Lets Make This Last Forever

CHAPTER 23

LANCE'S POV

lumipat akong school kasi gusto ko na araw araw nakikita ko si kerstine wala na rin kami ni yvonne.classmate ko si kerstine pero alam kong di ako makakalapit sa kanya kasi bantay sarado sya ni vince.

"lance? dito ka na rin pumapasok?" tanong ni kerstine

"oo e."

"bakit??"

"hehe basta."

"si kuya mike ba naghatid sayo kanina?" tanong ko

"hindi ih sinundo ako ni vince."

"ah ganun ba? so kumusta naman kayo?"

"ayun so far so good" sagot ni kesrtine

"ah thats good"

"mukang napapasarap ang kwentuhan nyo ah" sabi ni vince na kanina pa pala kami minamasdan

"uy vince kanina ka pa anjan hinahanap kita ih san ka ba galing??" tanong ni kerstine

"hinahanap mo ba talaga ko?? mukang enjoy kang kausap yan" at ngumuso ito

"vince naman"

"ahm excuse me mukang kelangan nyong mag usap." sabi ko at sabay lumabas ako ng room

hinayaan ko muna sina vince at kerstine mag usap mukang mag aaway pa sila dahil sa akin kaya nagpasya akong lumabas muna. nung pagkalabas ko napansin ko na parating si yvonne. at kitang kita ko na nagulat sya kasi syempre lumipat na ko ng school.

gusto ko sanang makusap sya pero umiwas lang ito. habang nasa may labas ako may  lumapit sakin na isang babae.

"hi lance im grace.."

"ow hi." sagot ko

"di ba taga st.martin ka? bakit naisipan mong lumipat dito" at nagpacute ito

ngumiti lang ako at nilingon ko si kerstine tumatawa na ito habang kausap si vince mukang okay na sila.

"hmp! dahil ba kay kerstine? kaasar ha!" sagot nito at pumasok na sa room

 dumating na yung prof namin kaya pumasok na ko sa room.

"okay class count off 1-4"

kerstine- 1

vince-2

janine-3

juris-4

lance-1

and so on

magkagroup kami ni kerstine ayos! pero nakita ko na masama ang tingin ni vince sa akin.

"okay go to your assign groups." utos ng prof

6 kami sa group at yung 4 samin mag jojowa pala kaya kami ni kerstine yung nagkatabi.habang nagdidiscuss ng gagawin di ko mapigilang titigan si kerstine, paminsan minsan pumupunta si vince para tignan si kerstine napakseloso talaga nya.

KERSTINE'S POV

naging magkagroup kami ni lance kaya si vince nag uusok ang ilong. ng matapos yung klase namin nilapitan agad ako ni vince

"daan tayo sa mall" sabi nito

"ha? bakit may bibilhain ka ba?"

"wala naman matagal tagal na rin kasi tayong di nagdadate"

"ah uhm sige"

nagpunta kami sa mall ni vince. napansin ko na ang lalim ng iniisip nya

"whats wrong?"

pero tulala pa rin ito mukang may iniisip talaga

"wui!"

"anu ba!"

nagula akong yun sa sinabi ni vince mukang iba sya ngayon . di naman sya ganito ih pag nagmamall kami madalas sya nga yung nangungulit pero ngayon talo pa ang babae kung reglahin.

"im sorry." sagot nito

"okay lang. uwi na tayo"

"pasensya ka na"

"anu bang problema vince?"

"wala . wala ito tinext ko na yuri pinapasundo na kita"

"di ikaw ang maghahatid sa akin??" tanong ko

"may gagawin lang akong importante"

bakit ganon na lang lagi si vince minsan di ko sya maintindihan. minsan sobrang lambing nya tapos biglangg sobrang moody na.

"wag mo na kong ipasundo kay yuri uuwi na lang akong mag isa" sagot ko at tumayo na ko at naglakad palayo

di man lang nya ko pinigilan sa pag alis. anu na naman kayang nangyayari kay vince at ganon sya ngayon. habang naglalakad ako sa mall. nakita ko si yvonne mukang may hinahanap ito nagtago ako at nanikip ang dib dib ko ng makita kong niyakap sya ni vince pag kakita dito

nagtuloy tuloy ng bumagsaka ng mga luha ko. ang sakit sakit hanggang ngayon pa rin si yvonne pa rin talaga ako lang yung tangang umaasa na makakalimutan sya ni vince pero hindi maling mali ako kitang kita ng mga mata ko ang mga nangyayari. SOBRANG SAKIT. ANG SAKIT SAKIT.