sweet blood×Vmin

encounter

1 ay sonra

Park jimin'den
Kardeşimle bavullarımızı hazırlayıp evden çıktık.Taksiye binip havaalanına geldiğimizde çok heyecanlıydım.Onun naklinide Londradaki özel bir liseye aldırmıştık.Herşey güzeldi fakat tek bi eksik vardı önceden biriktirdiğimiz yüklü miktardaki parayla evi ayarlayıp bi süre idare edebiliceğimiz şekilde harcıycaktık.Ama bu benim okula gidip aynı zamandada part-time işlerde sürünmiyceğim anlamına gelmiyordu.Tek eksiğimiz orda bana güzel bir iş bulmaktı umarım bunuda halledebiliriz diye çıktık yola.

Yarım saatin sonunda havaalanına gelmiştik.İçimde anlamlandıramadığım saçma bi heyecan vardı.Evet yurt dışında hukuk okuycaktım ama onun dışında farklı bir heyecanım vardı.Umursamamaya çalışarak uçağın kalkacağı saati beklemeye başladım.

Sonunda Londra'ya gidicek olan uçağımıza binmiştik.Uçakta yol boyunca kulaklıkla müzik dinleyerek kendimi uykunun kollarına bırakmıştım.Kardeşimde elindeki kalın kitabı bitirmeye çalışıyordu.Gelmemize beş dakika kala -tahminlerimle pilot haber vermişti- kardeşim beni dürtükleyip uyandırdı.Erken kalktığımızdan dolayı çok uykum olsada zar zor gözlerimi açıp,dağılmış bol gömleğimi düzelttim.Birazda saçlarıma çeki düzen verip uçağın inmesini bekledim.

Sonunda Londra'ya gelmiştik.Buranın havası ayrı bir güzeldi.Etraftaki neşeli insanlar,birbirleriyle gülüşen arkadaş grupları,el ele dolaşan çiftler ve daha niceleri..
Sanırım burası bana biraz da olsa iyi gelicekti...

Babam yarı ingiliz olduğu için kardeşimde bende ingilizceyi gayet akıcı bir şekilde konuşabiliyorduk.Bu da bizim işimize gelmişti.Etraftaki insanların konuşmalarına tuhaf bakmıyorduk.
Havaalanında bizi bir beyefendi karşıladı.Kendisinin önceden ayarladığımız evin sahibi bay Christopher olduğunu öğrenince içime bi su serpilmişti.Çünkü burayı bilmediğimiz için kaybolabiliceğimizi düşünmüştüm.Bay Cristopher konuşmalarından anladığıma göre bizi şimdiden çok sevmişti ve açıkçası çok iyi birine benziyordu.

Sonunda kiraladığımız eve gelmiştik.Eşyaları olan bir ev olduğu için kira parası biraz yüklü bir miktardı ama bizim için sorun olmamıştı.Şimdi geriye kalan tek şey iş bulmaktı ama bunu sonra halledicektim.Evi dolaşmaya başladık.
Siyah ve kahverengi tonlarındaki eşyaları modern ve şık bir şekilde düzenlenmişti.Ortamın sıcak bi havası vardı.Dağ evi gibi bir görünüme sahip olsada gayet modern olduğu çabucak anlaşılıcak bir mekandı.İkili kahverengi deri koltukların ortasına duvarla bir bütün gibi sabitlenmiş şöminede bu bütünlüğü tamamlarcasına ortamı daha sıcak ve samimi bir hâle getirmişti.
Bu evin samimi havası yüzümdeki tebessümün dahada yayılmasına sebebiyet vermişti.Böyle mekanları çok sevdiğimi beni tanıyan herkes bilirdi.Kardeşimde etrafa bakarak güldüğümü görünce valizi kenara koyup yanıma geldi yüzümdeki tebessüm onada yansımış olacakki oda gülüyordu.Kolunu omzuma atıp
etrafa bakarak konuşmaya başladı,

-sen şimdi burda oturup saatlerce kitap okuma hayali kuruyorsun dimi?

-evet beni iyi tanıyosun kardeşim

-tabii tanıyorum ama maalesef ben burda bu koltukları birleştirip şöminenin önünde saatlerce şekerleme yapmayı planlıyodum

-öyle mi? İyi bende yerde oturup okurum bizde çareler tükenmez yakışıklı!

Dediğim şeye ikimizde gür bi kahkaha atmıştık.Gerçekten onunla birlikteyken mutluydum.Kalbimdeki kırıklar çoğu zaman göğüs kafesimi delip geçicek gibi olduğunda hep yanımda oldu.Üzülmeme hiç izin vermedi.Ben yinede üzüldüm ama ona yansıtmadım.Çünkü bunu bilse beni doğduğuma pişman ederdi.

Eve geldiğimizden beri üç saat çoktan geçmişti bile.Valizlerimizi dolaplarımıza yerleştirmiş televizyonun önüne kurulmuştuk.Kardeşim ayağa kalkıp mutfağa gittiğinde bende önümdeki laptoptan part-time iş ilanlarına bakıyordum.Elinde iki tane büyük kupayla yanıma oturdu.Birini bana uzattı.Yanımıza paket paket kan alamamıştık uçağa almadıkları için ama yinede üç beş tane alabilmiştik.Denetleme yapan memur bizim vampir olduğumuzu anlayıp anlayışlı davranmıştı ona gerçekten minnettardık çünkü kötü bir memur olsaydı asla uçağa almazdı.O memur sessizce bize saygı duyduğunu söylemişti tanrı karşımıza iyi insanlar çıkarıyordu ona bir kez daha şükür etmiştim.