

-neden? noldu?

-şey kapıyı sana ben açıyım ki inandırıcı olsun

-hmm peki

Dediğini yapıp kapıyı açmadan elimi kapı kolundan çektim.Arabadan cool bir şekilde inip saçlarını düzeltti ve benim kapıma gelip nazikçe kapıyı açtı.İnmemi bekledi.Bende yavaşça inip içten bir şekilde gülümseyerek teşekkür ettim.O da gülümseyip kapıyı arkamdan kapattı.Ve yavaşça yanıma gelip şu beni delirticek hareketlerinden en büyüğünü yaparak golü attı.Ne mi yaptı?
Büyük ve kusursuz elini benim küçük elime kenetledi.Ya delirmiştim,ya da deliricektim.Kulagıma eğilip fısıldadı;

-sadece rol park jimin sadece rol..
.
.
.
Eveet güzel bi bölüm oldu bence siz ne düşünüyorsunuz yorumlara yazın çilekli sütlerim 🍓❤

sweet blood×VminHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin